Love

ကျွန်တော့် နာမည်က… ငပဲ။ လိင်တန်ဆာ ဆိုရင်လည်း မမှားဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် လီးလို့လည်း ခေါ်ကြပြန်တယ်။ နောက်ထပ်လည်း အခေါ်အဝေါ် လေးငါးဆယ်မက ရှိပါသေးတယ်။ ခင်ဗျားတို့ ကြိုက်သလို လွတ်လပ်စွာ တင်စားပြီး ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် စိတ်မဆိုးဘူး။ ကျွန်တော်က တော်တော် စရိုက်ကျတဲ့ကောင်ဗျ။ နည်းနည်းလည်း ကြွစောင်းစောင်းနိုင်တယ်။ ဒါမို့ ငပဲဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ အလိုက်ဖက်ဆုံးလို့ ထင်တာပဲ။ ကျွန်တော့် ဘော့စ်ရဲ့နာမည်က မောင်ဟိတ် ။ သူက နုဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ လက်ထပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဘဝတစ်လျှောက်လုံး အကြိမ်ကြိမ် ရိုက်နှက်ခဲ့ပေမယ့် ဘော့စ်နဲ့ ကျွန်တော် လက်တွဲမဖြုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ဘော့စ်ကို ကျွန်တော် ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘော့စ်နဲ့ကျွန်တော်က အခက်အခဲမျိုးစုံကို နှစ်ပေါင်းများစွာ အတူရင်ဆိုင် ဖြတ်ကျော်ခဲ့ကြတဲ့ ရဲဘော်ရဲဘက်တွေ မဟုတ်လား။ … Read more

အခန်း ( ၁ ) လွမ်းသလားလို့မေးရင် ခေါင်းလေးကိုငြိမ့် လက်ကလေးကိုပိုက် ကလေးတစ်ယောက်လို ငါညာလိုက်မယ် မလွမ်းလောက်ပါဘူး…..။ ……………………………………… ” ဒါပြီးတော်တော့ ပိုင်စိုးရာ … မင်းများနေပြီ ” ” မများပါဘူး … မင်းနိုင်ရာ … အွိ … အေ့ ဂေ့ ” ” နောက်ရက်မှ … ဆက်သောက်ကွာ သူငယ်ချင်း … ပြန်ကြစို့ ” ” ပြန်မယ် … ဟုတ်လား …… ဟားဟားးးး …… အိမ်ပြန်တော့ရော … ငါ့ ဘဝက … ဘာထူးမှာ မို့လဲကွ ” ” ဟူးးးး … အဲလောက် ခံစားမနေပါနဲ့ကွာ … Read more

“ ခင်မွန် ” “ ရှင်..” “ ဆရာ့ကို စားပွဲပေါ်က ဖိုင်အစိမ်းလေး ကမ်းလိုက်စမ်းပါ ..” “ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ…” ခင်မွန်သည် စားပွဲတွင် အလုပ်လုပ်နေရာမှထကာ ဆရာဦးစိုးဦးရဲ့ စားပွဲရှေ့သို့ လျှောက်လှမ်းလိုက်သည် ။ ခင်မွန် ဖြေးဖြေးလေး လျှောက်နေစဉ်မှာပင် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့် တုန်ခါနေသော တင်ပါးကြီးများက အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ကြီးမားလှသည် ။ ဆရာဦးစိုးဦးရဲ့ စားပွဲပေါ်မှ ဖိုင်အစိမ်းလေးကို ယူပြီး ပက်လက်ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်နေသည့် ဆရာ့ထံသို့ ပတ်ပြီး လျှောက်လှမ်းသွားသည် ။ ခြေလှမ်းတွေ လှမ်းလိုက်လေတိုင်း ဝတ်ထားသော ထမိန်လေးအတွင်းမှ ရုန်းကန် ထကြွသွားသည့် ခင်မွန်ရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးများမှာ ဖြောင့်တန်းပြီး တုတ်တုတ်ခဲခဲ ရှိလှသည် ..။ “ ဆရာ.. … Read more

ကျော်စိန်ဘ တောထဲ ရောက်နေသည် ။ သူသည် မုဆိုးတစ်ယောက်ပါ ။ တောသတ္တဝါတွေကို ချောင်းမြောင်း သတ်ဖြတ်တဲ့ မုဆိုး ။ သူ ပဲခူးရိုးမ တောင်ခြေ တောကြီးရဲ့ တောနက်ထဲမှာ ရောက်နေသည် ။ စိမ်းစိုထူထပ်တဲ့ တောနက်နက်ထဲမှာ တစ်ကိုယ်တော် သေနတ်သမား မုဆိုးကျော်စိန်ဘ သည် သားကောင်ကို ရှာဖွေနေသည် ။ အပင်မြင့်ကြီးတွေရဲ့ ထိပ်ဖျားမှာ မျောက်တစ်အုပ် တကွိကွိနဲ့ တစ်ပင်နဲ့ တစ်ပင် ကူးလွှဲ ပြေးလွှားနေသည် ။ လက်တန်ရှည်ရှည် အမြီး ရှည်ရှည်နဲ့ မျောက်လွှဲကျော်တွေ . . ။ တကိုယ်လုံး အနက်ရောင် ။ မျက်နှာတွေက အဖြူရောင် …။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခပ်ဝေးဝေးဆီက ငှက်တွေ ဝုန်းကနဲ ထပျံတဲ့ … Read more

သားဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား ၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦး အဖေဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက် ရန်ကုန်ကို ဘုရားဖူးလို သဘောထားပြီး ရောက်လာခဲ့တယ်။ အသက် ၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်း ဆိုပါတော့။ ငယ်စဉ်က အားကစားလိုက်စားခဲ့၍ အခုချိန်ထိ ခန္ဒာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီး သန်မာဆဲ။ သားတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပြီ ကလေးမရကြပေ။ ချွေးမ အေးအေးခိုင်က အထည်ဆိုင်ဖွင့်သည်။ တူမတော်စပ်သူ မိတာကို အိမ်အကူအဖြစ် ခေါ်ထားကြသည်။ မွေးကတည်းက ဖခင်မရှိခဲ့သော ချွေးမလေးက ဦးမြမောင်အား ဖခင်အရင်းလိုပင် အလွန်ချစ်ရှာသည်။ တိုးမောင်ခရီးမထွက်မှီ ၂ ရက်ခန့်ကြို၍ ရန်ကုန်သို့ ဦးမြမောင် အရောက်သွားသည်။ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ဆုံချင်တာလည်း ပါတာပေါ့။ … Read more

(ဖြစ်ရပ်မှန်ဖြစ်သည်။ အတုခိုးယူချင်း မပြုပါနှင့်) ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ မန္တလေးနားက နယ်မြို့လေးမှာပဲ။ မြို့နာမည်တော့ ထည့်မရေးချင်တော့ဘူး။ ရွာနာမည်တွေတော့ ရေးလိုက်မယ်။ မြို့ရဲ့မြောက်ဘက်မှာ သာယာကုန်းဆိုတဲ့ ရွာရှိတယ်။ မြို့နဲ့ ၇ မိုင် ၈ မိုင် လောက်ဝေးတယ်။ သာယာကုန်းရဲ့ အရှေ့ဘက်သွားရင် ရှမ်းကွေ့ရွာရှိတယ် ။ သာယာကုန်းနဲ့ ဆယ်မိုင်လောက်ဝေးတယ်။ သူကအုပ်စုခေါင်းဆောင်ရွာ။ ကျနော့်တာဝန်က ဆေးမှူးဆိုတော့ ရွာတကာပတ်ပြီး စာရင်းပြုစုရတာပေါ့ ။ ရှမ်းကွေ့ရွာက အမြဲလိုလို သွားနေရတဲ့ရွာ။ သာယာကုန်းကတော့ ဖြတ်သွားဖြတ်လာလောက်ပဲ အမြဲမဝင်ရဘူး။ တစ်ရက် ကျနော် ဂျူတီပြီးလို့ ရှမ်းကွေ့ကနေ မြို့ထဲဘက် ပြန်အလာပေါ့ ။ နည်းနည်းမှောင်စပျိုးတဲ့ အချိန်လောက်မှာ သာယာကုန်းမရောက်ခင် တစ်မိုင်လောက်အလိုမှာ ကျနော့်ဆိုင်ကယ်ရှေ့ကနေ လူတစ်ယောက် လမ်းလျှောက်နေရင်း လမ်းဘေးထိုးကျသွားတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး … Read more

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ကြုံနေတာမို့ ကျနော်တက်ခဲ့သည့် မေဂျာ ဆရာကန်တော့ပွဲကို တက်မိသည်။ မတွေ့ရသည်မှာ ဆယ်စုနှစ် ၃ စုကျော်လောက်ရှိမည့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ပြန်ဆုံသည်မို့ ဟေးဟေးဟားဟား နှင့် မှတ်မိသမျှ သူငယ်ချင်းတွေကို နှုတ်ဆက်စကားပြောနေတုန်း ကျောင်းတုန်းက အသေအလဲ ကြွေခဲ့သည့် ရီ ကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်သည်။ အင်းလေ၊ ကိုယ်ကလည်း သူနဲ့များ ပြန်ဆုံမလားဆိုသည့် ရည်ရွယ်ချက်ကလည်း ရှိသည်မို့ ကျောင်းဝင်းထဲရောက်ကတည်းက သူ့ကို ရှာမိသည်။ တွေ့သည်နှင့် ချက်ခြင်းမှတ်မိလိုက်သည်။ သူက ငယ်ရုပ်မပြောင်း၊ နည်းနည်းလေး ဝလာသည်မှ လွဲ၍ အရင်အတိုင်းပင်။ သူကလည ကိုယ့်ကို မြင်မြင်ချင်းမှတ်မိတယ်ထင့်။ ကျနော့်ကို မြင်သည်နှင့် အံ့သြသလို မျက်ဝန်းအစုံ ဝိုင်းစက်သွားပုံလေးက အရင်လို ချစ်စရာပင်ကောင်းသေး။ ဘေးနားပါလာသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းက ဟေ့ရောင် … Read more

“ မြောက်ကျွန်းသူ မြောက်ကျွန်းသားတို့သည် တရားဝင် ဇနီးမယား မရှိ (ဝါ) တစ်လင်တစ်မယား စနစ်မရှိ..။ မုဒိန်းဆန်ဆန် အဓမ္မ ကာမအမှုများလည်း ကင်းရှင်း၏။ အိမ်ထောင်ရေး အရှုပ်အထွေးများလည်း လုံးဝ ကင်းရှင်း၏။ အကြင်ဖိုသတ္တဝါသည် အကြင်မသတ္တဝါအား အချစ်လွန်ကဲခြင်း တည်းဟူသော လိင်စိတ်ဖြင့် ကာမဂုဏ် ဆက်ဆံသွားလိုအံ့..။ ထို ဖိုမ သတ္တဝါနှစ်ဦးစလုံး အလိုတူ ကျေနပ်ပြီးသား ဖြစ်၏။ ကာမဂုဏ် မေထုန်မှုဖြင့် သံဝါသ ပြုလိုကြလျှင် လူသူ မမြင်ကွယ်ရာ အရပ်၌ (၇) ရက်တိုင်တိုင် အားပါးတရ ဝဝလင်လင် ဆက်ဆံကြ၏။ မြူးထူးပျော်ပါးကြ၏။ ပြီးလျှင် ငါ့လင်ငါ့မယားဟု စွဲလန်းသော ဥပါဒါန်များ မရှိဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေထိုင်ကြသည်။ သားသမီး မွေးဖွားလာလျှင်လည်း ကလေးအများနှင့် စုပေါင်းထားလိုက်သည်။ နို့တိုက်ခြင်းမှအစ … Read more

မအေးမြတဲ့ မတ်လရဲ့ ညနေခင်းတစ်ခုမှာပါ ။ အပြင်မှာလည်း မအေးသလို ရင်ထဲမှာလည်း ပူလောင်နေသည်။ “ ကဲ သမီး မေမေတို့သွားမယ် ဘဘစကား နားထောင်ပြီး လိမ်လိမ်မာမာနေခဲ့နော် ။ လက်ဆောင်တွေလည်း အများကြီး ဝယ်လာမယ်နော်” “ အင်း” “ မျက်နှာကြီးက ဘာလို့စူပုပ်နေတာတုန်း မေမေ့ချစ်သမီးလေးရဲ့ ” သက်သက်ဖောင်းထားတဲ့ ပါးတစ်ဖက်ကို အသာဆွဲပြီးတော့ မေမေ လှည့်ထွက်သွားပါတယ် ။ ဖေကြီးနှင့် မောင်လေးကတော့ အိမ်အောက်တောင် ရောက်နှင့်နေပြီ ။ ကားပေါ်ကနေ လက်ပြသွားတဲ့ မေမေတို့ကိုကြည့်ပြီး ဝရံတာကနေ ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ ယဉ်ယဉ်ဆုလတ် စိတ်ထဲလေးလံပြီး ကျန်ခဲ့ပါတယ် ။ မောင်လေး (၁၀) တန်း စာမေးပွဲကြီးပြီးလို့ ဖေကြီးနဲ့ မေမေက မြန်မာပြည်အနှံ့ ခရီးထွက်ပေးမယ်ဆိုပြီး သွားကြတာလေ … Read more

လည်ပင်း မှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကလေးပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မျှော်လင့်တကြီးနဲ့မေးတယ်…ဧကန်န ခုချိန်ထိ လူမရသေးဘူးထင်တယ်… “ငါ တကယ် သွားရမလားဟင်” “အင်း သွားလိုက်…ငါနေမကောင်းလို့ အခုပဲ ပြန်တော့မှာလို့” “ကျေးဇူးပဲဟာ..ငါသွားတော့မယ်” “အင်း” ညို ထွက်သွားမှ ရေဘူးကို မော့သောက်ရင်း အိတ်ထဲက ဖုန်းကို ဆွဲထုတ်တယ်… “ရှေး” နှစ်ပေါင်းများစွာ..ရင်းနှီးနေတဲ့ အသံတစ်ခု… “နင်ပြန်တော့မှာဆို…ငါပြန်လိုက်ပို့မယ်” “ငါ ဒီည အိမ်ပြန်မှာ…” “ဘယ်ပဲပြန်ပြန်…ငါလိုက်ပို့မယ်” “မလိုဘူး” ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောရင်း စားပွဲပေါ်က ကိုယ့်ပစ္စည်းတချို့ အိတ်ထဲ … Read more