အပေါ်ကနေ မဆင်းတော့တဲ့ သူဌေးကတော် မမလေး

ဇန်နဝါရီလ ၅ ရက်နေ့ ၊ စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ သည်နေ့သည်ရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော်နှင့် မအေးအေးဝင်းတို့အတွက်တော့ ထူးခြားသည့်နေ့ ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ် နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ ကောင်းတုန်း…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်တင်းနှီးနှော ကာမစပ်ယှက်ကြရသည့် အချိန်များက နည်းပါးလှသည်..။ ဒါကလည်း ကျန်းမာရေ ချို့တဲ့နေကြလို့ မဟုတ်..။ သူတို့၏ ကြီးပွားရေး စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများကြောင့် ဖြစ်သည်..။ အေးအေးဝင်းသည် အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အစိုးရဌာနတစ်ခုတွင် အရာရှိမ တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ် လုပ်ကိုင်နေသည်..။ ခင်မောင်ကျော်ကတော့ အစိုးရ အလုပ်မလုပ်..။ … Read more

အရမ်းနာတယ်ဆို ပြောနော် အချစ်ကလေး

ကျွန်တော်တို့ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် ခိုးပြေးတဲ့နေရာကတော့ ကျွန်တော်အဒေါ်အပျိုးကြီးဝယ်ထား တဲ့အိမ်ကိုခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အဒေါ်ကတာဝန်နဲ့နယ်ကိုသွားနေရ တာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိ့ကြဘူး ကျွန်တော်ကတော့အဲ့အိမ်ကိုအရင်ထဲက တစ်လကိုတစ်ကြိမ် လောက်တော့သွားဖြစ်တယ်အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့ အတွက် ဆိုပြီးအိမ်သော့အပိုပေးထားတယ် အဲ့တော့ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ အဲ့အိမ်ကိုပဲခိုးပြေးခဲ့ကြတယ် အိမ်အပြင်ကိုတော့ထွက်လို့မရဘူးပေါ့ ဒါမှကျွန်တော်တို့ ဒီယောက်နေတယ်ဆိုတာကိုမသိကြမှာလေ စားဖို့သောက်ဖို့အတွက်ကို အရင်အဲ့အိမ်ကိုသွားထဲက ဝယ်ဖြည့်ထားတယ် ညဆိုရင်တော့အိမ်အပြင်မီးတွေက အချိန်အလိုအလျောက်စနစ်တပ်ထားတဲ့အတွက်ညနေခြောက်နာရီခွဲဆိုရင်လင်းနေပြီ အိမ်ထဲမှာတော့ညအိပ်မီးလောက်ပဲထွန်းလို့ရတယ် လိုက်ကာအထူတွေတက်ထားတော့အပြင်က ကြည့်ရင် ညအိပ်မီးလောက်ပဲထွန်ထား တာဆိုရင်အထဲကအလင်းက အပြင်ကိုမထွက်တော့ဘူး အဲကွန်းတော့ဖွင့်ထားလို့ရတယ် အိမ်ကဘယ်ဘက်ကိုငါးပေပဲခွာပြီး ကပ်ဆောက်ထားတော့ ညဘက်မှာပေသုံးဆယ်လောက် လွတ်နေပြီးညာဘက်ဘေးခြံကလဲလူမနေ အိပ်ခန်နဲ့အဲကွန်းက ညာဘက်မှာဆိုတော့ အဲ့ကွန်ဖွင်းထားတာဘယ်သူမှ မသိနိုင်တော့ဘူးပေါ့ အိမ်အခြေအနေကိုပြောပြနေတာ အကြောင်းရှိ့လို့ပါဗျာ တမျိုးမထင်ပါနဲ့ ကဲ့ကျွန်တို့ရဲ့ပထမဆုံး မင်္ဂလာဦးညအကြောင်းလာပြီဗျာ ကျွန်တော်တို့အဲ့အိမ်ကိုရောက်သွားတော့ည ရှစ်နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်က ‘ချစ်ရေချိုးမလား’ ‘ကို … Read more

“အ အင့်ဟင့် ဟင့် ကြမ်းလိုက်တာ …ကိုကြီးသောင်း အ အား …ကျွတ်ကျွတ် ”

(မှတ်ချက်။ လက်တွေ့ မစမ်းသပ်ရန်နှင့် အပျင်းပြေ အပျော်ဖတ် စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းသက်သက် မျှသာလျှင် ဖြစ်ပါကြောင်း။) 🏵️အခန်း – ၁ (ရမ်ဘို)🏵️ အိမ်ခေါင်မိုးပေါ် မိုးပေါက်ကျသံတွေက အတော်ကလေး ပြင်းထန်နေသည်။ တဖျောက်ဖျောက် မည်ရုံသာမကဘဲ တဒုန်းဒုန်း တအုန်းအုန်းနှင့် နားစည်ပင် ကွဲထွက်မတတ် ဆူညံလွန်း လှပေသည်။ သွပ်မိုးသုံးထပ်တိုက် အဆောက်အဦ၏ အပေါ်ဆုံးထပ်ဖြစ်၍လည်း ဤမျှလောက်အထိ ဆူညံလွန်းနေခြင်းဖြစ်မည်။ မိုးသံလေသံကြားမှာ သူမ အာခေါင်ခြစ်မျှစူးစူးဝါးဝါးဟစ်အော်နေသံကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ကြားနိုင်လိမ့်မည် မထင်ပါချေ။ ဟန်နီတစ်ယောက် သူမအိပ်ခန်းအတွင်းရှိ ကြမ်းပြင်ထက်မှာ လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ကုန်းမှောက်အိပ်ကာဖြင့် အမှောင်တကာ့အမှောင်ထဲမှာ အသိပ်သည်း အနက်ရှိုင်းဆုံးဖြစ်သော ရာဂအမှောင်ကမ္ဘာထဲကို လုံးလုံးလျားလျားကြီး ကျရောက်နစ်မွန်းမိလျက်ရှိပေသည်။ သူမနှင့်အတူ ရှိနေသူက သူမနှင့်အရင်းနှီးဆုံးလည်းဖြစ် အနေနီးစပ်ရာကနေ သူမအနေနှင့် အတူနေချစ်သူ အဖော်မွန်ကောင်းအဖြစ် အားလုံးထဲကမှ … Read more

“ မမလည်း သိပ်ကောင်းတာပဲ…. မောင်လေးရာ….. ကော့ပြီး ပြန်ဆောင့်…”

“ အာနိုးရေ….ဟေ့ အာနိုး…” “ လာပြီ….အစ်မရေ…” နွားစာစင်းနေသော အာနိုး အိမ်ဘေးမှ မပြေးရုံတမယ်လာခဲ့ပြီး…. အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်တော့ မခင်အေးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသည်။ “ နင့် ဦးလေးလည်း ပိုက်တဲရောက်ရင် ပြန်မလာတော့ဘူး… နင့်ပဲခိုင်းရမှာပဲ…။ ညနေစောင်းရင် မိုးရွာလိမ့်မယ်ထင်တယ်….။ နင်… နွားတွေ သွားသိမ်းချေတော့…။ နင့် ဦးလေးကတော့ ပြန်လာမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး …..” “ အခုပဲ သွားလိုက်တော့မယ်….အစ်မ….” အာနိုးက အိမ်ရှေ့မျက်နှာစာ သံဇကာတွင် ချိတ်ထားသော ခမောက်ကို ဆွဲဆောင်းပြီး ထွက်သွား သည်။ မခင်အေး အိမ်ပေါက်ဝမှရပ်ကြည့်ရင်း ပြုံးမိသည်။ အာနိုးက ဖင်ပေါ့သည်။ သိတတ်သည်။ ဒီလို သူရင်းငှားမျိုးရထားတာ သူ့တို့အဖို့ ကံကောင်းလှသည်။ ပြီးတော့ အာနိုးက တစ်ကောင်ကြွက် မခင်အေး၏ယောက်ျား ကိုသန်းငွေ၏အဖေ မခင်အေး၏ယောက္ခမအိမ်တွင် … Read more

“အို…ဦးလေးရယ်…အရမ်းတင်းကြပ်နေတာပဲ “

လမ်းထိပ်ရှိ ပျံကျစျေးလေးမှာ အရင်ကထက်ပိုပြီး စည်လာသည်။ ဗန်းခင်းရောင်းသော စျေးသည်များနှင့် ဝါးတဲ ပလတ်စတစ်မိုးဆိုင်တန်းလေးက လမ်းဒေါင့်တဖြတ်ပင် ကျော်၍ သွားခဲ့ချေပြီ။ တနေ့တနေ့ စျေးရောင်းချသူ စျေးသည်တွေ တိုးလာသလို အနီးအနားရှိ တခြားရပ်ကွက်တွေကလည်း ဒီပျံကျစျေးလေးကို လာပြီး အားပေးကြတော့ စျေးဝယ်သူတွေကပါ ကြိတ်ကြိတ်တိုး စည်ကားနေသည်။ စျေးတည်နေရာကလည်း ကတ္တရာလမ်းမကြီး နှစ်ခုကြားတွင် ထိုလမ်းမကြီးနှစ်ခုကို ထိပ်တိုက် ကန့်လန့်ဖြတ်ရှိနေသော လမ်း၏ ဝဲယာလမ်းဘေးတွင် ရှိသည်။ စျေးရှိနေသောလမ်းက ကတ္တရာမခင်းရသေး။ ကျောက်ကြမ်းလမ်း ဖြစ်ပြီး ချိုင့်ခွက်ကြီးတွေပင် ရှိနေလေတော့ ဘယ်ကား၊ ဘယ်ဆိုက်ကားကမှ စျေးရှိသောလမ်းထဲကို ဖြတ်မမောင်း။ ဒီတော့ စျေးသည်ရော စျေးဝယ်ကြသူတွေရော လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ချလက်ချရှိတော့ ဒီပျံကျစျေးလေးက တနေ့တခြား စည်သထက် စည်ကားလာရလေသည်။ ပျံကျစျေးလေး တနေ့တခြား စည်ကားလေ တပြုံးပြုံးဖြင့် … Read more

ပါးစပ်နဲ့တောင် မဆံ့တော့ဘူး မောင်လေး

ကားအချိန်အကြာကြီးစီးရမှာကိုတွေးပြီး ကျွန်မရင်မောမိတယ်။ ကားစီးရင် ကျွန်မက မူးတက်တယ်လေ။ ကားထွက်ခါနီးမှ ကားပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ပြူတင်းပေါက်ကိုဖွင့်ထားပြီး ခေါင်းကို အပြင်နဲနဲထုတ်ထားလိုက်တယ်။ ဘေးခုံကလူမရှိတေါ့ နေရတာချောင်ချောင်ချိချိပဲ ။ “အးးးး” ကားစထွက်မှလူတစ်ယောက်ပြေးတက်လာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ ဝုန်းဆို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ sorryပါလို့ ကျွန်မကိုတောင်းပန်တယ်။ သူ့ပုံစံကြည့်ပြီး ကျွန်မလည်း စိတ်ပြေလိုက်တာပေါ့။ မြင့်မားသောအရပ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခန္ဓာကိုယ်က ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသည်။ ကားမီးရောင်အောက်မှာ အသားအရည်က ဝင်းနေသည်။ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံး နှာတံချွန်ချွန် သေသပ်တဲ့နှုတ်ခမ်း လေးထောင့်ဆန်တဲ့မေးရိုးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သူ့ပုံစံလေးက ကျွန်မထက်၄နှစ် ၅နှစ်တော့ ငယ်မည်ထင်ပါသည်။ အလန်းစားလေးနဲ့တစ်ညလုံးကားတူတူစီးရမယ့်အရေးကိုတွေးပြီး ကားမူးတောင်ပျောက်သွားသလိုပဲ။ ကားပေါ်မှာပြတဲ့မြန်မာကားကို ကြည့်နေတုန်းသူက စကားစပြောလာသည်။ “ရန်ကုန်ထိလား အစ်မ” “အင်းးး မင်းရော” “ကျွန်တော်လည်း ရန်ကုန်ထိပဲ။ဒါနဲ့ အစ်မက တစ်ယောက်ထဲလား။ချောချောလှလှလေးတစ်ယောက်ထဲ ခရီးမသွားသင့်ဘူးဗျ။” ကျွန်မမျက်လွှာချထားမိသည်။ ခပ်ချောချောကောင်လေးက ဘေးနားမှာထိုင်ပြီး … Read more

စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ကောင်းလှပါတယ်

1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ ဘဝကို ကြိုးစား ရုန်းကန် ရှာဖွေနေသည်။ သြင်္ကန် သံချပ်စာတွေ ဗိုလ်သခင် သံချပ်စာတွေ ရမယ် ။ ချိန်တန်ပြီ မကျည်းကိုင်းကြီး လှုပ်တော့ အကြီးပိုင်းတွေ ပြုတ်မယ်တဲ့ဗျ ။ အဲဒီ အချိန်အခါတုန်းက ယခု ၃၅ လမ်းနေရာမှာ ချိန်တန်ပြီ ဆိုတဲ့ လဘက်ရည်ဆိုင်ကြီး ။ မကျည်းပင်ကလည်း အကြီးကြီး ။ သြင်္ကင်္န် င်္ကားတွေ … Read more

ကော့တက်သွားစေမယ့် ဆောင့်ချက်များ

“လင်းလဲ့” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့က စာတော်ရုံသာမက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား ဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့က ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့နေတာကလည်း ကိုယ်ပိုင်ခြံဝန်း ကိုယ်ပိုင်တိုက် ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်၍ ဘဝလှသော လင်းလဲ့ဟု ပင်ဆိုရမည်ဖြစ်ပါသည်။ အလှတရားဟူသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြင်ပန်း အနေအထားအရ သုံးသပ်ပြောဆိုနိုင်သော အရာဖြစ်ပေသည်။ မှန်သည်….. လင်းလဲ့တစ်ယောက် အများအားကျအောင် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် မည်သို့ပင်အလှ တရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့ လင်းလဲ့ တစ်ယောက် မလှနိုင်ပေ။ လင်းလဲ့၏ ဖခင်မှာ မနှစ်က လင်းလဲ့ (၈)တန်းအရောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ကွာရှင်းပြီး အိမ်မှထွက်သွားခဲ့ သည်မှာ လင်းလဲ့မှာ ဖခင်ဖြစ်သူအား တစ်ခါမှပြန်၍ မတွေ့ရတော့ပေ။ လင်းလဲ့က မိခင်နှင့်အတူ … Read more

ချသာချ ကိုကို…ဘေဘီက ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး

အဲဒိတုန်းက ကျနော်၉တန်းအောင်ခါစ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယားအလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန်မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့တယ် ဦးလေးတို့လင်မယားကသားသမီးမရှိတော့ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတယ် ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်း နှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ကြိမ်လောက်ဦးလေးမိန်းမ အန်တီစန်းစန်းနဲ့ကအခုတခါ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းကအဖော်ပြုတယ် သို့သော်အစမို့မရင်းနှီးကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ စိတ်ထဲမှာစကားလုံးတွေစီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိတာမျိုးဒါပေသည့်ကျနော့်မှာအရည်အချင်း တစ်ခုမွေးရာပါပြောရမလားဘယ်သူကဘယ်လိုဘယ်လိုဆက်ဆံဘယ်လိုပြော ရတယ်ကအစသိတာ ဦးလေးရုံးသွားပြီးတော့ အန်တီစန်းစန်းကရေအတင်းချိုးခိုင်းတယ် ကျနော်ကဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုကပ်ကပ်အန်တီစန်းစန်းကဘောင်းဘီစကပ်ပုံစံအထဲကအသားကိုမြင်ရတဲ့ အဖြူအပါး ရေအတူချိုးတယ် အန်တီစန်းစန်းဒီကနေ့အတော်လောနေတယ် ဒါ့ကြောင့်အတူချိုးတာဖြစ်မယ် သူ့ဘာသာရေတွေတဗွမ်းဗွမ်းလောင်း ပိုက်ကလည်းဖွင့်ထားသေး ခေါင်းလောင်းချိုးနေတာ ပြီးတော့မှ သတိရပြီးကျနော့်ကိုပိုက်အောက်ဝင်ခိုင်းတာ မျက်နှာပေါ်စီးကျရက်ကပင် အန်တီစန်းစန်း၏တင်သားဆိုင်ကြီးတွေက ချွတ်ထားသည့်အတိုင်း အမွှေးမည်းမည်းကြီးတွေနှင့် ပြောရအုံးမယ်နို့တွေပါဖော်ထားတာ ကျနော့်ကိုခလေးလိုသဘောထားတဲ့သဘောပေါ့ တစ်ကိုယ်လုံးဆပ်ပြာတိုက်ပြီးတော့ ရေဘားကိုပိတ်ခါ ကျနော့်ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် သားရယ်ခလေးပဲရှိသေးတာ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တဲ့ကျနော့ကိုတောသားခလေးဆိုပြီးလျှော့တွက်တာမိန်းမမလုပ်ဖူးဘူးထင်နေတာကျနော်အန်တီစန်းစန်းရဲ့အသားအရေလှတာတစ်ခုတည်းနဲ့တင်တစ်ကိုယ်လုံးနမ်းပစ်ခြင်တာ ရုပ်ကတော့ဆိုးတဲ့အထဲတောင်ပါသေးဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီးတောင်နေတဲ့လီးကို ပေါင်နဲ့ညှပ်ပြီးနောက်ထဲဖွက်ထားရတယ် တောင်နေတာလျော့အောင်ပေါ့ အမွှေးပေါက်စကိုကျနော်ရိတ်ထားတော့ သူကမထင်ရှာဘူးအမွှေးပေါက်တာကို ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲဆပ်ပြာ နဲ့ပွတ်တယ်သတိထားမိပြီး “”သားပေါင်ကားထား ယောက်ျားလေးဆိုတာတစ်ကိုယ်ရည်သန့်ရှင်း မှုရှိရတယ်ကွယ့်” “ကျနော့လီးကို လက်ကဆွဲယူပြီး … Read more

“ အို… အား… အား…….. အား……. တော်… တော်ပြီ… ငါ… ငါ…… ပြီးသွားလိမ့်မယ် ……..”

(အတွေးပင်လယ်ပြာ ဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည်) ဒရယ်ဖို ရဲတပ်ဖွဲ့စခန်း ။ အိုဟောင်းတဲ့ အဆောက်အဦးလေးသည် ခြောက်သွေ့တဲ့ မြေနီနီလမ်းကလေး နံဘေးမှာ ရှိနေသည်။ နွေရာသီရဲ့ တစ်ခုသော နေ့လည်ခင်း …။ အညာနွေက ပူလွန်းသည် ..။ ဖုံထူထူလမ်းမပေါ်မှာ လှည်းတစ်စီး ဖြတ်မောင်းသွားလို့ ဖုံလုံးကြီး လှိမ့်ဝင်လာသည် ။ တကျွီကျွီ အသံနဲ့ တဟဲ့ဟဲ့ နွားမောင်းသံကို ကြားနေရသည် ။ စခန်းမှူး ဆန်းဦး အလုပ်စားပွဲမှာ အိပ်ငိုက်နေသည်။ ပူလွန်းလို့ စွပ်ကြယ်လက်ပြတ်နဲ့ အောက်က ယူနီဖောင်း ကာကီဘောင်းဘီနဲ့ ..။ ညှပ်ဖိနပ်နဲ့ ..။ သူ့နံဘေးက ဟောင်းနွမ်းနေတဲ့ ပန်ကာကြီးက ကလစ်ကလစ် မြည်ပြီး လည်နေသည် ..။ ညက အသုဘအိမ်မှာ သူ ဖဲရိုက်လို့ အိပ်ရေးက … Read more