“သား… လုပ်လုပ် ကောင်း… ကောင်းတယ် လုပ်…မင်းဦးလေးမရှိတုန်း လုပ်ထား”
အင်းစက် စာပေဖြစ်ပါသည်။ “သွားပြီ ကိုမင်းရေ…” “အေး ဖြေးဖြေး ငါ့ကောင်…” ကိုမင်းကို နှုတ်ဆက်ကာ နေဝင်း ထွက်လာခဲ့သည်။ ထမင်းချိုင့်ကို နောက်ကယ်ရီယာမှာ ညှပ်ကာ စက်ဘီးကို လှည့်၍ နင်းလိုက်သည်။ နေဝင်းက တွင်ခုံမှာ ပညာသင် နေ့စားလုပ်သည်။ ဆယ်တန်းသုံးနှစ်ကျလို့ ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲ အလုပ်ဝင်ခဲ့သည်မှာ လေးနှစ်ရှိပြီ။ အခုတော့ ပညာတတ်ကာ ဆရာတွေ မျက်နှာလွဲရသည်။ ကိုမင်းက လက်ထောက် တွင်ခုံဆရာ။ သူက ကိုမင်းအောက်က သူ့အောက်မှာ ပညာသင်ကလေး ၃ ယောက်ရှိသည်။ ပညာတတ်တော့ လခတိုးသည်။ ဝင်ဝင်ချင်း ၁ သောင်းသာ ရပေမယ့် အခုတော့ တစ်လ ၄ သောင်းခွဲ ရချေပြီ။ စက်ဘီးကို ခပ်သွက်သွက်နင်းရင်း စဉ်းစားနေမိသည်။ အိမ်ရောက်မှ ရေမိုးချိုးကာ ဂိမ်းဆိုင်သွားမည်။ … Read more
