admin

တိုက်ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။ သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသသည်။ “ နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါတော့ပေးလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါအရင်း ပြန်ထည့်ရမှာပါ သိန်းအောင်ရယ် ငါတစ်ကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ ငါသဘက်ခါ မပေးနိုင်ရင် တရားစွဲတော့မှာ လုပ်ပါဟယ် နင်ငါ့ကို ဆယ်သိန်းပဲချေးရမှာ နင့်ဆီမှာ အစိတ်တောင် ကျန်နေသေးတာကို… ” ဒါဟိုဘက်လမ်းက မအေးမိအသံပဲ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲတောမသိ အသံမပေးတော့ပဲ ဆက်နားထောင်လိုက်မိသည်။ “ အေး..ငါသဘက်ခါ မပေးလို့မရတော့ဘူး သိန်းအောင် နင့်ဆီကပဲ ဆွဲရမှာပဲ သိန်းအောင် နင်ဒီမှာကြည့်စမ်းဟာ ” “ မိအေး … Read more

အလယ်တန်းပြဆရာမလေးကြည်ဖြူမှာ မောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျတာ၂ပတ်ကျော်သွားပြီဖြစ်၍မောင်အလုပ်ဆင်းတိုင်းကြည်ဖြူတစ်ယောက် တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့လေ့ရှိသည်။နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍အေးအေးလူလူပင်။ ကြည်ဖြူမှာမောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍မောင်နှင့်၄ခါလောက်သာချစ်ဖူးသေးသည်။ ကြည်ဖြူမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်မောင်ကကြည်ဖြူငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ ထဘီလေးကိုအသာလှန် ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်မောင်ကပြီးသွားလေ့ရှိသည် ။ကြည်ဖြူနွယ်မှာအသက်၁၉နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။ အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာကြည်ဖြူကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။ အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။ သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများ နှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသောရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။ လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။ မာလဒီအိမ်ကိုမီးသွေးစပို့ကတည်းကချောမောသောကြည်ဖြူ့ကိုသတိထားမိသည်။ မာလသည်အသက်၄၀ခန့်မီးသွေးပို့သမားဖြစ်သည်။ အသားအရောင်မှာခြောက်သွေ့မည်းကျိပ်နေသည့်အပြင်ရုပ်ရည်မှာလည်းကြမ်းတမ်းသည်။ ခန္ဓာကိုယ်တွင်ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မှာပုံမကျပန်းမကျထွက်ပေါ်နေသည်။ အင်္ကျီဘယ်တော့မှမဝတ်ပဲပုဆိုးတိုတိုတထပ်သာဝတ်လေ့ရှိသည်။ ”မီးသွေးလိုသေးလား” ”သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အပေါ်မှာထားပေးပါလား” ”ကျွန်တော်လည်းမသိလို့လိုက်ပြပေးပါလား” ကြည်ဖြူမှာဈေးသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အနီရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအနီလေးကို ဝတ်ထားသည်။ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှ ချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေ ရသည်။သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။ လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းမာလကိုမြူစွယ်နေသည်။ တင်းယင်းလုံးဝန်းသောကြည်ဖြူဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။ အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။ မီးသွေးပို့ပြီးသောအခါမာလဇာတ်လမ်းစတော့သည်။ ”ဟေ့ ကောင်မလေး ယောက်ျားယူတာဘယ်လိုလဲ ကောင်းလား” ”ရှင်” ကြည်ဖြူရုတ်တရက်ကြောင်သွားသည်။ ”မိန်းကလေး ကိုယ့်ကိုလည်း တစ်ခါလောက်လုပ်ခွင့်ပေးပါလား” ”ရှင် ရှင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ” ”ကိုယ်မင်းကိုတွေ့ကတည်းကချစ်မိသွားတယ်ကွာ မင်းရဲ့လှပလုံးဝန်းတဲ့ဖင်တွေကိုလေးဖက် ထောက်ပြီးတစ်ခါလောက်လိုးရရင်သေပျော်ပါပြီ” ”ဖြန်း ဖြန်း ရှင် ရှင်” ကြည်ဖြူရှက်ဒေါသကြောင့်မာလကိုပါးရိုက်၍အခန်းထဲဝင်ပြေး … Read more

မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည် ။ မမဖြူ က အတော်လှသည် ။ အသားဖြူ ဖြူ နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည် ။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိမှာပဲ ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲ ဆိုသော အတွေးတွေက ဖိုးချို ခေါင်းထဲ မကြာခဏ ရောက်လာနေကျပေါ့…။ ဖိုးချို အသက် ၂၀ ထဲရောက်နေပြီ ။ မိန်းမတွေရဲ့ အလှအပကို ခံစားတတ်ရုံမက ရွာမှာနေတုံးက ရွာလူကြီးရရဲ့ သမီးကိုပင် ခိုးပြေးဖူးသည် ။ သူ့သမီးကို ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ဖိုးချိုနဲ့ သဘောမတူလို့ အတင်းလိုက်ခွဲပြီး သူ့သမီးကို မြို့သို့ ပို့လိုက်သည် ။ … Read more

လူရိုးကြီးမှတ်နေတာ အတင့်ဟု အများက ခေါ်ကြသော တင်မေလှသည် တော်တော်လှသည်။ အိုးကလည်း လုံးကျစ်နေသည်။ ကိုယ်လုံးကလည်း သွယ်သွယ်လေး။ ရင်ကို ကြည့်ဦး မလား စွင့်စွင့်ကားကားလေး။ ဟိုကောင် မင်းထိုက်နဲ့ လားလား မှ မတန်။ ဖိုးဇော် အဖို့ သိပ်မခက်လှ။ သူ့ဖခင်က ရွာမှာ ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရသည့် သူဌေးကြီး။ သြဇာကလည်း ကြီး။ ပြီးတော့ လုပ်သမျှကလည်း တင့်တယ်။ ဖိုးဇော်၏ ဖခင်နာမည်က သာအောင်။ ခန့်ခန့်ညားညား ဝတ်စားတတ်ပြီး တကယ့် လူကြီး လူကောင်း စတိုင်က အပြည့်။ လောင်းကစားလုပ်ပြီး အကြွေးဗရဗျစ်နဲ့ လူတယောက်၏ သမီးလေးကို အကြွေးသိမ်းပစ်လိုက်သည်တောင် အများက သူ့အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရအောင် အကွက်ဆင်တတ်သေးသည်။ ကြည့်လေ အဖေဖြစ်သူက ဖဲသမား။ … Read more

အိပ်မရတာနဲ့ဖေ့ဘုတ်ပွတ်နေတုန်းမက္ဆေ့ကနေ ကလင်ဆိုတဲ့အသံကြားတော့ဘယ်သူစာပို့လာ တုန်းလို့ကြည့်မိလိုက်တယ် အကောင့်စိမ်းမလို့ ပြန်မဖြေတော့ပဲ ဟိုဟိုဒီဒီဆက်ကြည့်နေတုန်း စာထပ်ဝင်လာတယ် နင်ကမာနကြီးနေတယ်ပေါ့ ဆိုတာနဲ့ကိုနဲ့သိတဲ့လူတစ်ယောက်ယောက်ဖြစ် ဖို့သေချာတယ်ဆိုပြီး မဟုတ်ပါဘူးမအားသေးလို့ မပြန်တာစိတ်ထဲမထားနဲ့လို့ စရင်းဘယ်သူလဲလို့ စမေးလိုက်တယ် အကောင့်တုနဲ့ပုံမတင်ထားပဲရင်းနှီးတဲ့အထာနဲ့ ဆိုတော့ကို့မြို့ကဆိုတာသေချာနေပြီလေ profile ထဲဝင်ကြည့်တော့မိန်းခလေးဖြစ်မယ်လို့ထင်နေ တုန်း အိပ်မရလို့ဟာနင်ပဲမီးစိမ်းနေတာစကားပြော ဖော်မရှိလို့စကားပြောချင်လို့ပြောလာတယ် နင်ငါ့ကိုသိလို့လားဆိုတော့သိပါ့နင်လိုငပွေငရှုပ်ကို မသိတဲ့လူမရှိဘူးဆိုပြီးစကားစတာနဲ့အထာတစ်ခုခု ပဲလို့ချက်ဆိုမီးတောက်လိုက်တယ် ပွေရှုပ်မှန်းသိရင် စကားပြောမနေတော့နဲ့လို့တင်းလိုက်တော့ နင်ကလဲ စတာပါဟတဲ့ လေသံစလျှော့လာတယ် နင်ဘယ်သူတုန်းနင့်ပုံလဲမတင်ပဲငါကဘယ်သူလဲမသိ ပဲနင်နဲ့စကားပြောရတာ အမှောင်ထဲကျွဲစီးပြီးမီးသွေး ရောင်းတဲ့ကောင်လိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့နင်ကငါ့ကိုမှတ်မိ ချင်မှမှတ်မိပါမှာတဲ့။ ဒါဆိုလဲနင်ပုံပြဟာလို့ပြောလိုက်တယ် သူကခဏတော့စဉ်းစားရင်း အေ ငါ့ပုံပို့လိုက္မယ် ဒါပေမဲ့နင်ဘယ်သူမှငါ့အကောင့်လို့ပြန်ပြောလို့မရဘူး နော်ငါတို့မြို့ကလူမျိုးတွေကသိတယ်မလား မူဆလင်တွေဆိုတော့ပုံတွေဘာတွေတင်ခွင့်မပြု ဘူး အဲ့တာနင်ဂတိပေးရင်ငါပို့ပေးမယ်တဲ့ အိုကေပေါ့ ပုံကိုကြည့်ပြီးမနည်းစဉ်းစားတာ မမှတ်မိဘူး ဆောရီးနင့်ကိုငါမမှတ်မိဘူးပြောတော့အင်းနင်နဲ့ငါ ကကျောင်းတက်တုန်းကအခန်းမှမတူတာတဲ့ ဘယ်အခန်းကဆိုပြီးပြောမှမှတ်မိလာတယ် အမယ်နင်ကငယ်ငယ်တုန်းကနဲ့မတူတော့ဘူး အရမ်းချောလာတော့ငါကဘယ်ချက်ချင်းမှတ်မိ မလဲလို့ မြှောက်ပေးလိုက္မှ နင်ကတော့ပိုပြီအဲ့လို တော်ကီတွေနဲ့နင်ရည်းစားတွေများခဲ့တာမလားတဲ့ … Read more

နှာခေါင်းလေးလဲ တစ်မျိုးချစ်စရာလေးပဲ။ သူ့မျက်နှာမှာ အဆိုးဆုံးကတော့ ပါးစပ်ပါပဲ။ တော်တော်ပြဲတယ်ခင်ဗျ။ နှုတ်ခမ်းကလည်းထူနေတော့ ကျန်တောတွေမလှရင်တော့ သူဟာ သိပ်ရုပ်ဆိုးသွားလိမ့်မယ်ထင်တာပဲ…..အခုတော့ သိပ်ချစ်စရာလေးပေါ့ဗျာ။ မျက်နှာလေးထောင့်ကျကျလေးမို့ စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာမဲ့ပုံပဲ။ သဘောက ဘဝကိုရဲရဲရင်ဆိုင်မယ်ပေါ့ဗျာ။ အခုတော့…..ကျွန်တော်နဲ့ ပူးကပ်နေလို့ ရဲရဲရင်မဆိုင်ရဲပဲ…..ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့လုံးကျစ်တဲ့ ရင်သားတွေဟာ ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်ထားလေရဲ့…..အင်္ကျီပါးလေးဝတ်လာခဲ့တာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရအုံးမယ်။ သူလဲအင်္ကျီအနွမ်းရှန်သားလေးပဲ။ ဘော်လီခံနေလို့ နဲနဲထောင်နေတယ်…..ကားတစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း သူ့ရင်သားအိအိလေးတွေဟာကျွန်တော့်ရဲ့ကြွက်သားနဲ့တင်းမာနေတဲ့ လက်မောင်းတွေနဲ့ဖိပြီး ချေပေးသလိုဖြစ်နေပါတယ်။ နောက်ဆုတ်လို့လဲမရ။ဘေးရှောင်လို့လဲမရနဲ့ အခက်အခဲတွေ့နေရှာတယ်။ အိုး…..ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုတ်ခွင့်ဘယ်ပေးမလဲ…..ကားပေါ်မှာ ထုတ်ဆီးတိုးပစ်မယ်ပေါ့….. ကောင်မလေးရဲ့ပေါင်တွေနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်တွေပူးကပ်နေတယ်။ ကျစ်ကျစ်တင်းတင်းလေးတွေမို့အရသာထူးလှပါတယ်…..မသိမသာလေး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားထဲကျွန်တော့်ခြေထောက်ကိုရအောင်ထိုးသွင်းလိုက်မိတယ်။ ကောင်မလေးကလဲသိတယ်ဗျ…..အထည့်မခံဘူး။ပေါင်နှစ်ချောင်းစိထားပြီး…..ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေ ကို ဒူးနဲ့ဖိတွန်းထားတယ်…..ရှင်ရှေ့မတိုးနဲ့နော်….. ဆိုတဲ့သဘောမျိုးနဲ့ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်လာပါတယ်။ ရပါတယ်လေ။ စောင့်ကြည့်ရတာပေါ့။ စိတ်ထဲက…..ဘုရားပွဲလှည့်နေတယ်…..ချွေးစီတွေကျနေပြီ. ….ရင်ထဲမှာမောနေတယ်။ ရမက်ဇောတွေပေါ့။ ““ဝုန်း…..”” ““အမလေး…..ဟဲ့…..ဘယ်လိုမောင်းတာလဲ။”” ကားက တစ်ချက်ဘရိတ်အုပ်လိုက်တော့ လူတွေအကုန်လုံး အခြေပျတ်ကုန်ပါတယ်….. အခွင့်အရေးစောင့်နေတဲ့ … Read more

ဆရာမခြောက်ယောက် ကိုယ်တစ်ယောက် ဆရာမများဖြစ်သည့် နီလာ၊ ချယ်ရီ၊ စနိုး၊ သက်သက်ဇော်၊ ငြိမ်းနှင့် အိအိဇံတို့သည် ဂွင်ကောင်းး၍ ချောင်ကျသော ချယ်ရီအိမ်ကို ရွေးချယ်လိုက်သည်။ သူမတို့မှာ နေ့စံ ညခံနတ်သမီးလေးတွေ ဖြစ်နေကြရသည်။ ညပိုင်းရောက်လျှင် ထွန်းထွန်း အမိန့်အတိုင်းကို လိုက်နာကြရသည်။ မဟုတ်ပါက လွန်ခဲ့သောလက ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် သူမတို့ကို စိတ်ဆိုးကာ မခိုင်အိမ်တွင် သွားအိပ်နေသည်။ သူမတို့မှာ ဆာလိုက်သည် ဖြစ်ချင်။ တစ်ယောက် အဖုတ် တစ်ယောက် ပွတ်ပေး လျက်ပေးလည်း လီးလောက် အရသာ မရှိ။ ထို့ကြောင့် ထွန်းထွန်းက သေဆိုသေ ရှင်ဆိုရှင် ဘဝကို ရောက်ခဲ့ရသည်။ “ဒီတစ်ပတ် ညတိုင်း ဆရာမဝတ်စုံ အပြည့်အစုံ ဝတ်လာကြ” သူမတို့ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းညိတ်ကြသည်။ ထိုအတိုင်း … Read more

ရွှေနန်းထက်က ခယ်မလေး ဒီနေ့ ကျနော် ချစ်ရတဲ့သူနှင့် ချိန်းထားသည်။ ကျနော်တို့ နေ့တိုင်းနီးပါး ဆုံနေရပေမယ့် အခုလို အားလပ်ရက်လေးမှာ အကြင်နာတွေ ဖလှယ်ဘို့ ခဏခဏ တွေ့ဖြစ်သည်။ မနက် စောစီးစွာ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ်လုံးတင်မှန်မှာ ပေါ်နေသည့် မိမိ ကိုယ်ကို ကြည့်ကာ ပီတိဖြစ်နေမိသည်။အသက် ၃၀ ကျော်ပေမယ့် ဘီယာဗိုက် မထွက်၊ မေး ၂ ထပ် မဖြစ်ပဲ သပ်ရပ်စွာ နေတတ်လို့လည်း မိမိမှာ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်း များခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆံပင်ကို ဂျယ်လ် ထည့်ပြီး သေသပ်စွာ ဖီးလမ်းကာ အနည်းငယ် ထောင်နေသည့်ဟန် ပြုထားသည်။ လူလတ်ပိုင်းဝင်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း လူငယ်အသွင်ပင် ပြင်ဆင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။အိမ်က စီစဉ်ပေးထားသော မနက်စာကို အမြန်စား … Read more

ကျနော်ခု ၁၇ရှိပြီ။ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။ စော်မချဖူးသေးပါ။ ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။ ထန်လည်းထန်သည်။မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့ အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။ကလေး၂ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။ဖင်ကြီးကတော့ကျန်သေးသည်။ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။ နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။ အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။ အမေက ကျနော်၁၀နှစ်လောက်မှာ အဖေနှင့်ကွဲသည်။ ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီး ရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။အဖေက မာနကြီးသည်။ဒေါသကြီးသည်။အမေကို ကွာရှင်းပြီးနှင်ချသည်။ ကျနော့်ကိုအဖွားအိမ်ပို့ ထားလိုက်သည်။အမေကတော့ဘယ်ရောက်လို့ရောက်မှန်းမသိရ။အမေ့ကိုတွေ့ချင်ပေမယ့်အဖေ့ဆီမှ အမေ့အကြောင်းပြောသံမကြားရ မေးလျှင်လည်း အရိုက်ခံရသည်။ထိုကြောင့်မမေးရဲ။ ကြာကူလီဘဲကြီးလည်း ခြေထောက်ကျိုးပြီးမယားခိုးမှုနဲ့ထောင်ကျသည်။ အဖေလည်းရိုက်မှုနဲ့ထောင်ကျသည်။ ၆လကြာတော့ လွတ်ငြိမ်းနဲ့တိုးပြီးပြန်လွတ်လာသည်။နောက်၃နှစ် လောက်ကြာတော့ မိန်းမထပ်ယူသည်။ မိထွေးဆိုပေမယ့်ကျနော့်ကိုချစ်သည်။သူများမိထွေး တွေလိုမနှိပ်စက်။အဖေတို့က၃၀ကျော် လုပ်နိုင်တဲ့အရွယ်တစ်ခုလတ်တွေဆိုတော့ မင်္ဂလာဦးညမှာ ဘုလိုက်ကြတာမှ တဂျိန်းဂျိန်း။ ကျနော်အိပ်နေပြီထင်ပြီး ဘုနေကြတာ။ထရံသာခြားပေ မယ့် ဝါးကြမ်းခင်းဆိုတော့ တစ်ဆက်တည်းလေ။ ကျနော် ငလျင်လှုပ်သည် ထင်၍ကုန်းထသည်။ ပြီးမှအဖေတို့အခန်းထဲမှ တဘွတ်ဘွတ် တဘတ်ဘတ် ကြားတော့မှ အဖေနဲ့မိထွေးလိုးနေကြမှန်းသိရသည်။ ကျနော်လည်းလူပျိုဖြစ်ကာစအချိန်ဆိုတော့ ဆန်ကျင်ဘက်လိင်ကိုသိလိုသည်။ … Read more

ခုတင်ပေါ်ဒူးလေးထောင်ထိုင်နေတဲ့သူမ ထမီလေးကိုအသာမတင်ပီးအမွေးရေးရေးနဲ့ခြေသလုံးလေးတေကိုပွတ်သပ်ဆုပ် နယ်ပီးအနမ်းလေးပေးလိုက်တယ်။ အပြင်ပန်း အသားညိုတယ်ထင်ရပေမဲ့ထမီဘဲအမြဲဝတ်တဲ့ ချစ်သူလေးရဲ့အတွင်းသားလေးကဝင်းမွတ်နေတာဘဲ့ပေါင်သားလေးကိုအသာလေးလျာထိပ်နဲ့ပွတ်စွဲပေးပီး အတွင်းသားနုနုလေးကို စုတ်စွဲလိုက်တယ်။ သူဆီကအသက်ရူုသံလေးကြားနေရတာ နုညံ့သောအသားစိုင်နှစ်ခုအထိတွေ့ လက်တွေက အတွင်းခံပန်းရောင် ဖောင်းဖောင်းလေးဆီ အကွဲကျောင်းလေးအတိုင်းစုန်ဆန်စွဲလိုက်တယ် သူမပေါင်မှာအနီကွက်လေးတေအစီရီ သူလူးလွန့်လာနေပြီ အတွင်းခံလေးလဲစိုထိုင်းနေပြီ။ ချစ်သူ့ထမီလေးကိုအသာယာလေးဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အိုး နေမထိထားတဲ့ပေါင်တံသွယ်လေးတွေက သွေးကြောစိမ်းလေးတွေတောင်မြင်နေရတယ့်။ အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတဲ့သူမလေးကိုတက်မက်စွာကြည့်နေမိတယ်။ပန်းနုရောင်ပင်တီပေါ်ကဘဲအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးငုံပီးအကွဲကြားလေးကိုလျာဖျားလေးနဲ့နာနာလေးထိုးလိုက်တယ် ။သူမအံသြစွာကြည့်ရင်း ကျနော့်ခေါင်းကိုကိုင်ဆံပင်တေကိုဖွတယ်။ သူမဖင်လုံးလေးကိုညှစ်ဖြစ်ဆုတ်နယ်နေရင်း ဖုဖုလေးတခုလုံးဝါးမြို့နေပစ်လိုက်တာ ဖင်လေးတွေကလဲအိစက်တင်းမာနေတာဘဲ ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ သူမကကိုယ်လုံးသိပ်လှတော့ အရင်ကဆိုအဝေးကဘဲကြည်ြ့ပီးမှန်း ခဲ့ရတာလေ တွေးရင်းစိတ်တေပိုထန်ပြီးဘောင်းဘိလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားလေးတွေကဘောင်းဘီရာမထင်ဘဲ ဖြူနေတာ အိုး အမွေးရေးရေးနဲ့ပိပိလေး။ တက်မက်စွာငုံခဲလိုက်တယ် အွန်း….. သူမဆီကညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားမိတော့ပေါင်အောက်က လက်ထည့်ပီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲမျက်နှာကိုဖိနှစ်ထားလိုက်တယ် ပိပိလေးတခုလုံး ပါးစပ်ထဲငုံခဲ့ထားပီး လျာနဲ့အထဲမှာ ယက်ပစ်လိုက်တယ် သူမ ပိပိလေးမှာအရည်တွေစိမ့်စိမ့်ထွက်လာပီးအမွေးလေးတွေက စိုလဲ့နေပီ။ အောက်ခြေအဝလေးကိုလျှာဖျားလေး ထိုးထည့်ကလိတော့ သူမထံမှ ညီးညူသံပိုကျယ်လာတာ နားကျောစိမ့်တက်သွားတယ်။ ပိပိလေးကိုရသလောက်ဖြဲ … Read more