Love

ရန်ကုန်မြို့ မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသ အပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် အလှပိုင်ရှင်လေး – နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအပေါ်က မှဲ့လေးနဲ့ ရီလိုက်ရင် သွားတက်ကလေးက အရမ်းဆွဲဆောင်မှု့ရှိသည်။ မန္တလေးသူ ညိုချောလေးပေါ့ ။ ဦးစီးအရာရှိ နေရာအတွက် နေပြည်တော်တွင် လျှောက်ထားရာ နောက်ဆုံးအဆင့် လူတွေ့ လာဖြေရန်ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ လူတွေ့ စာမေးပွဲဖြေပြီးသဖြင့် မန္တလေးသို့ ပြန်ရန် ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး ခဏနားနေစဉ် အကိုဖြစ်သူ၏ မိန်းမ မသဇင် ကိုးကွယ်နေသော ဘိုးတော်တစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ အကို၏ မိန်းမသည် နတ် – ဝိဇ္ဇာ – ဘိုးတော်များ ယုံကြည်ကိုးကွယ်နေသဖြင့် အိမ်သို့ ဗေဒင်ကိစ္စ … Read more

လူတိုင်းမှာ နှလုံးသားတခုစီ ရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမဆီမှာ ရှိတဲ့ နှလုံးသားကိုတော့ ဖောက်ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။ နှလုံးသားမရှိရင် အသက်ဆက်မရှင်နိုင်ဘူး ဆိုတာသိပေမဲ့ ကျမ ဆက်ပြီး မခံစားနိုင်တော့လို့ပါ။ ဒီလို ဆောင်းလေမြူးတဲ့ ညချမ်းအခါမျိုးဆို သာတောင် ဆိုးလှပါသည်။ ခုတင်တွေးရင် နှလုံးသားထဲ တဆစ်ဆစ်နာလှ၏။ တသက်မှာ တယောက်သာ ချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တွေမို့ ကျမ လုံးဝယုံကြည်ခဲ့ပြီ။ ယနေ့ထက်တိုင် သူ့ရဲ့ ပုံရိပ်တွေ၊ သူ့ရဲ့စကားသံတွေ၊ သူ့ရဲ့အနံ့အသက်လေးတွေ၊ သူ့ရဲ့အထိအတွေ့တွေက ကျမ ကိုယ်ခန္တာနဲ့ နှလုံးသားကို လှည့်ပတ်လှောင်မြိုက်လို့ ကောင်းနေတုန်း။ ပူလောင်လွန်းလှတယ် ပြောမလား၊ သေချင်လောက်အောင် ဘဝကို စိတ်ကုန်စေတာလား ဆိုတာသေချာမသိ။ ယခုမှာတော့ သာ၍သာ ဆိုးနေလေပြီ။ ကျမဘဝမှာ သတိရ အမှတ်ရစရာ ညအချိန်တွေက များသမို့ ခုလိုညချမ်းမတော့ ကျမနှလုံးသားကို … Read more

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ စိုးမောင်သည် လေးငါးဆယ်ချက် ဆက်ပြီး ဆောင့်နေသေးသည် ။ ထို့နောက် အမျိုးသမီးကြီး ငြိမ်ကျသွားသည်ကို သတိပြုမိကာ အဆောင့်ရပ်လိုက် သည် ။ အသာပင် ငြိမ်နေလိုက်သည် ။ လီးကြီးကိုတော့ စောက်ခေါင်းထဲက မထုတ်။ တပ်ရက်ကြီး ထိုးသွင်းထားဆဲ ။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း နို့အုံကြီးများကို စုံကိုင်ကာ ဆွဲထားဆဲ ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ တဏှာကြီး … Read more

မိုးကောင်းတာကတစ်ကြောင်း အလုပ်ပါးနေတာလည်းပါတာမို့ နေ့တစ်ပိုင်းနဲ့ ခွင့်ယူပြီး အိမ်ပြန်လာတယ်။ တစ်လမ်းလုံး အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ မိုးက အိမ်လမ်းထဲ ဝင်မှ သည်းလာတာမို့ အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့ပဲ ဝင်ခဲ့လိုက်ရတယ်။ အထဲရောက်မှ ရေစို အဝတ်တွေ ပုဆိုးတွေချွတ်လို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တစ်ယောက်တည်း သပတ်တစ်ထည်ပတ်ထားရင်း ဆေးလိပ်ဖွာကာ အပြင်က သည်းနေတဲ့ မိုးကို ငေးကြည့်နေမိတော့တယ်။ အော် ရန်ကုန်မိုးနဲ့ ရန်ကုန်မြို့ကြီးက နယ်ကနေ ဝမ်းရေးအတွက် အပန်းလေး ရောက်နေသူတွေအဖို့တော့ မျက်နှာသာ အတော်မပေးတဲ့အရာဗျ။ သီဟက နွားထိုးကြီးမြို့သား။ အသိတစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဘုရင့်နောင် ပွဲရုံမှာ အလုပ်ဝင်နေတာ။ ရတဲ့လစာနဲ့ ကုန်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ် မမျှတာမို့ ဈေးသက်သာတဲ့ အိမ်ငှါးတန်းလျားမှာ ဘဝတူတွေ ၄ယောက်သား ပေါင်းလို့ နေရတဲ့ကိုယ့်အဖြစ်ကို ပြန်တွေးရင်း ဆေးလိပ်ငွေ့တွေ “ဖူး” ကနဲ … Read more

အဲဒီနေ့ကကျမချောင်းကြည့်တာကိုကောင်လေးရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ်… သူကလဲရေချိုးခန်းတံခါးကိုမပိတ်တာအကြံနဲ့ထင်ပါရဲ့.. ဒါပေမဲ့ကျမကတော့ထောင်မတ်နေတဲ့သူ့ဟာကြီးကိုမြင်လိုက်ရပြီး.. သူ့မျက်နှာလဲမကြည့်ရဲတော့တာနဲ့အိမ်ကိုပြန်လိုက်တယ် အိမ်ရောက်တော့လဲ အဲဒီကောင်လေးဂွင်းထုနေတာကိုဘဲမြင်ယောင်နေပြီး. .ကျမအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲစိမ့်ထွက်နေတာနောက်ဆုံးမထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီး… သူများတွေပြောသံကြားဘူးတဲ့အတိုင်း ခရမ်းသီးတစ်လုံးကိုရေဆေးပြီးအိပ်ခန်းထဲယူလာပြီး ကျမအဖုတ်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်လိုက်အစိလေးကိုထိုးလိုက်လုပ်နေပါတော့တယ်.. .အိုအရမ်းကောင်းလိုက်တာပါလား..ကောင်လေးရဲ့ဟာကြီးနဲ့သာဆိုရင်လို့တွေးရင်း အဖုတ်ထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်… အိုး…ကောင်းလွန်းလို့ကျမပါးစပ်က တစ်ဟင်းဟင်း…..နဲ့ညည်းညူနေမိပါတယ်… ခရမ်းသီးနဲ့လုပ်ကြည့်တာအရမ်းကိုကောင်းလွန်းလှပါတယ်ရှင်… ဟိုကောင်လေးရဲ့လိင်တံကြီးနဲ့သာ အဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်ရရင်..ကျမစဉ်းစားရင်းအရမ်းကိုခံချင်စိတ်တွေဖြစ်နေပါပြီ…. .ပက်လက်လှန်ပြီးလုပ်ရတာအားမရတာနဲ့ကုတင်အောက်ကိုဆင်း. ကုတင်ပေါ်ကိုခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတင်လိုက်ပြီး ရှှုပ်လွန်းလှတဲ့ထမိန်ကိုပါကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘယ်လက်ကအဖုတ်ကိုဖြဲပြီးကျမရဲ့အစိရှည်ရှည်ကြီးကိုကလိရင်းညာလက်နဲက ခရမ်းသီးကြီးကိုကိုင်ပြီးအဖုတ်ထဲကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ထိုးဆွနေလိုက်ပါတော့တယ်.. ခရမ်းသီးကြီးကိုစွပ်ကနဲထိုးထည့်လိုက်ပြွတ်ကနဲအသံထွက်အောင်ဆွဲထုတ်လိုက် အားကနဲကြိတ်ပြီးအော်လိုက်နဲ့လုပ်ကောင်းကောင်းစိတ်ရှိလက်ရှိကိုလုပ်နေလိုက်တာ. တဏှာစိတ်တွေများလွန်းတော့တံခါးကိုတောင်ဂျက်ချဖို့ကိုတောင်မေ့သွားလို့ ကျမတို့မိသားစုဆရာဝန်ဦးမောင်မောင်ဇော်နောက်ဖက်ကိုရောက်နေတာမသိလိုက်မိတော့ပါဘူး… “သမီး..ဒါထက်ပိုကောင်းအောင်ဦးဇော်လုပ်ပေးမယ် ”ပြောပြောဆိုနဲ့ဦးဇော်ကကျမကိုဆွဲလှည့်ပြီးကုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လှန်လှဲလိုက်ပါတယ်… ကျမဟာအဖုတ်ထဲမှာခရမ်းသီးကြီးတန်းလန်းနဲ့ရှက်စိတ်ကြောက်စိတ်နဲ့ ကြက်သေသေဖြစ်နေတုန်းဦးဇော်ဟာ သူ့လုံချည်ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်…. ဦးဇော်ရဲ့လိင်တံကြီးဟာမြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင်လိုငေါက်ကနဲထိုးထောင်ပြီးထွက်လာပါတော့တယ်… အလိုလေး…နဲနဲနောနောလိင်တံကြီးလားရှင်…. အရှည်ကြီးဘဲ…တုတ်ခိုင်ပြီးသန်မာလိုက်တာကလဲထောင်မတ်နေတာဘဲ… အသားဖြူပြီးထိပ်ဖူးကြီးကလဲ။ဖူးတင်းပြီးကားထွက်နေတာဘဲ… ဦးဇော်ဟာကျမအဖုတ်ထဲကခရမ်းသီးကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲကိုဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှဲြ့လိုက်ဆောင့်လိုက်လုပ်ပေးရင်း သူလိင်တံကြီးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်… ကျမလဲမရဲတစ်ရဲနဲ့ဦးဇော်ရဲ့လိင်ချောင်းကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်မိပါတော့တယ်…“ အိုး..ဦးဇော်ဟာကြီးက..မာတောင်နေတာဘဲ..လက်နဲ့တောင်မဆန့်ဘူး…” “သမီး…ဟိုဟာဒီဟာအဲလိုမျိုးမခေါ်နဲ့လေ..သူ့နံမယ်အတိုင်းဘဲခေါ်တာပိုပြီးအရသာကောင်းတယ်… ဘာမှရှက်စရာ.ကြောက်စရာ..အားနာစရာမရှိဘူးနော်… လိုချင်တာပြော..လုပ်ချင်တာကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြီး..လုပ်ကြတာပိုကောင်းတယ်” “ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါဦးဇော်. .ဦးဇော်ရဲ့ ဟို…လီးကြီးကအရမ်းကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ…ခရမ်းသီးနဲ့ဆောင့်လိုးပေးတာလဲသိပ်ကောင်းတာဘဲ..” “ဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရင်ပိုကောင်းသွားမှာ.. .”“အမလေး…ဦးဇော်ရဲ့လီးကဒါလောက်ကြီးပြီးရှည်တာသမီးစောက်ဖုတ်ကွဲထွက်သွားမှာပေါ့… သမီးဦးဇော်လီးကြီးကိုကြောက်တယ်… အလိုးမခံရဲဘူး….ဦးဇော်ကိုသမီးလက်နဲ့လုပ်ပေးမယ်လာ..” ကျမဟာဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ပေးနေရာကဆိုင်ကဂေ်ရခါးလေးဂွင်းတိုက်နေတာကိုသွားသတီရလိုက်ပြီး. .ဦးဇော်ကိုအဲဒီလိုမျိုးအားရပါးရဂွင်းထုပေးချင်စိတ်ဖြစ်လာပါတော့တယ် ကျမဟာကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်ပြီး…ဦးဇော်ရဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ် ..ဦးဇော်ရဲ့လီးကြီးဟာကျမမျက်နှာကိုပွတ်တိုက်မိသွားတယ်… … Read more

သူနဲ့ကျွန်တော်ဖြစ်ရပ်အမှန်လေးပါ ကျွန်တော်တို့က မေဂျာတူသူငယ်ချင်း Maths ဒုတိယနှစ်လေးတွေပေါ့ သူ့နာမည်က ရည်မွန် ရည်မွန်က သိပ်မလှပေမဲ့ အကိတ်ဗျ ကိတ်တာတောင် တစ်ကိုယ်လုံးမကိတ်ဘဲ ဖင်ပဲရွေး ကိတ်တဲ့ စော်လေးပေါ့ သူ့ကိုတွေ့တွေ့ချင်းမှာပဲ သူ့ဖင်ကိုထောက်လှမ်းရေးဆင်းခဲ့ရတာ အဲ့နေ့က ပထမနှစ်အောက်လို့ ဒုတိယနှစ်ဆက်တက်ဖို့ ကျောင်းအပ်တဲ့နေ့လေးပေါ့ သိကြတဲ့အတိုင်းပဲ လုယက်တိုးဝှေးပြီး အပ်ရတာ သူတိုးဝှေးရင်းနဲ့ သူ့ဖင်ကို ဝင်ဆောင့်မိတာပေါ့ သူပြန်လှည့်ကြည့်တော့ တောင်းပန်ပါတယ်ပေါ့ နောက်ကတွန်းလို့ ဆောရီးပါပေါ့ ပထမတစ်ခါတော့ မတော်တဆဆောင့်မိတာဗျာ နောက်အခါတွေကျ နောက်ကနဲနဲတွန်းတာနဲ့ ကိုယ်က ခပ်ပြင်းပြင်းထောက်ကြည့်တာပေါ့ မျက်နှာပုံစံလေးက ချစ်စရာလေးလည်းမဟုတ် ချောတာလည်းမဟုတ်ဘဲ Sexဘက်ရောက်တယ်ပေါ့ ဝတ်ထားတာက အကျီက လက်ပြတ်လေး အပေါ်ပိုင်းက ဇာနဲ့ချုပ်ထားတာပါ ရင်ညွှန့်နားအထိပေါ့ ကိုယ်က သူ့အနောက်ကဆိုတော့ ဇာနဲ့ လှစ်ဟပြထားတဲ့ သူ့ကျောလေးရယ် တင်းကြပ်နေတဲ့ တင်ကိုကြည့်ရင်း အောက်က … Read more

ထွေးအိ ထိုင်နေတာက ချောင်းစပ်ရှိ တရုတ်စကားပင်ကြီးခြေရင်းရေစပ်ရှိ သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ်တွင် ဖြစ်သည်..။ စိမ်းမြကြည်လင်နေသော ချောင်းရေပြင်ကို ထွေးအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော ထွေးအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ လှုပ်ခါသွားရသည်..။ သူမ၏ ရုပ်လွှာမှာ ခုလို တကယ်ပဲ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေပြီလား…ထွေးအိ တွေးလိုက်မိသည်..။ ကြွေကျလာသော တရုတ်စကားပွင့် ဖြူဖြူလေးက ချောင်းရေပြင်တွင် အခိုက်အတန့်လေးသာ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ရေစီးနှင့်အတူ မျောပါသွားသည်ကို ထွေးအိ လိုက်ပြီး ကြည့်နေမိသည်..။ တရုတ်စကားပန်းပွင့်ဖြူဖြူလေးက ရေစီးအတိုင်း လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး မျောပါသွားရသည် မဟုတ်..။ ရေစပ်တွင်ရှိသော သစ်မြစ်ဆုံများ ၊ ကျောက်တုံးများကို ကွေ့ပတ်ကာ မျောပါသွားရသည်..။ ပန်းပွင့်လေးက အရာဝတ္ထုတို့ကို လွယ်လွယ်ကူကူတော့ ကွေ့ပတ်သွားနိုင်သည် မဟုတ်ပါ..။ ဆုံတွေ့သော … Read more

မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည် ။ မမဖြူ က အတော်လှသည် ။ အသားဖြူ ဖြူ နှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည် ။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိမှာပဲ ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲ ဆိုသော အတွေးတွေက ဖိုးချို ခေါင်းထဲ မကြာခဏ ရောက်လာနေကျပေါ့…။ ဖိုးချို အသက် ၂၀ ထဲရောက်နေပြီ ။ မိန်းမတွေရဲ့ အလှအပကို ခံစားတတ်ရုံမက ရွာမှာနေတုံးက ရွာလူကြီးရရဲ့ သမီးကိုပင် ခိုးပြေးဖူးသည် ။ သူ့သမီးကို ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ဖိုးချိုနဲ့ သဘောမတူလို့ အတင်းလိုက်ခွဲပြီး သူ့သမီးကို မြို့သို့ ပို့လိုက်သည် ။ … Read more

တကယ်တော့အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးပင် သွေးရောင်လျှမ်းကာ ရဲတွတ်နီမြန်းနေ သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏နိူ့နှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ် ညှစ်သည်။ နိူ့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို တစ်လှည့်စီခပ်ကြမ်းကြမ်းကုန်းစို့သည်။ ထို့နောက် ရှပ်ဟိုက်သော၀မ်းပျဉ်သားတစ်လျှောက် လျှာလေးနှင့်တို့လိုက်၊ နူတ်ခမ်းများနှင့်ခပ်ဖိဖိ စုတ်ပေးလိုက်လုပ်ရင်း အောက်သို့ရွေ့ဆင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်း တုန်တခိုက်ခိုက်နှင့် တဟင်းဟင်းဖြစ်နေသည်။ “လုပ်ပါဦးလေးရဲ့..လုပ်ပါတော့..အမလေးနော်..အိုးအမေ့.. ယားတယ်ဦးလေး ရဲ့..ယားတယ်..ကြည့်ပါလား..လုပ်ပါလို့ဆိုနေမှ..အဟင့်ဟင့်” ကိုစိုးနောင်သည် ချက်နက်နက်လေးထဲ လျှာထိုးမွှေကာတစ်ချက်ကလိလိုက် သေးသည်။ အောက်သို့ပို၍လျှောကျသွားကာနောက်ဆုံးတွင် ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြား ခေါင်းရောက်သွားလေသည်။ “ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါမလုပ်ပါနဲ့။ မကောင်းပါဘူး။ ငရဲကြီးလိမ့်မယ်..ဟာ.. မလုပ်ပါနဲ့ဆို..အီး.” မိမိစောက်ပတ်ကိုရက်ပေးတော့မှသိသည်နှင့် ခိုင်ကြူသင်း အမောတကော တောင်းပန်သည်။ … Read more

1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ ဘဝကို ကြိုးစား ရုန်းကန် ရှာဖွေနေသည်။ သြင်္ကန် သံချပ်စာတွေ ဗိုလ်သခင် သံချပ်စာတွေ ရမယ် ။ ချိန်တန်ပြီ မကျည်းကိုင်းကြီး လှုပ်တော့ အကြီးပိုင်းတွေ ပြုတ်မယ်တဲ့ဗျ ။ အဲဒီ အချိန်အခါတုန်းက ယခု ၃၅ လမ်းနေရာမှာ ချိန်တန်ပြီ ဆိုတဲ့ လဘက်ရည်ဆိုင်ကြီး ။ မကျည်းပင်ကလည်း အကြီးကြီး ။ သြင်္ကင်္န် င်္ကားတွေ … Read more