Love

ကျွန်တော့် နာမည်က ဇင်မျိုး၊ အသက်က ၃၆ နှစ်ပါ။ ကျွန်တော့်သမီးနာမည်က ချောအိအိခန့်၊ အသက်က ၁၄ နှစ် ရှိပြီ။ သမီးလေးက အသားဖြူဖြူ၊ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လှပတဲ့ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ တစ်ဦးထဲသော သမီးလေးဖြစ်သည့်အတွက် အမေလိုရော အဖေလိုရော မောင်နှမလိုရော သူငယ်ချင်းလိုရော လိုလေသေးမရှိဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ ကျနော်တို့မှာက အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တာ သမီးတစ်သက်ပဲ။ ကျနော့်မိန်းမဟာ သမီးလေးကို မွေးပြီးပြီးချင်း မီးတွင်းထဲမှာပဲ ဆုံးခဲ့တယ်။ မိန်းမဟာ သမီးလေးအသက်ကို သူမအသက်နဲ့လဲပြီး မွေးခဲ့တာပါ။ မွေးပြီးတော့ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲ သမီးလေးကို နို့ဘူးတိုက်ပြီး စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။ သမီးလေးဟာ မွေးကတည်းက ယောကျာ်းဆိုလို့ ကျနော့်တစ်ယောက်ထဲ အနားမှာပဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေခဲ့ရတော့ ကျနော်နဲ့သမီးလေးဟာ သံယောဇဉ်အချစ်တွေ ပိုငြိတွယ်ခဲ့တယ်။ ကျနော်တို့အိမ်လေးက ကိုယ်ခြံနဲ့ကိုယ် … Read more

ရန်ကုန်မှ မန္တလေးသို့ ထွက်ခွာမယ့် အမှတ်(၅) အဆန် အမြန်ညရထားကြီးရဲ့ အိပ်စင်တွဲဆီ မီချယ် အချိန်မီ ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဝတ်အစားထည့်တဲ့ အိတ် တစ်လုံးပဲ ပါတာမို့ ရထားပြတင်းနားက ပစ္စည်းတင်စားပွဲလေးအောက်နားမှာ အိပ်ကို ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ရထားထွက်ဖို့က မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ပဲ လိုတော့တာပါ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲမို့ အိပ်ခန်းထဲရှိ အခြားခရီးသည်တွေဟာ မိန်းကလေးတွေပဲ ဖြစ်ပါစေလို့ စိတ်ထဲက ကျိတ်ဆုတောင်းနေမိသေးတယ်။ တကယ်လို့ ဒီအိပ်ခန်းထဲ နောက်ထပ်ဝင်လာမယ့် သုံးဦးဟာ ဘဲကြီးတွေ ဖြစ်ခဲ့ရင် ဘယ်နှယ့်လုပ်ရပါ့။ မီချယ့် ဆုတောင်းက မပြည့်။ မီချယ် မဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း အိပ်စင်ခန်းထဲကို လူလတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားသုံးဦး အထုပ်အပိုး ကိုယ်စီသယ်ပြီး ဝင်လာတယ်။ မီချယ့် ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တကယ်တော့ မီချယ်ဟာ ယင်ဖိုမျှ … Read more

“ဖြိူး စားလေ… ရော့” စားပွဲပေါ် ရှိ ပန်းကန်ထဲက ဘူးသီးကျော်တစ်ခုကို ကောက်ယူပြီး ဖြိုးဆိုတဲ့ ချစ်သူလေးကို ဖိုးကျော်က ခွံ့ကြွေးလိုက်သည်။ ဖြိုးကို ဖိုးကျော် မြတ်မြတ်နိုးနိုးကို ချစ်ရှာသည်။ ချစ်သူသက်တမ်း(၂)နှစ် အတွင်းမှာ လက်ကိုင်ရုံ ပါးလေးနမ်းရုံကလွဲပြီး ကျန်တာဘာမှ မလုပ်ပေ။ ချစ်ရသောဖြိုးကို ဖိုးကျော် တန်ဖိုးထားသည်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း ဆင်ဆင်ချင်ချင်နေသည်။ အခွင့်အရေးတွေရှိပေမယ့် မယူခဲ့တာ ဖိုးကျော်ရဲ့ ဖြိုးအပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းသည်သာ။ ဘူးသီးကြော်ခွံ့ကြွေးနေတဲ့ မောင့်ကိုကြည့်ရင်း ရင်ထဲမှာအချစ်တွေပြည့်နေသည်။ ဒီလိုဂရုတစိုက် ရှိတဲ့သူမို့လည်း ဖြိုးကို သူပစ်သွားမှာကြောက်သည်။ အခွင့်အရေးမယူတတ်သောသူမို့လည်း မောင့်ကို လေးစားမိသည်။ (အခွင့်အရေး ယူခဲ့မယ်ဆိုရင်လည်း ပေးဖို့အသင့်ပါမောင်ရယ်)။ “အန်တီ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လောက်ကျလဲခင်ဗျ” “ဘူးသီးကြော်တစ်ပွဲတည်းဆိုတော့…ငါးရာပဲကျပါတယ်ကွယ်” ဖိုးကျော် ငါးရာတစ်ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီးသည်နှင့် ကားတံခါးကို ဖြိုးဝင်ထိုင်ဖို့ … Read more

ပထမလင်က သူမနှင့် ငါးနှစ်သာ ပေါင်းခဲ့ရပြီး သူမအသက် (၂၆) နှစ်အရွယ်မှာ ကားမှောက်တိမ်းပါးသွားခဲ့ခြင်းကြောင့် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မုဆိုးမလေး ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမယ့် မမြစိမ်းတစ်ယောက် မုဆိုးမဘဝနဲ့ ကြာကြာမနေလိုက်ရ။ သူမ၏ ပထမလင်နှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသော တစ်ယောက်က ပေါင်းသင်းလက်ထပ်ခွင့်တောင်းကာ မမြစိမ်းအား လက်ထပ်ယူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မမြစိမ်းမှာ သူမဘဝအတွက် အားကိုးမှီခိုရာအဖြစ် တပင်လဲမူ တပင်ထူဆိုသည့်အတိုင်း နောက်ထပ် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရပြန်သည်။ ထိုအိမ်ထောင်ဖြင့် စံပြဈေး နောက်ဘက်ရပ်ကွက်လေးထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထိုရပ်ကွက်လေးထဲသို့ စရောက်ကတည်းက မမြစိမ်းတို့ အိမ်ထောင်စုကို လူအများ စိတ်ဝင်တစား ဖြစ်ခဲ့ကြရ၏။ မမြစိမ်းက အသားညိုသော်လည်း မဲမှောင်နေခြင်း မဟုတ်။ အသားအရေစိုပြေသဖြင့် ဝင်းဝင်းပပဖြင့် လှပသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ ဒုတိယလင်က မမြစိမ်းနှင့် ဘယ်လိုမှ … Read more

ညနေခင်းတစ်ခုဝယ် ဆူညံပွက်လောထနေသော ညကလပ်တစ်ခုတွင် နောင်ရဲတစ်ယောက် အေးဆေးစွာ ဝီစကီ အွန်ရော့ခ်ကို တစ်ငုံချင်း စုပ်နေသည်။ ညနေ ခပ်စောစောအချိန် ဖြစ်သောကြောင့်လည်း လူသိပ် မစည်လှသေး။ ဒုံးချပ်ချပ်တီးလုံးနှင့်အတူ နောင်ရဲဘေးနားတွင် ကနေသော ညပျိုဖြူများကိုလည်း စိတ်မဝင်စား၊ အရှေ့တွင် စကားပြောနေသော သူငယ်ချင်းများရဲ့ စကားဝိုင်းထဲလည်း ဝင်မပြောမိ။ နှုတ်ဆိတ်စွာ ဝီစကီကို အရသာခံ သောက်နေသည်။ ခေါင်းထဲတွင်မှာတော့ ရီဝေဝေ အတွေးများအောက်မှာ သူချစ်ရတဲ့ ကောင်မလေး အကြောင်းသာ။ ဘာ့ကြောင့် နောင်ရဲ အရက်သောက်နေရသနည်း။ အဖြေမှာ မနက်ဖန်ညနေခင်းတွင် သူချစ်ရသော ကောင်မလေးနှင့် ညီအစ်ကိုပမာ ချစ်ရသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ရဲရင့်သွေး တို့ မင်္ဂလာဆောင်ရမည် ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။ အတွေးတွေက အတိတ်သို့ နောက်ပြန်လည်သွားသည်။ ဇာတ်လမ်းတွေထဲကလို အဖြူ၊ အမည်းလည်း မဟုတ်၊ … Read more

အားကိုးရာ ရေးသားသူ – အာကာမင်း (Mom Lover) ဒေါ်နွယ်နီစိုး ဆိုတာက အလယ်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်သောကြောင့်သာ ဒေါ်တပ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက်အားဖြင့်မူ ၂၆ နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နီစိုးမှာ အရင်ဘဝက ဆုတောင်းကောင်းခဲ့ခြင်းကြောင့် ရုပ်ရည်အားဖြင့် ချောမောလှပကာ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း လှပသည်။ သူမမှာ ဝိုင်းစက်ပြီး ကြည်လင်သော မျက်လုံးအစုံ ၊ ပေါ်လွင်သော နှာတံနှင့် ဖြူးဆွတ်နူးညံ့သော အသားအရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင် ရင် ၃၄ ၊ ခါး ၂၇ ၊ တင် ၃၆ တို့ဖြင့် အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိသည်။ ထိုသို့ အလှသွေးကြွယ်လျက် ရှိနေသော်လည်း ဆရာမလေးနွယ်နီစိုးမှာ အပျိုတစ်ယောက် မဟုတ်ဘဲ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမေ မုဆိုးမပေါက်စလေးလည်း ဖြစ်သည်။ သူမခင်ပွန်းသည်မှာ အရက်ကို နှစ်ခြိုက်စွာ … Read more

ကျုပ်နာမည်က ဘခက်။ အသက်က ၄၃။ အလုပ်အကိုင်က သင်္ဘောသား။ သင်္ဘောသားဆိုတော့ ဘီယာဗိုက်ကလေးနဲ့ပေါ့ဗျာ။ ထိပ်ကလေးကလည်း နည်းနည်းပြောင်ချင်တာပေါ့။ အရပ်က ၅ ပေ ၄။ သင်္ဘော စလိုက်တော့ ၁၈ နှစ်၊ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးခါစလေး။ အသက် ၃၀ လည်းကြရော ပိုက်ဆံလေးလည်း စုမိ၊ အတွေ့အကြုံကလည်းစုံ၊ မိဘတွေကလည်း ဆုံးပါး၊ တစ်ဦးတည်းသော သားလေး ကျုပ် လောကအလယ်မှာ တစ်ယောက်တည်းပေါ့။ မွေးရာဇာတိ မြေလတ်လည်း မပြန်ချင်တာနဲ့ ရန်ကုန်မှာပဲ အခြေချမယ်ဆိုပြီး လိုက်ရှာရင်းနဲ့ ဒီရပ်ကွက်ထဲက ထောင့်ခြံလေးကို ဝယ်ဖြစ်ခဲ့တာ။ ဝန်ထမ်းအများစုနေတဲ့ ရပ်ကွက်ကလေးဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေး တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းပါပဲ။ ပေ ၄၀ ပေ ၆၀ အကွက်လေးထဲမှာ ၂၅ ပေ ၃၅ … Read more

ကျွန်မအဖေက အမြဲ ပြောဖူးတယ်။ “လောကမှာ လွယ်လွယ်ချောင်ချောင် ရတယ်ဆိုတာ မရှိဘူး၊ သမီး။ တစ်စုံတစ်ခုကို ပြန်ပေးရတာချည်းပဲ။ ပြန်ပေးဆပ်လိုက်ရတာက ဘာလဲဆိုတာ သမီး အမြဲ မျက်ခြေမပြတ်ဖို့ လိုတယ်” တဲ့။ ကျွန်မ နာမည်လား၊ နာမည် အပြည့်အစုံကတော့ မပြောပါရစေနဲ့။ လဲ့လဲ့လို့ပဲ ထားလိုက်ပါ။ အလုပ်က မူလတန်းပြ ဆရာမပါ။ ဒါကလည်း ပိုက်ဆံအတွက်လုပ်တာ မဟုတ်ပဲ ဝါသနာပါလို့ လုပ်နေတာပါ။ ကျွန်မအမျိုးသားက အကောင်ကြီးကြီး အမြီးရှည်ရှည်ထဲကဆိုတော့ ငွေမလိုပါဘူး။ သူ ကျမကို တင့်တောင့်တင့်တယ် လိုလေသေး မရှိရအောင် ထားနိုင်ပါတယ်။။ ကျမ အခုပြောပြမဲ့ အကြောင်းက ဘယ်သူမှ မသိကြသေးတဲ့ ကျမရဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ပါ။ ကျမ အမျိုးသားတောင် မသိပါဘူး။ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောဘူးဆိုတာက ရှက်စရာ … Read more

ကျွန်မဟာ အတန်းပညာလေး တတ်လာသလို ယောကျ်ားတွေကို ကိုင်တွယ်ရာမှာလည်း ကျွမ်းကျင်လာပါတယ်။ သူတို့အကြောင်း နားမလည်ခင်ကတော့ အရိုးခံနဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ပါတယ်…။ အခုတော့… သူတို့ဟာ ဘယ်လောက် ကလိမ်ကျတယ် ဆိုးသွမ်းယုတ်မာတယ်ဆိုတာ တဖြေးဖြေး သိလာရတော့ ကျမရဲ့ မွေးရာပါ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်တွေ သုံးလာရတာပေါ့။ သူတို့ကို ဂျိုတပ်ပြီး နာဖားကြိုး ထိုးပေးတယ် ..။ ဒါတောင် အပြုံးမပျက်ကြပါဘူး ..။ ကျမနောက် တကောက်ကောက်ပဲ။ သူတို့ရဲ့ သိက္ခာတောင် အားမနာတော့ပါဘူးရှင်။ ကျွန်မကို ပထမဦးဆုံး ပန်းဦးလွှတ်တဲ့ ကျူရှင်ဆရာဟာ ကျွန်မ ၉ တန်းအောင်ကြောင်း သိရတာနဲ့ သူနဲ့ တစ်ညအိပ်ဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ သူကတော့ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ လှည့်ပတ်တောင်းတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့ အစရှိခဲ့တဲ့ ကျမကို စာမေးပွဲအကြောင်းပြပြီး လိုးတာပါပဲ။ ကျမ … Read more