Love

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်ခဲ့တာအချိန်တော်တော်ကြာ ခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ။ အခုချိန်ထိတိုင်အောင်တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အပြန်အလှန်နားလည်မှုတွေနဲ့ချစ်နေကြတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော် ရဲ့ဟိုမုန်းချွတ်ယွင်းချက်ကြောင့်ကလေးမရကြပါဘူး။ကျွန်တော် နာမည်ကဦးကိုကိုပါအသက်ကတော့၄၀နည်းနည်းစွန်းပြီပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့်ရဲ့ရှု့မငြီးတဲ့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကတော့ အသက်၃၂ နှစ်ရှိပြီကျွန်တော့်ထက်ငယ်တော့အလိုလိုက်ပြီးချစ်နေရတာပေါ့ ကျွန်တော်ညနေ၆နာရီလောက်ပွဲရုံကပြန်လာတော့ချစ်ဇနီးလေး နွယ်နီတစ်ယောက်အိမ်အလည်ဧည့်ခန်းမှာကိုအလှဆင်နေရင်း အလုပ်တွေရှုပ်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။”အကို ဒီနေ့ပြန်လာတာ စောတယ်နော် အရောင်းအဝယ်မကောင်းလို့လား” ”ကောင်း ပါတယ် မိန်းမရယ် ” ပြောရင်းချစ်ဇနီးလေးကို နောက်ကနေ ဖက်လိုက်တယ်။ ”အာ အကိုကလဲအစောကြီးရှိသေးတယ်ကွာ ဘာတွေလာဖြစ်နေတာလဲ” ”ချစ်လို့ပါမိန်းမလေးရယ် ချစ်လို့ ဆိုတာဘာလဲသိလား” ”သိဝူး အကိုပြောပြ” ”ချစ်လို့ဆိုတာ လိုးချင်လို့လေ” ”ဟွန်းသူ့ကြည့်တော့ ငါးမိနစ်လောက်ဆိုပျော့ ဖတ်နေပြီ” ”ကိုယ်သိပါတယ်’ ”အာ့ဆိုဘာလို့လိုးနေသေးလဲ” ”မင်းစိတ်ကျေနပ်အောင်လို့လေ” ”အကိုကလဲမကြောက်ပါနဲ့ အကို့ဆီကနေ နွယ်ဘယ်မှထွက်မပြေးသွားပါဘူးရှင့်” ”အွန်း ပါမိန်းမလေးကလဲ အခန်းထဲသွားကြမယ်လာ” ကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်က အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့တစ် ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောဆိုဆက်ဆံကြပါ တယ်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ချစ်ဇနီးလေးနွယ်နီကကုတင်ပေါ်လှဲချ လိုက်ပြီး ”ဒီနေ့အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ရတာပင်ပန်းလိုက်တာ အကိုရယ်” … Read more

ဒီနေ့တစ်နေကုန်တာ စောက်ကျိုးနည်းချင်စရာကြီး ဗျာ။ နေ့လယ်ခင်းကဆို ပိုဆိုးသေးတယ်။ နေက မတရားပူ၊ ချွေးတပျံပျံနဲ့ ဘာမှလုပ်လို့မရဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်ကထက် အခု ပိုပူလာသလိုပဲ။ ကျွန်တော်ဘဲထင်လို့လား ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ရဲ့ မကောင်းမှုတွေအတွက် စရံသတ်တဲ့အနေနဲ့ ကျွန်တော်သွားတဲ့ နေရာတလျှောက် အိုဇုံးလွှာကို အပေါက်ဖောက်ပြီး ငရဲရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းစေလားဘဲ ..။ ခင်ဗျားလည်း ကြုံဖူးမှာပါ ဟုတ်တယ်မဟုတ် လား..။ အာ .. ဒါဆိုရင် ခင်ဗျား .. ငရဲရဲ့ အရသာကို မြည်းစမ်းနေရတဲ့ ဒုစရိုက်သားကောင် တစ်ကောင်ဘဲ ..။ သူတော်ကောင်းဆို အေးမြလို့ တစ်ချက်ကလေးမှ ပူတယ် အေးတယ်လို့ မငြီးဘူး။ အေးလေ .. ဒီစာအုပ်ဖတ်ပြီ ဆိုမှတော့ ခင်ဗျားဟာ မကောင်းဆိုးဝါး တစ်ကောင်ပဲ။ အေးဗျာ … Read more

မြိတ်မြို့ ကားဂိတ်ကြီးဝင်းက ညနေစောင်းနေရောင်ပျောက်လုလုဖြစ်နေပေမဲ့ ဈေးသည်တွေရဲ့ဆူညံသံ ကားသမားတွေရဲ့အပြိုင်အဆိုင်ခရီးသည်ခေါ်သံတို့က ပုံမှန်အတိုင်းပဲလည်ပတ်နေပါတော့တယ် အော်ဟစ်ဆူညံသံတွေကြားထဲ ဓါတ်ပုံနဲ့ပန်းချီဆရာမလေး ရတီ တစ်ယောက်လည်း ရန်ကုန်သို့ပြန်ရန်အတွက် စီးနင်းရမည့် အန်တီဝင်း ကားဂိတ်နေရာလေးကိုရှာနေပါတော့တယ် စီးနင်းရမည့် ကားဂိတ်ကိုတွေ့တော့ ညီမလေးရေ ညနေ၆နာရီ ရန်ကုန် ကား ဘယ်ကားလည်း ကားပေါ်တက်လို့ရပြီလား အမ ညနေ၆နာရီထွက်မဲ့ကားက စက်နှိုးထားတဲ့ကားပါပဲ တတ်လို့ရပြီနော် အမ လက်မှတ်ရောင်းတဲ့ ညီမလေးကို ကျေးဇူးပါနော် ဆိုပြီး ကျမလည်းကားပေါ်တက်လိုက်ပြီးအဝတ်အိတ်ကို ကားBOXထဲထည့်လိုက်ပြီး ကားလက်မှတ်ခုံနံပါတ် 11 နေရာမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ခုံပေါ်မှီချလိုက်ပြီး ကားထဲကအေးမြတဲ့အဲယားကွန်းကြောင့်စိတ်ထဲပေါ့ပါးသလိုဖြစ်ပြီး မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး ရှေ့လထဲ ပန်းချီ ပြပွဲတစ်ခုမှာ ဘယ်လို ပန်းချီကားမျိုးရေးဆွဲရမှန်းမသိဖြစ်နေပါတော့တယ်ရှင် မြိတ်မြို့ကရှုခင်းဓါတ်ပုံတွေ ပန်းချီရေးဆွဲရန်ပြသဖို့ အခုခရီးစဉ် ကို ကျမ ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ် မှောင်မိုက်လာတဲ့မြင်ကွင်းနဲ့အတူကားကခရီးစလို့ မြိတ်မြို့လေးရဲ့အဝေးတစ်နေရာ ဟိုင်းဝေးလမ်းမထက် ခရီးနှင်လာလို့လာပါတော့တယ် မြို့ပြင်ကိုရောက်တဲ့အချိန် … Read more

သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား””ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့””အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ” ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ မေဂျာတွေ မတူကြပေမယ့် ဆိုးဖော်ဆိုးဖက် ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေမို့ ညီအကိုတွေထက် ချစ်ကြသည်။ သူက မိဘမရှိ။ ဦးလေးဖြစ်သူက ကြည့်ရှူ့စောင့်ရှောက်ထားတာ။ ညီအကိုသားချင်းမရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းမင်သည်။ ဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် အစစအရာရာ အနစ်နာခံသည်မို့ သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းတွေပေါသည်။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီးညမှာတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ခွဲရတော့မယ်ဆိုပြီး သောက်ကြစားကြသည်။ ပြီးတော့ လျှောက်လည်ကြတော့ သူက မသွားချင်။ မူးနေလို့ တခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့တားသေးသည်။ဝေယံထက်က မရ။ … Read more

အခန်း ၁ လရောင် တိမ်ဖုံး အလင်းပျောက်တဲ့ မိုးည မှောင်ရီ ကြယ်ခပင်းတို့ ရယ်(ရီ)ချင်း ဖွဲ့လည်း ရာဂ သံသရာ ကာမကြိုးလေး ချည်နှောင်မိပေါ့ စေလိုရာစေ တကယ် အလိုကျ မောင်သာ ကကြိုးတွေ ဖန်တီးရင် ကျွန်မက ဗုံတစ်လုံးပါ မောင်ရယ်….။ —————————————— ” အမလေး … အအ …… နာလိုက်တာ … ဟင့် … တော်ပါတော့ ” နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာတယ်။ ” အင့် … အင့် …… ခဏလေး အောင့်ခံလိုက် …… အရမ်းကောင်း လာတော့မှာ” ” အားးးးးးး …… အ အ … Read more

တနေ့ ကျွန်တော်အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော်တို့လင်မယာ အိမ်ရောက်နေသည်။ ညီဇော်က ပြုံးလျက် “ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော်မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃လကျော်လို့” ပြုံးလျက်ပြောသည်။ “ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သားပါတယ်” ညီဇော်မိန်းမ ယုယုခင်က “ကိုကောင်းမြတ်တို့ကော် ကလေးမရသေးဘူးလား” “မရသေးပါဘူးဟာ” “အကူအညီလိုရင် ညီဇော်ရှိတယ်လေး” လို့ယုယုခင် လှမ်းစသည်း။ ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးက ရှက်ပြီး “ယုခင် နင်ကလည်း” ကျွန်တော်တို့အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်ကျော်ပြီ။ အခုထိ ကလေးမရသေး။ ဘယ်သူလိုအပ်ချက်လည်းတော့ မသိ။ ဆေးလည်း သွားမစစ်ဖြစ်ပါ။ ညီဇော်တို့က အိမ်နီးချင်တွေလေ။ ကျွန်တော်တို့နောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာ။ အခုတော့ ကလေးရသွားပြီ။ ညီဇော်က ကျွန်တော်ထက် အသားညိုသည် ဗလတောင့်သည်း။ ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးနဲ့ ယုယုခင် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ။ ဒီတော့ မိသားစုချင်း ရင်းနှီးကျတယ်။ ဒီလိုနဲ့ယုယုခင်လည်း … Read more

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ယနေ့အတွက် လျှော်ဖွတ်ရမည့် အဝတ်တွေကို စုနေသည့် ဒေါ်သီတာ တစ်ယောက် သူမပင်တီပေါ်မှာ ပေကျံနေသော အစွန်းကွက်တွေကိုမြင်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်မိသည်။ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အတွေ့အကြုံ ရှိနေပြီးဖြစ်သော သူမအတွက် ထိုအစွန်းကွက်တွေကို မြင်ရုံမျှဖြင့် အမျိုးသားတစ်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေဆိုတာ တပ်အပ်သိနေသည်။ သူမ ပင်တီပေါမှာ ပေကျံနေသော အစွန်းကွက်တွေက တစ်ရက် နှစ်ရက်မဟုတ်ဘဲ ရက်သတ္တပတ် အနည်းငယ်ပင် … Read more

မာမာနွယ် ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကား လုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံ သောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရှိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက် ရှုံ့လိုက်သည်။ တုတ်ခိုင်သော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အတင်းညှပ်ထားလိုက်ပြီး ခေါင်းကို အတင်းပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။ နောက်မှ ဘေးရှိစားပွဲပေါ်မှ ဆေးလိပ်ပြာခွက်ထဲ ဆေးလိပ်ကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ထမီအောက်စကို ဆွဲလှန်လိုက်သောအခါ သူမပေါင်ကြားမှ နုနယ်လွန်းသော မျက်နှာပေါက်နှင့် အသားအရေ ဖြူဖွေးနေသော ခပ်ချောချော ကောင်လေးတစ်ယောက်မှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရွှဲနစ်လျက် ခေါင်းမော့လာလေ၏။ “ကောင်လေး.. နင့်ကို ဘယ်သူက ရပ်ခိုင်းလို့ ရပ်လိုက်တာလည်း..” သူမအမေးကြောင့် ထိုချာတိတ်မှာ ထိတ်လန့်စွာဖြင့် “ဟို… မနွယ် ပြီးသွားလို့.. တော်ပြီထင်လို့ပါ.. … Read more

ဒီလို ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး ။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။ အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတစ်မြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်း နဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ်မက ရှိနေပါပြီ ။ တက်နေဝန်းက အိုင်တီသမား တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ဇွန်ပန်းခိုင်က ရုံးတစ်ရုံးမှာ စာရင်းကိုင် (အကောင့်တင့်) ဖြစ်သည် ။ အလုပ်နဲ့အိမ် အိမ်နဲ့အလုပ် အေးဆေးတဲ့ ဘဝခရီး လမ်းကြောင်းထဲမှာ သူတို့ လင်မယား မျောပါနေခဲ့ကြရာက အပြောင်းအလဲတွေက ဖြစ်လာသည် ။ ပထမဆုံး တရုတ်နိုင်ငံ ဝူဟန်မြို့မှာ လင်းနို့တို့ ကြွက်တို့ ခွေးတို့ ရောင်းချနေတဲ့ စျေးတန်းလေးကို သတင်းတွေမှာ တွေ့ရပြီး သာမန်လူတွေ မစားတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ ဟာတွေကို စားကြလို့ … Read more

ကွင်းထဲသို့ မအေးမြင့် မသွားချင်တာ အမှန်ပင်။ မိုးကုန်သွားပြီဆိုပေမယ့် တစ်ညလုံးကျထားသော ဆောင်းနှင်းတွေကြောင့် ကန်ဇင်းရိုးတွင် ချော်ချော်ချွတ်ချွတ် ဖြစ်နေသေးသည်။ သွားရမည့်အချိန်ကလည်း မနက်စောစောသွားဟု အရီးလေးက ခိုင်းထားသည်။ စီးနေကျ သားရေစိမ်းဖိနပ်ဆို ဝေးရော့…။ ဖိနပ်စီး၍ရသည့်ခရီးမဟုတ်..။ ဒါကိုဘဲ မအေးမြင့် စိတ်ညစ်ရခြင်းဖြစ်သည်။ သွားရမည့်ခရီးကလည်း မအေးမြင့်တို့ ကျုံတာရွာမှ တစ်နာရီနီးပါးလျှောက်ရမည့် ကွင်းခေါင်ခေါင်မှ ကိုသာစိန်၏ လယ်တဲကို ဖြစ်သည်။ သီးထပ်စိုက်သဖြင့် ကိုသာစိန်တို့လင်မယားက တဲတွင်ပြောင်းနေသည်မှာ တစ်လခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ကွင်းထဲသွားတာ ဝေလီဝေလင်း ထ၍လာရသည်။ နေထွက်မှဆိုလျှင် နေပူဒဏ်ကို မခံနိုင်။ ဒီနေ့ စပါးဝယ်မည့်သူ လာမည်ဖြစ်သဖြင့် စပါးခြင်ရန် ကိုသာစိန်အား အရီးလေးက ခေါ်ခိုင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ တခြားလူတွေကို ခေါ်၍ခြင်ခိုင်းရင်လည်း ရတာပါပဲ..၊ ဒါပေမယ့် မအေးမြင့် အရီးလေးကို မပြောဝံ့ပါ..။ အရီးလေးတို့လို … Read more