admin

အခန်း ( ၇ ) “အို အို အို … ဦး ဦးတရုတ်ကလည်း … ဟင် ဟင် အဟင့်” ခင်လေးနွယ် ခပ်ညုညုကလေး ညည်းသံကလေးပြုရင်း ရုန်းမလိုနွဲ့မလို ဟန်ကလေးပြုလိုက်ပါသည်။ ဦးတရုတ်လက်ကမူ သူမကို လုံးဝလွှတ်ပေးခြင်း မရှိပါ။ “နွယ်လေး မနှင်းနဲ့ စကားပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား” “အင်း ပြော ပြောခဲ့ တယ် ဟို ဟို … ” “ဘယ်လို သဘောရလဲ ကိုတရုတ်နဲ့နေဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား။ နှင်းကတော့ပြောတယ် နွယ့်မှာ ငွေတအားလိုတယ်တဲ့။ သူလည်း နှင်းလိုပဲ အဆင်ပြေအောင် တစ်ခုခုလုပ်ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါ တကယ်ပဲမဟုတ်လား နွယ် … ကိုယ့်ကို ပြောလေ ” ခင်လေးနွယ် … Read more

အခန်း ( ၁ ) အရက်ဝိုင်းကို ခပ်စောစောပင် သိမ်းလိုက်သည်။ အရက်ဝိုင်းသိမ်းသည် ဆိုတာက ဆိုင်ကဝိုင်းတွေ အကုန်သိမ်းတာမဟုတ်ဘဲ ဆိုင်ရှင်ကိုမျိုးအောင်ရဲ့ အရက်ဝိုင်းတစ်ခုတည်း သိမ်းလိုက်တာကို ဆိုလိုသည်။ သူ့ရဲ့ညပိုင်းဝိုင်းသိမ်းပြီဆိုတာနှင့် ခင်လေးနွယ်လည်း အိမ်ပေါ်တက် လင်ဖြစ်သူ ညစာစားဖို့ ပြင်ပေးဆင်ပေးနှင့် ခါတိုင်းလိုပဲ အလုပ်များရတော့သည်။ ဒါတင်ပဲလား မဟုတ်သေး။ ကိုမျိုးအောင်ရဲ့အကျင့်အတိုင်း မူးလာလျှင် သူရစ်သမျှ အနွံအတာတွေကိုလည်း မယားဖြစ်သူ ခင်လေးနွယ်တစ်ယောက် တဝကြီး ခံရပါသေးသည်။ဆိုင်မှာ ကူဖော်လောက်ဖက် မနှင်းအေးတစ်ယောက် ရှိလို့သာ တော်ပေသေးသည်။ နို့မဟုတ်လျှင် ဆိုင်မှာ အရက်ရောင်းမည့်သူ မရှိ၍ ဆိုင်ကိုပါ အပြီးအပိုင် ပိတ်လိုက်ရကိန်း ကြုံသွားနိုင်သည်။ ကိုမျိုးအောင်တို့လင်မယားက ပိုက်ဆံသိပ်ရှိလှတာတော့ မဟုတ်။ လင်ဖြစ်သူက ယခင်က အငှားတက္ကစီမောင်းသူဖြစ်ပြီး အခုတော့လည်း နေ့စဉ်ရက်ဆက် အသောက်မက်သည့်ဒဏ်နှင့် မကျန်းမမာဖြစ်လာရာက … Read more

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ” ဒေါက် ဒေါက် သမီး ချိုချိုအောင်ရေ ” ”ရှင်အမေ” ”သမီး နင့်အစ်ကိုရော” ”မသိဘူးလေ အမေ..။ သူ့အခန်းထဲရှိမှာပေါ့ ” ”မရှိဘူး မေမေကြည့်ပြီးပြီ..။ အခုပဲ ပြန်ရောက်တယ် ဘယ်လစ်ပြန်ပြီလဲ မသိဘူး” ”ခုန လမ်းမှာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းဖုန်းလာလို့ ပြောတယ် အမေ။ ကိုကျော်ကြီးတို့နဲ့ ချိန်းနေတာ ကြားတယ်” ”အင်း … Read more

အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ စံပယ်ပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။ မေမေ ဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။ မေမေရဲ့ ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် မေသင်း မထချင်သေး။ ဆက်အိပ်နေချင်သေးသည်။ မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ “ဟဲ့ မေသင်း မထသေးဘူးလား။ ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာပဲ” ဟု မေမေလှမ်းပြောမှ အိပ်ယာက လူလဲထပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက မေသင်းကို ပြူးကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့ “ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်း ပြန်ကြည့်ဦး။ အပျိုဖြစ်နေပြီ အခုထိ ဖင်တုန်းလုံးနဲ့ ငါလာရိုက်လိုက်ရ” လို့ပြောမှ ကိုယ့်ဘာသာ ငုံ့ကြည့်မိသည်။ အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေတာပါ ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။ ရှက်လိုက်တာလေ။ တော်သေးတာပေါ့ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲ နေတဲ့အိမ်မို့လို့။ မေမေ့ကို ဘာမှပြန်ပြောမနေတာ့ပဲ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။ အိပ်နေရင်း ကျွတ်ကျထားတဲ့ … Read more

➡️အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။⬅️ ” ဝေါ …… ဝေါ …… ဝုန်းးး ဝုန်းးးး …… ဒလိန်းးး ဂျိန်းးး ” ရုတ်တရက် လေပြင်းများ တိုက်ခတ်၍ မိုးရွာချနေပြန်၏။ ” ဟော … သမီးတို့ … လမ်း မိုးမိတော့မယ် ထင်တယ် … သားရေ ” ” ဟုတ်တယ် … မိုးက တအားရွာ နေပြီ ” ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြောနေရင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား မြင်ယောင်ရင်း လီးက တင်းမာလာတော့သည်။ခုံပေါ်လက်ကွေးတင်ထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ လက်တကိုင်း အင်္ကျီအတွင်းမှ နို့အုံကြီးများမှာ လက်မောင်းသားပေါ် တွဲကျနေပြန်၏။ ” ဝေါ ဝေါ …… … Read more

အပိုင်း (၁) ➡️အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်မကြိုက်သူများ မဖတ်ရှုပါနှင့်။⬅️ ” ဒေါက် ဒေါက် … ဒေါက် ဒေါက် … သားလေး … ထတော့ … သား လေးလေးကျော်တို့ ရောက်ပြီ … အောက်ထပ်မှာ ” ” ဟုတ် … မာမီ ” မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် နေ့လည်ခင်း အိပ်နေရာမှ အလူးလဲထကာ မျက်နှာသစ်ပြီး ခေါင်းရင်းဘေးနားက မှန်တင်ခုံလေးပေါ်မှ မှန်အား တချက်ကြည့်ကာ ခလယ်ခွဲထားသော ဂုတ်ထောက်ဆံပင်အား သေချာ ဖီးလိုက်၏။ မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက် ထိစပ်နေကာ ပါးချိုင့် တဖက်ဖြင့် ချောမောခန့်ငြားသော ပြည့်စုံအောင်၏ မျက်နှာလေး ပေါ်လာတော့သည်။ရူပဗေဒ ဘာသာဖြင့် တတိယနှစ်သို့ ရောက်ရှိနေကာ … Read more

အခန်း ( ၁ ) ” ကို မြမောင် … လီးကြီးထောင်ပြီး အိပ်မနေနဲ့တော့ … ထထ … ကျုပ် ထမင်းအိုး တည်ခဲ့ပြီ … မိသဲ … ဈေးဝယ်သွားတော့မှာ လိုက်ပို့ဖို့ လုပ်တော့ ” ” အီးးးး …… အွန့် …… အေးပါ … မသန်းရယ် … ငါ့အလုပ် ငါသိပါတယ် ဟ ” ” ခ်ခ် ခ်ခ် … တော်ကလေ … လူမနိုးသေးဘူး … လီးအရင်နိုးတာ … ဟွန့် …။ ထ မျက်နှာသစ် … မိသဲတောင် ရေချိုးပြီးပြီ … ပြန်လာမှ … Read more

(အခန်း ၁) ဗေဒါရီကိုင်ထားရသော ပရောဂျက်တွေက မပြီးသေး။ အချိန်မီ မပြီးနိုင်လျှင် အလုပ်ကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေလဲ နားမနေနိုင်၊ ရုံးသွားရမည်။ ဒီကြားထဲ အိပ်ရာထက နောက်ကျလိုက်သေးသဖြင့့် ဗေဒါရီ ရေမိုးချိုးပြီးသည်နှင့် အလှပြင်ခုံတွင်ထိုင်ကာ ပဲများမနေနိုင်တော့။ အဝတ်ကိုလဲ သေချာရွေးမနေနိုင်။ မျက်စိထဲတွေ့ရာ အပြာနုရောင် ရင်စေ့အကျီကလေးကို ကောက်စွပ်သည်။ တန်းမှာလှမ်းထားသော ကာကီရောင် စကပ်လေးကို လှမ်းယူမည်အပြုတွင် ဘရာဇီယာ မဝတ်ရသေးတာ သတိရသွားသည်။ “စနေနေ့ဆိုတော့ လူလဲရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ရပါတယ်။” ဟုတွေးကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အသစ်တစ်ထည်ကို ဝတ်ပြီးသည်နှင့် စကပ်ကိုဝတ်၊ ချိတ်ကို အမြန်တပ်ကာ ကားဂိုဒေါင်သို့ မဗေဒါ ပြေးလေသည်။ သူမ၏ မာဇဒါ ပြိုင်ကားကလေးပေါ်သို့ တက်ပြီးမှ ဗေဒါရီ မှန်ကြည့်ရသည်။ သူမ၏ … Read more