admin

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ထက်မြက် တစ်ယောက် ၁၀ တန်း ဖြေပြီးထား၍ ကျောင်းပိတ်ထားသောကြောင့် အိမ်မှာပဲ အိပ်လိုက်စားလိုက် အခန်းအောင်းကာ ဖုန်းထဲမှ အောကားများကြည့်လိုက်၊ တိတ်တခိုးဆိုဒ်မှ အင်းစက်စာများဖတ်လိုက်၊ လီးတောင်ရင် ဂွင်းထုလိုက်ဖြင့် ရှိနေလေသည်။ သူသည် သူငယ်ချင်းများ အပေါင်းအသင်းများလည်း မထားပါ။ အခြားလူငယ်များလို ဆော်ထားတာလည်း မရှိပဲ သူဘာသာအေးဆေးပင် နေတတ်လေသည်။ ဒါပေမယ့် သူသည် သူ့အမေ … Read more

အချိန်မှာ 1938 ခုနှစ် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေသပိတ် တပ်မတော်ကြီး ရန်ကုန်မြို့တော် သို့ချီတက်သွားသည်မှာ ရက်သတ္တပတ်ပင် ပြည့်မြောက်ခဲ့သည့် အချိန်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေ မြို့တော်၏ အရှေ့ဖျား ရွာစုလေးဝယ် တပ်မတော်ကြီးနှင့် တပါတည်း ချီတက်သွားကြပြီဖြစ်သော အိမ်ရှင်ယောက်ျားများ မရှိသလောက်ပင် ဖြစ်သဖြင့် မိန်းမသား ချည်းသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီဖြစ်ရကား ခြောက်သွေ့၍ နေပေသည်။ ရွာဖျားထိပ်တွင် အထီးကျန်ဘဝ ပမာ ဆောက်လုပ်ထားသည့် တဲငယ် တစ်လုံးအတွင်းဝယ် တစ်ချက် တစ်ချက် ဝှေ့ယမ်းတိုက်ခတ်လိုက်သည့် လေ၏ လှုပ်ရှုားမှုကြောင့် လင်းတခါ မှုံတလှည့်ဖြင့် ညိမ်းလုညိမ်းဆဲ မီးရောင်အောက်တွင် ခံစားနေရသည့် ဝေဒနာကြောင့် မချိမဆံ ညဉ်းညူ နေသည့် လူမမာ၏ ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်တွင် စိုးရိမ်ခြင်း ကြီးစွာဖြင့် ကြည့်နေသည့် အသက် ၃၅ နှစ် … Read more

ကျမနံမည်က နန်းဇင်အေး၊ အလယ်တန်းပြ ဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က ကျမရဲ့မွေးရပ်မြေပြန်ပီး ကျမရဲ့ချစ်ရသောမောင် ကိုနိုင်အောင်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တာ ပူပူနွေးနွေးပဲ ရှိပါသေးတယ်။ မောင်နဲ့ကျမတို့ရဲ့ တာဝန်ကျရာမြို့လေးကို ပြန်ရောက်တာ ၃ရက်ပဲရှိသေးတယ်။ အလယ်တန်းပြဆရာမလေး နန်းဇင်အေး ချစ်သောမောင်နှင့် အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီဖြစ်၍ မောင်အလုပ်သွားချိန်စနေနေ့တွင် နန်းဇင်အေး တစ်ယောက်တည်း အိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။ နန်းဇင်အေးမှာ မောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ မောင်နှင့်တစ်ခါသာချစ်ဖူးသေးသည်။ နန်းဇင်အေးမှာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ မိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် မောင်က နန်းဇင်အေးငြင်းဆန်သဖြင့် အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ ဟိုနေ့က ထဘီလေးကို အသာလှန်ကာ ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင် မောင်ကပြီးသွားသည်။ နန်းဇင်အေးမှာ အသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီး အသားလေးက ဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။ အထူးသဖြင့် နက်မှောင်နေသော ဆံကေသာလေးများမှာ နန်းဇင်အေးကို မဟာဆန်၍ ကျက်သရေရှိစေသည်။ အရပ်က၅ပေ၅လက်မခန့်ရှိပြီး အရပ်နှင့်လိုက်အောင် ပင်ခန္ဓာကိုယ်က သူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးကျနေသည်။ သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှ စွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများနှင့် မို့တင်း၍ကြွရွနေသော … Read more

နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည် ။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေး နှင့် ထူထူ ထဲထဲ နုတ် ခမ်းလေး မှာ အနီရဲရဲ လေး ဖြင့်လိုက်ဖက်လွန်းနေသည်။ ဖြူစွတ်ဝင်းပနေတဲ့ အသားအရည်ကြောင့်လည်း နုတ်ခမ်းသား မှာ ပိုမို ပေါ်လွင်နေသည်။ မှန်ထဲမှ မိမိ မျက်နှာအား ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည်။ အိုမီဂါ ပုံစံ ဆံပင် သား တို့ အား လက်ဖြင့် တစ်ချက်သပ်ချလိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ပတ်ထားသော မွေးပွ တဘက် … Read more

ရင်နှင့်ရင်း၍ မျှဝေသည်နီလာဝင်းက မိုးသန္တာ၏ အဒေါ်ဖြစ်သည်။ နီလာဝင်းသည် မိုသန္တာဖခင်၏ ညီမဝမ်းကွဲဖြစ်သည်။ မိုးသန္တာ၏ မိဘများတွင် သားသမီးမထွန်းကား၍ နီလာဝင်အား လေးနှစ်သမီးအရွယ်ကပင် ခေါ်ယူ၍ မွေးစားခဲ့သည်။ နီလာဝင်း (၅)တန်း ရောက်သောနှစ်တွင်မှ မိုးသန္တာကို မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်သည်။ မိုးသန္တာက နီလာဝင်းလက်ပေါ်တွင်ပင် သားသမီးနှင့်မခြား ကြီးပြင်း လာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ နီလာဝင်းကအခု အသက်(၂၅)နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး မိုသန္တာက အသက်(၁၆)နှစ်၊ (၁၀)တန်း ကျောင်းသူဖြစ်သည်။ မိုးသန္တာ၏ မိဘများက လွန်ခဲ့သော (၃)နှစ်ကျော်လောက်ကပင် ပြည်ပတွင်သွား၍ အလုပ်လုပ်နေသည်။ မိုးသန္တာက နီလာဝင်းကို မခွဲနိုင်သဖြင့် မိဘများနှင့် လိုက်မသွားခြင်းဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်က နီလာဝင်း အိမ်ထောင်ကျသဖြင့် မိုးသန္တာ၏ မိဘများ တခေါက်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ အပြန်တွင် မိုးသန္တာကို ပြည်ပသို့လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်သော်လည်း မိုးသန္တာက လိုက်မသွားခဲ့ပေ။ အဓိကအကြောင်းရင်းကတော့ နီလာဝင်းကို မိုးသန္တာ … Read more

ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည် သူဝင်လာသည်နှင့် အလိုလို ဂျိုင်းကနဲ့ ပိတ်သွားသည်၊ သူက တံခါးပိတ်သံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒေါ်ဒေါ်၊ ဦးလေး၊ ဦးလေး၊ မညွန့်၊ မညွန့် ဆိုပြီး သူ့ ကို စာသင်ပေးနေသည့် ကိုမောင် အိမ်က အိမ်သားတွေကို အသံထွက်အောင် အော်ခေါ်နေသော်လည်း မည်သူကမှ မထူး။ အလိုလိုပိတ်သွားသော တံခါးကို ဆွဲဖွင့် ကြည့်သော်လည်း တံခါးက တုံ့တုံ့မျှ မလှုတ်။ ပါးစပ်က တကြော်ကြော် … Read more

“ဖြန်း နင့် အဲဒါ ဘာလုပ်တာလဲ” တင်းရင်းနူးညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ် အင်္ကျီပေါ်ကနေ ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့ ကိုယ့်လက်ဖျံကို အရိုက်ခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တုန်ရီလှိုက်မောစွာ ရှက်ဒေါသနဲ့ မေးခွန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အသံ ။ အလင်းမရှိ လူသံ၊ သူသံ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အမှောင်ဆန် မိုးညတစ်ညရဲ့ သန်းခေါင်ယံအချိန် ချိုမြိန်မှန်းသိတဲ့ ခန္ဓာဝရဇိန် နတ်စည်းစိမ်ခံစားဖို့ အစပျိုး အရှိန်ယူနေတဲ့ အခိုက်အတန့် .. ။ ပါးလွှာတဲ့ အကာနဲ့ ဝန်းရံထားတဲ့ အခြားတဘက်မှာတော့ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်း ကျားရိုင်းတို့အကြိုက် စွဲခိုက်လောက်တဲ့ အရသာပုံဆောင်ခဲ ဆွဲကိုင်ချင်စရာ ရင်သားနှစ်မြွှာ ..။ စာစစ်ခန်းမှာ ရာထူးတက်ဖို့ ဗျူးဝင်နေတာ မဟုတ်လို့ မေးလာတဲ့ ကွက်စ်ရှင်ကို မဖြေမိပဲ တိတ်ဆိတ်စွာ ဗျူဟာခင်းနေလိုက်တယ်။ တူနှစ်ကိုယ် … Read more

နှင်းထည်ဝါ တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲ စာအုပ်တစ်အုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် “ ” အင်း … ခဏထိုင်ဦး ဝါလေး … မွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲမလား “ ” အင်းလေ … မောင်ရဲ့ … ဝါလေးရဲ့ ၃၀ နှစ်မြှောက် မွေးနေ့ပေါ့ “ နှင်ထည်ဝါ တစ်ယောက် ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအား ပြုံးပြရင်း ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၅ နှစ်အတွင်း မွေးနေ့ ရောက်တိုင်း တစ်နှစ်ပြီး တစ်နှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များ ပေးရင်း စပရိုက်လုပ်တတ်သော ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အား ကြိုတင် … Read more

ညက ကိုသန့် အမူးလွန်ပြီး သူ့ချစ်သူနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးမှတ်ပြီး အတင်းဖက် အတင်းချုပ်လိုး ခဲ့တာအတွက် စိတ်ထဲမှာတော့ မတင်မကျ၊ ဒီကောင်လေး နိုးလာတဲ့အခါ စကားတောက် ကြည့်မယ်ဟု တွေးနေတုန်း ကိုသန့်က ထမင်းစားစားပွဲမှာ လာထိုင်တယ်။ ခေါင်းကို သူ့ဘာသာ နှိပ်နေပြီး အရက်နာကျ ခေါင်းကိုက်နေပုံ ပေါ်တယ်။ ဒေါ်သန်းဌေး သံပုရာရည်တစ်ခွက် အမြန်ဖျော်ပြီး “သား ကိုသန့် သံပုရာရည်လေး သောက်လိုက် သား ညက ဘယ်လောက်တောင် သောက်ခဲ့လဲ ဒီခလေး” ကိုသန့်လည်း သံပုရာရည်ကို သောက်ရင်း ခေါင်းကုတ် စဉ်းစားနေတယ်။ “အန်တီဌေး သားကို အောင်အောင် လိုက်ပို့တာလား အောင်အောင် အလုပ်သွားပြီလား” တဲ့ ဒေါ်သန်းဌေး စိတ်ထဲ ပေါ့သွားတယ်။ ‘အင်း.. ဒီခလေး ညကကိစ္စ ဘာမှသိပုံမရ … Read more