admin

သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးကိုရေးပေးမယ်နော် ကြေကွဲစရာလေးပါပဲ တကယ်ဖြစ်တာကတစ်ယောက်ထဲပါ ကျွန်တော်မရေးဘူးတော့ မကောင်းရင်လဲဝေဖန်ပါနော်။ ကျွန်တော့နာမည်က အောင်မိုးပါ ကျွန်တော့မှာ သူဇာရယ်၊ သီတာရယ်၊ သီရိရယ်ဆိုတဲ့ ညီမလေး ၃ ယောက်ရှိတယ် ။ သူဇာက ကျွန်တော့ထက် ၃ နှစ်ငယ်တယ် ။ ကျွန်တော်က ၂၅ နှစ် သူဇာက ၂၂ သီတာက ၁၈ နဲ့ သီရိက ၁၅ နှစ်လေးတွေပါ။ ကျွန်တော့အမေက သီရိလေးမွေးပြီးထဲကမီးတွင်းထဲကဆုံးပြီး အဖေက သီရိ ၅တန်းနှစ်မှာ ဆုံးသွားတော့ ဒီခလေးတွေကို ကျွန်တော်ကပဲ ထိန်းလာခဲ့ရတယ် ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ထိန်းပေါ့လေ ။ အဖေဆုံးချိန်မှာ ကျွန်တော်ကအသက် ၂၀ ပဲရှိသေးတာ ဘွဲ့လေးကရပြီးကာစ ဆက်သွယ်ရေးမှာ နေ့စားလေးဝင်လုပ်ရင်းနဲ့ပေါ့ ။အဲ့အချိန်ကနေ့စားဆိုပေမယ့် ဝင်ငွေကလဲကောင်းဆိုတော့ ညီမလေးတွေကိုမတောင့်မတထားနိုင်ခဲ့တယ်လေ ။ … Read more

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ကျွန်တော့်နာမည်က လင်းသူ ။ အသက်က ၃၀။ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ သုံးယောက်ရှိသည့်အနက် ကျွန်တော်က အကြီးဆုံးပါ။ ညီမလေးက သီတာ ၂၆ နှစ်။ ညီလေးက စည်သူ ၂၀ နှစ်။ မိဘနှစ်ပါးက မရှိကြတော့ ကျနော်ကပဲ အစ်ကိုကြီးအဖရာ ဆိုသလို မိဘများရှိစဉ်က အလုပ်ကို ဆက်လက်ဦးစီးခဲ့တယ်။ ကျနော်က လူပျိုဗျ လီးကတော့ … Read more

ကျွန်တော်ဆယ်တန်းအောင်တယ် ဗျ နယ်မှာပဲအောင်တာပါ..ဆ.ယ်တန်းအော င်တော့ ရန်ကုန် မှာ ကျောင်းတက်ခွင့်လေးရတယ် ….. မေဂျာက ကျောက်တွေအကြောင်းသင်တာပေါ့ဗျာ..ကျွန်နော်က ကျောက်တွေအကြောင်း အဲ့လောက်စိတ်မဝင်စားဘူးဗျာ…တကယ်တန်း မိန်းမတွေ အကြောင်းသင်ရတဲ့ ဘာသာတွေဘာတွေရှိရင် ကောင်းမယ်လို့ စဉ်းစားဖူးတယ်…ကျွန်နော်က ဆော်ဖြောင့်ဖြောင့်လေး မြင်လိုက်ရရင် ဘယ်လို မှ မကြည့်ပဲ မနေနိုင်တဲ့သူတစ်ယောက်လေ … ရှင်းရှင်းပြောရင်ဘူးတယ်ဗျာ …ယောင်္ကျားဆိုတော့ ဘူးချင်ဘူးမယ် …မဘူးရင်တော့ ထူးနေပီဗျာ… ထားလိုက်ပါတော့ အဲ့ဒါက ကျွန်နော် စိတ်အကြောင်းပြောတာပါ ..ဇာတ်လမ်းလေး ပြန်စလိုက်ဦးမယ်.. ဒီလိုနဲ့ ကျွန်နော်ကျောင်းတော်ကြီးကိုရောက်လာခဲ့တယ် …ရောက်စကတော့ အူလည်လည်ပေါ့ဗျာ ..ဘယ်မှမသွားမလာတက်သေးတာကိုပြောတာပါ.. ဟိုဘက်ကိစ္စမှာတော့ လေ့လာထားတာတေမွ ျားတော့ မခေဘူးကွန်တော် အဲဒီဘာသာကို ပထမ ဆုံး တက် ခွင့် ၇အောင် ကျွန်တော်တို ကျောင်းသားတွေ က လမ်းလျှောက်ရတယ်ဗျ…….အဲဒီနေ့ ကပေါ့ … Read more

တက္ကစီ တစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။ “မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား “ “မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား “ “ဟုတ် … Read more

တိုက်ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။ သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသသည်။ “ နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါတော့ပေးလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါအရင်း ပြန်ထည့်ရမှာပါ သိန်းအောင်ရယ် ငါတစ်ကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ ငါသဘက်ခါ မပေးနိုင်ရင် တရားစွဲတော့မှာ လုပ်ပါဟယ် နင်ငါ့ကို ဆယ်သိန်းပဲချေးရမှာ နင့်ဆီမှာ အစိတ်တောင် ကျန်နေသေးတာကို… ” ဒါဟိုဘက်လမ်းက မအေးမိအသံပဲ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲတောမသိ အသံမပေးတော့ပဲ ဆက်နားထောင်လိုက်မိသည်။ “ အေး..ငါသဘက်ခါ မပေးလို့မရတော့ဘူး သိန်းအောင် နင့်ဆီကပဲ ဆွဲရမှာပဲ သိန်းအောင် နင်ဒီမှာကြည့်စမ်းဟာ ” “ မိအေး … Read more

ဖိုးတုတ်က မနီကို လုလင်ပြန်ချိန်အကြောင်း ရှင်းပြနေ၏။ လူငယ်သလောက် ဗဟုသုတကြွယ်သော ဖိုးတုတ်ကို မနီ အံ့သြနေသည်။ သူမပင် ဒီဝေါဟာရတွေ မသိတော့။ ငယ်ငယ်ကတော့ ကြားဖူးသလိုရှိ၏။ ဘာအဓိပ္ပာယ်မှန်းတော့ မသိ။ ဖိုးတုတ်က ဆက်ပြောသည်။ “ ရှေးမြန်မာမင်းတွေ လက်ထက်က တောက လူပျို ကာလသားတွေဟာ နေပြည်တော်ကြီးနဲ့ဝေးတော့ ရွှေဗဟိုရ် စည်သံတွေ မကြားရဘူးပေါ့ မမရာ။ ဒီတော့ ရွာလည်ရင် အခုလို ရွှေဗဟိုရ်ကြက်တွန်သံနဲ့ လည်ကြရတာတဲ့ ” “ ရွာလည်တယ်ဆိုတာက ဘာလဲဟင် ” မနီက တကယ်ပင်မသိ၍ စိတ်ဝင်တစား မေးလိုက်သည်။ “ ရွာလည်တယ်ဆိုတာ လူပျိုကာလသားတွေက အပျိုကညာမယ်တွေဆီ ပိုးဖို့ပန်းဖို့ လည်ပတ်သွားလာတာကို ပြောတာ။ အိမ်ထောင်ဖက်ရွေးဖို့ ရည်စားရှာတာလေ။ သူတို့ လူပျိုလှည့်တဲ့ အချိန်က … Read more

“….အေး… ဟုတ်တယ်….. ငါလည်း ကြားဖူးတယ်…..။ စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ မိန်းမကို ခေါင်းအုံးခုပြီး လုပ်မှအားရဆိုဘဲ….။ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်တော့ သားအိမ်ဝက မြင့်တက်လာပြီး လီးထိပ်နဲ့ ဆောင့်မိတော့ ပိုကောင်းဆိုဘဲကွ….” တူးတူးက သူကြားဖူးသမျှကို အားပါးတရ ပြောနေစဉ် အောင်ထွန်းက… “….ခေါင်းအုံးခုလိုးတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ……။ မိန်းမတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းနက်မနက် ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ…..။ သူ့ထမီလှန်ပြီး လက်နဲ့ ထိုးကြည့်ရမှာလား…” “…..နင့်..အမေကလွှားမှဘဲ….။ လက်နဲ့ထိုးကြည့်လို့ ရမလားဟ….။ ပါးကျိုး ထောင်ကျသွားမှာပေါ့……။ခွီးစ်တဲ့မှာဘဲ…. တုံးလိုက်တာ….” တူးတူးက အောင်ထွန်းကို ကလော်တုတ်လိုက်သည်။ “…..ဒါဖြင့်ရင်…. စောက်ခေါင်းနက်မနက်သိဘို့ ပြောလေကွာ…” အောင်ထွန်းက သူ့အမေကို ထိပါးပြီး ပြောလာသော တူးတူးကို မကျေမနပ်သံဖြင့် မေးလိုက်၏။ “…..ပြောလိမ့်မပေါ့ကွာ… မင်းကိုက လောနေတဲ့ဥစ္စာ “ ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ငြိမ်နားထောင်နေသော စိုးလွင်က … Read more

`ခွေးတွေ.. ရှင်တို့ … ခွေးတွေ သိလား´ အငုံ ငယ်သံပါအောင် ကြုံးအော်ပစ်လိုက်သော အသံလေးက တိုက်ကြီးအတွင်း ဗုံးပေါက်ကွဲသလို မြည်ဟီးသွားလေသည်။ အငုံရဲ့မေမေ ပွင့်က ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေသော ထမီကို ကယောင်ကတမ်း ဆွဲယူပြီး ခြေမှစွပ်ဝတ်ကာ၊ ပြေကျနေသော ဆံပင်ကို ကပိုကရို ထုံးဖွဲ့သည်။ နို့နှစ်လုံးအပေါ်သို့ အလိပ်လိုက်လေး တက်နေသော ဘရာစီယာကို အတင်းဆွဲချပြီး အုံကြီးထွားကြိုင်းသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖုံးဖိကာကွယ်သည်။ ဦးဦးသံဒိုင်က ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ပြီး တံခါးဝသို့ သုတ်ခြေတင်ရန် ခြေလှမ်းပြင်လိုက်သည်။ `လူယုတ်မာကြီး.. ရှင်ပြဿနာတက်သွားချင်လား.. ထိုင်စမ်း.. ဘယ်မှမသွားနဲ့´ ခြောက်ပေးနီးပါးထွားကြိုင်းသော ကိုသံဒိုင်က (၁၆) နှစ်သမီးလေး အငုံ၏ အဆိုကို လေးစာရိုကျိုးစွာ လိုက်နာရှာသည်။ `အကုန်.. စောက်ရှက်ကွဲကုန်မယ်´ အငုံက နာဇီဟစ်တလာမျက်နှာဖြင့် ဟိန်းဟောက်သည်။ ပွင့်က … Read more

သမီးဈေးသွားလိုက်ဦးမယ်နော် “” အေး အေး သမီး ဘယ်လောက်တောင်ကြာမှာလဲ “” ကြာမယ်ထင်တယ်အမေ ဆိုင်စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ် သွားပြီနော်အမေ့ “မိထားက ကိုယ့်အကြံနှင့်ကိုယ် ခပ်သွက်သွက် ထွက်လာခဲ့သည်။ အခုတလော အမေပုံမှန်မဟုတ်။ အဖေကလည်း ဒီတစ်ခေါက်ခရီးထွက်တာ ကြာနေသည်မဟုတ်လား။အမေ့အသက်က ၃၅ နှစ်သာဆိုသည်။ အသားဖြူသည်မို့ လှသည်။ နှုတ်ခမ်းပါးသည်။ မျက်ဝန်းညိုကြီးများဖြင့် အင်မတန်လှသည်။ တင်သားစိုင်ကြီးတွေက အိဝိုင်းနေသေးသည်။ ခါးကလည်းသွယ်သွယ်။ နို့တွေကလည်း စူဖြိုးလှသဖြင့် အဖေ့သူငယ်ချင်းများ တံတွေးမြိုချကြသည်ကို မိထားမြင်ဖူးသည်။သို့သော် အမေထိန်းသိမ်းခဲ့သည်သာ။ယခုတော့ အမေ ပုံမှန်မဟုတ်သည်ကို သတိထားမိသည်။မိထား ဈေးမသွားဘဲ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ကာ ချောင်တစ်ခုထဲ ဝင်ပုန်းနေလိုက်တော့သည်။ သေချာအောင် စောင့်ကြည့်ရပေမည်။နာရီဝက်ခန့်ကြာသွားသည်။ မထူးခြား။ မိထားမနေနိုင်တော့။ အိမ်ထဲသို့ အသံမထွက်အောင် ဖွနင်း၍ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။” အင်းးးး အင်းးးး အင်းးး”မိထား ရုတ်တရပ် ကြားလိုက်ရသည့် … Read more