ဖြူစင်သူလေးရဲ့ သွားရာလမ်း

မိုးရွာပြီးစ ညနေခင်းလေးတစ်ခုပါ။ စိမ်းစိုနေတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်တွေကို လေနုအေးက ညင်ညင်သာသာ ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့ အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့ အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။ လေညှင်းရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာ အမှန်ပါ။ သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့အပြုံးလို့ ပြောရမှာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့သူ စတွေ့ဖြစ်တာ မွေးနေ့ပွဲ တစ်ခုမှာပေါ့။ ညမီး အလင်းရောင်အောက်မှာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ ထင်းနေအောင်လှပတဲ့ မိန်းကလေးကို ကျနော် မြင်မြင်ချင်း ချစ်မိခဲ့တာ။ သူကလည်း ကျွန်တော့် အကြည့်တွေကို ချက်ချင်း သဘောပေါက်တယ်ဆိုတာ နောက်မှပြန်ပြောလို့ သိရပါတယ်။ ရှေးရေစက်ကောင်းမှုကြောင့် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော့်ထက် အသက်အများကြီး … Read more

” လူယုတ်မာကြီးနော်….တော်ပြီ “

လည်ပင်းမှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာ ဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကလေးပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မျှော်လင့်တကြီးနဲ့မေးတယ်… ဧကန်န ခုချိန်ထိ လူမရသေးဘူးထင်တယ်… “ငါ တကယ် သွားရမလားဟင်” “အင်း သွားလိုက်…ငါနေမကောင်းလို့ အခုပဲ ပြန်တော့မှာလို့” “ကျေးဇူးပဲဟာ..ငါသွားတော့မယ်” “အင်း” ညို ထွက်သွားမှ ရေဘူးကို မော့သောက်ရင်း အိတ်ထဲက ဖုန်းကို ဆွဲထုတ်တယ်… “ရှေး” နှစ်ပေါင်းများစွာ.. ရင်းနှီးနေတဲ့ အသံတစ်ခု… “နင်ပြန်တော့မှာဆို… ငါပြန်လိုက်ပို့မယ်” “ငါ ဒီည အိမ်ပြန်မှာ…” “ဘယ်ပဲပြန်ပြန်… ငါလိုက်ပို့မယ်” … Read more

ဘုန်းနိမ့်လိမ့်မယ် မောင်ရယ်

တစ်ညလုံး သည်းသည်းမဲမဲ ရွာနေသောမိုးကား မိုးလင်းချိန်တွင်တော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း စဲသွားချေပြီ။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ပြတင်းတံခါးကို ဖွင့်နေသော ဒေါ်သူဇာ ခြံစောင့်ကြီး ဦးလှအောင်က ဧည့်သည်တစ်ယောက်ကို တံခါးဖွင့်ပေးနေတာကို လှမ်းမြင်နေရသည်။ စောစောစီးစီး ဘယ်သူများပါလိမ့်လို့ တွေးမိသည်။ ဦးလှမောင်က ဧည့်သည်ကို သူမတို့တိုက်ကြီးဆီသို့ ခေါ်လာပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူမတို့အိမ်ဘက်ကို နီးလာသောအခါတွင်လည်း ဧည့်သည်က ဦးထုပ်ဆောင်းထားသဖြင့် မျက်နှာကိုမမြင်ရသေး။ ခရီးဝေးမှ လာခဲ့ဟန်တူသည်။ “မမလေး မမလေး ဧည့်သည် ရောက်နေပါတယ်”။ သူမအိမ်ဖော်မလေး မိအေးက အပေါ်ထပ်တက်လာပြီး ပြောပါတယ်။ “အေး သိတယ် လာခဲ့မယ်” ဆိုပြီး သူမလည်း အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းခဲ့ပါတယ်။ သူမဆင်းလာတာမြင်တော့ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ စောစောက ခြံထဲကို ဝင်လာသောသူက ခေါင်းကိုမော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ လူရွယ်တစ်ယောက်ပါ ၂၇ နှစ်ခန့်ရှိပြီး … Read more

ချစ်သူများနေ့က အပျိုစင်လေး

“ဟာ စိတ်ပျက်စရာပဲကွာ ဖုန်းဘေလ်ကလည်း ကုန်သွားပြန်ပြီ” ရုံးပိတ်ရက်မို့ မိမိအိမ်လေးထဲတွင် အေးဆေးစွာ အင်တာနက် သုံးမည်ဟု ကြုံးဝါးထားကာ သုံးတောင်မသုံးရသေးဘူး ဘေလ်က ကုန်သွားသည်။ မင်းမင်းခန့်တယောက် ရေရွတ်ရင်း ငွေတသောင်းထုပ်ယူကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းက ကုန်စုံဆိုင်လေးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူသည် ဤရပ်ကွပ်လေးသို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ ငှါးရမ်းနေထိုင်သည်မှာ မကြာသေးပေ။ မနက်အလုပ်သို့သွား ညပြန်အိပ်မို့လည်း သူအား လူသိပ်မသိပေ။ ခြံဝန်လေးနဲ့ တထပ်တိုက်ပုလေးက သူ့အတွက် အပန်းဖြေစရာပင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများလည်း အရောအနှော မလုပ်သောကြောင့် သက်သောင့်သက်သာ ရှိလှသည်။ ဖုန်ငွေဖြည့်ကဒ်ဝယ်ပြီး ပြန်အထွက်တွင် အိုး လှလိုက်တာ သူရင်ခုန် လောက်အောင်ပင် ကောင်မလေးမှာ လှရက်နိုင်လွန်းသည်။ အိမ်တွင်းအောင်လေးမို့ အသားရည်လေးမှာ ဝင်းဖန့်ကာ မထူမပါး မျက်ခုံလေးနှင့် မျက်နှာဝိုင်းလေးကို သူငေးကြည့်မိတာ ဘယ်လောက် ကြာသွားသည်မသိ … Read more

ဆရာမရဲ့ ကြင်နာ ယုယ နွေးထွေးမှုများ

ဒီနေ့ နောင်ရဲ တစ်ယောက် အထက်တန်းတုန်းက ကိုယ့်ကို ဂိုက်လုပ်ဖူးသော အစ်မတစ်ယောက်နှင့် ချိန်းထားသည်။ အခုတော့ နောင်ရဲလည်း ဘွဲ့ရပြီး၊ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ ဝင်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ အထက်တန်းတုန်းကတော့ ဂိုက်မမ မှာ ရည်းစား ရှိသည်။ တခါတလေ ဂိုက်မမကို လာကြိုတတ်သည်။ နောင်ရဲသည် လူပျိုပေါက်အရွယ်မို့လို့၊ နီးစပ်ရာ ဆရာမကို အရမ်း စိတ်ဝင်စားသည်။ ဆရာမသည် အဲ့တုန်းက အင်ဂျင်နီယာကျောင်း တက်နေတာ ဖြစ်သည်။ ကျောင်းဆင်းဆင်းချင်း နောင်ရဲကို စာလာသင်ရရင် သူတို့ကျောင်းက ယူနီဖောင်းဝတ်စုံနှင့်မို့ ဆရာမက အရမ်းကြည့်ကောင်းသည်။ အနီးကပ် ထိုင်ရသောကြောင့် ဆရာမရဲ့ ချွေးနံ့ နှင့် ရေမွှေးနံ့ ရောထားသော ကိုယ်သင်းနံ့လေးက နောင်ရဲကို တအား စွဲဆောင်သည်။ လူပျိုပေါက်အရွယ် တွေ့လို့လည်း ကိုယ်ရဲ့ စိတ်နေစိတ်ထား၊ … Read more

ဆက်ဆက်ခါသွားတဲ့ အေးသူ

တစ်နေ့တော့ ညနေစာ စားပြီး ပျင်းတာနဲ့ ကျုပ် ရွာထဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်က မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့အချိန် တစ်နေရာ အရောက်မှာ “ထွန်းလွင်….နင် ဘယ်သွားမလို့တုန်း” ကျုပ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း အေးသူဆိုတဲ့ ကောင်မပေါ့။ သူက ခြံဝမှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့ရွာက ရွာကြီးဖြစ်သလို အိမ်တိုင်းနီးပါး ခြံနဲ့ဝန်းနဲ့ နေကြတာ။ “ငါလဲ ပျင်းတာနဲ့ ထွက်လာတာဟ” “ဒါဆို…အိမ်ထဲဝင်အုန်းဟာ…..ငါပြောစရာရှိလို့” “အေးပါ” ကျုပ်လဲ ခြံထဲကို အေးသူ နောက်ကနေ ဝင်လိုက်သွားတယ်။ ကျုပ်က လူပျိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ရှေ့ကသွားတဲ့ အေးသူကို နောက်ကနေ ကြည့်မိတယ်။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အိပဲ့ အိပဲ့နဲ့ အသည်းယားစရာကြီး။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေ လှုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဗျာ။ “လာထိုင်…..ထွန်းလွင်” ကျုပ်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ “နင့်အိမ်ကလူတွေ … Read more

ဘဲအရမ်း ရှုပ်တဲ့ မိချယ်

ရန်ကုန်မှ မန္တလေးသို့ ထွက်ခွာမယ့် အမှတ်(၅) အဆန် အမြန်ညရထားကြီးရဲ့ အိပ်စင်တွဲဆီ မီချယ် အချိန်မီ ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဝတ်အစားထည့်တဲ့ အိတ် တစ်လုံးပဲ ပါတာမို့ ရထားပြတင်းနားက ပစ္စည်းတင်စားပွဲလေးအောက်နားမှာ အိပ်ကို ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ရထားထွက်ဖို့က မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ပဲ လိုတော့တာပါ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲမို့ အိပ်ခန်းထဲရှိ အခြားခရီးသည်တွေဟာ မိန်းကလေးတွေပဲ ဖြစ်ပါစေလို့ စိတ်ထဲက ကျိတ်ဆုတောင်းနေမိသေးတယ်။ တကယ်လို့ ဒီအိပ်ခန်းထဲ နောက်ထပ်ဝင်လာမယ့် သုံးဦးဟာ ဘဲကြီးတွေ ဖြစ်ခဲ့ရင် ဘယ်နှယ့်လုပ်ရပါ့။ မီချယ့် ဆုတောင်းက မပြည့်။ မီချယ် မဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း အိပ်စင်ခန်းထဲကို လူလတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားသုံးဦး အထုပ်အပိုး ကိုယ်စီသယ်ပြီး ဝင်လာတယ်။ မီချယ့် ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တကယ်တော့ မီချယ်ဟာ ယင်ဖိုမျှ … Read more

ကျွန်တော့် နှင့် ဝမ်းကွဲ ညီမ အပျိုလေး

ကျွန်မတို့ မိန်းကလေးတွေဟာ ပျှမ်းမျှအားဖြင့် အသက် (၁၃)၊ (၁၄)နှစ်လောက်မှာ ရာသီသွေးစပေါ်ပြီး အပျိုဖေါ်ဝင်ကာစ ဖြစ်ပါတယ်။ အစပထမမှာ လစဉ် မမှန်သေးပေမယ့် ပျောက်လိုက်ပေါ်လိုက်နဲ့ အစပြုပြီး နောက်ပိုင်းမှာ လစဉ်မှန်သွားပါတယ်။ ဒီလို ရာသီသွေးစပေါ်ပြီး အပျိုဖေါ်ဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ ကျွန်မတို့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ဟိုမုန်းဓါတ်တွေ ဖွံ့ဖြိုးပြောင်းလဲမှုကြောင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နှစ်မျိုးစလုံးမှာ ပြောင်းလဲမှုများ သိသိသာသာဖြစ်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ အချစ်စိတ်ဆိုတာလည်း အဲဒီအချိန်ကစပြီး ကျွန်မတို့ရဲ့ စိတ်ထဲမှာစ၍ သန္ဓေတည်ခဲ့ရပါတယ်။ ငယ်စဉ်ကလေးဘဝတုန်းက မိန်းကလေးသဘာဝ လှချင်ပချင်တာ ရှိခဲ့ပေမယ့် အပျိုဖြစ်လာတာနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အလှအပတွေကို ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ယောင်္ကျားလေးတွေ သတိထားမိစေချင်တယ်။ ကိုယ့်ရဲ့အလှအပကို ယောင်္ကျားလေးတွေ မြင်စေချင်တယ်။ ဂရုတစိုက် ရှိစေချင်လာပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာဘဲ ကျွန်မတို့ မိန်းခလေးတွေရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ယောင်္ကျားလေး တစ်ဦးတစ်ယောက်ကို စွဲလန်းတာမျိုး … Read more

လိုအပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမရဲ့ ကွက်လပ်ကို ဖြည့်စည်းပေးသူ

World War ဖြစ်နေတော့ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး Google သွားခေါက်ဖြစ်တယ်။ မန်ယူဖန်ဆိုတော့ မန်ယူနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့ဟာဆို ဘာနေနေ စိတ်ဝင် စားတာပေါ့။ မန်ယူက ၁၉၁၁ ခုနှစ်မှာ ချန်ပီယံဆု တစ်ခါရပြီး ၁၉၅၂ ခုနှစ်မှ အမှတ်ပေး ချန်ပီယံဆုကို ပြန်ရခဲ့တယ်။ တိုက်ဆိုင်တာလေးက မန်ယူအသင်း အမှတ်ပေး ဖလားရဖို့ နှစ်ပေါင်း ၄၁ နှစ် စောင့်ခဲ့ရတာ။ ကျုပ်ကတော့ ပြောင်းပြန်ပဲ ကပ်ကိုးလ်ဖလားရဖို့ ၁၄ နှစ်ပဲ စောင့်ရတော့ မန်ယူထက်စာရင် မဆိုးဘူး။ အိမ်ထောင်သက် ၉ နှစ်ကျော်တော့ မိန်းမရဲ့ ကာမစိတ်က ပြောင်းလဲလာတယ်။ နောက် ၅ နှစ်မှ ကာမစိတ်တံခါး အသစ်ကို ဖွင့်လိုက်တော့ ရာဂသွေးတွေ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ကစုန်စိုင်းနေတာ။ ဝင်သက် ထွက်သက်ကြားမှာ … Read more

ခယ်မချောလေးရဲ့ ပုလွေ

နေမင်း တောင်ကြီးသို့ ပြန်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။ချစ်ရတဲ့ ဇနီးနဲ့ သမီးကို ခွဲရပြန်ဦးမည်။ သူ တောင်ကြီးတွင် ခြောက်လကျော်လောက်ပြီ တာဝန်ကျနေတာ။ အစိုးရဌာနကြီးတစ်ခုတွင် အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့နားတွင် စီမံကိန်းတစ်ခု၌ တာဝန်ခံအဖြစ် စေလွှတ်ခြင်းခံရသည်။ ဝန်ထမ်းတစ်ဦးမို့ ငြင်းဆိုခွင့်မရှိပဲ ကျရာတာဝန်ထမ်းဆောင်ရသည်။ ဇနီးနှင့်သမီးကို ထားခဲ့ရပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့်အချိန်မှစပြီး သမီး သုံးနှစ်ကျော်လာသည်အထိ အကြာကြီး မခွဲဖူးသောကြောင့် ရောက်စ ရက်များတွင် သတိရလွမ်းမိသည်။ သမီးကလဲ ခွဲစမရှိ ဇနီးကလဲ မခွဲဖူးသောကြောင့် ညတိုင်း ဖုန်းပြောရင်း အလွမ်းပြေရသည်။ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်မှ အရေးကြီး ကိစ္စတစ်ခုနှင့် သူ့ကိုခေါ်လို့ လာရင်းနဲ့ နှစ်ပတ်ကျော်ကြာအောင် နေလိုက်ရသည်။ ခြောက်လလောက် ဝေးနေရတဲ့ ဇနီးသည်နဲ့ သမီးကိုလဲ အတိုးချ အလွမ်းပြေရသည်။ ကိစ္စများပြီးလို့ ပြန်လွှတ်တော့ ပြန်ရဦးမည်။ သူလဲဟိုမှာ … Read more