Love

အိပ်ခန်းတခုထဲမှာဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းနှင့် သူ့မိန်းမ နွယ်နွယ် အောကား ခွေအတူကြည့်နေချိန်ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားဒီလိုပဲမကြာခဏ ကြည့်နေကျဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားထဲက နည်းတွေအတိုင်းသူတို့လင်မယားလိုးကြရတာကို နှစ်သက်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ညားခါစက ရိုးရိုးလိုးခဲ့ကြပေမယ့် အခုတော့ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ လရည်ပန်းထွက်အောင် လီးကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း စောက်စိလေးလျှာနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးရင်း နွယ်နွယ်ပီးလို့စီးကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို နှစ်သက်စွာသောက်တတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ အမေရီကန် ဂျပန် မြန်မာ ထိုင်း အစုံပလုံ ကြည့်ပြီးပညာပြည့်နေသည့် လင်မယားပင် ဖြစ်သည်။ ကနေ့တော့ ကြည့်နေရင်း နွယ်နွယ်မှ ထူးခြားစွာ စကားဆိုလာသည်။ “ကို တချို့ကားတွေဆို မင်းသမီးကသာမပြောင်းတာ မင်းသားတွေအမျိုးမျိုးပြောင်းသွားတယ်နော် မာဆတ် ခွေဆို အရမ်းမိုက်တယ် အကြီးအသေး အတိုအရှည် အမျိုးမျိုးပဲ အားကျလိုက်တာ” “ဘာလဲ နွယ်က ကိုကြီးကို ငြီးငွေ့နေပြီလား” “ဟာ ဟုတ်ပါဘူး … Read more

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ခေါ်သံနဲ့ အတူ အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မမမွန်တို့ လင်မယားဖြစ်နေသည်။ သူတို့လင်မယားနဲ့တောင် မတွေ့တာ နှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ မမမွန်က ဖြိုးညီရဲ့ အစ်မ တစ်ဝမ်းကွဲ ၊ ဖြိုးညီ အဖေရဲ့ညီမရဲ့ သမီးအငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ ဖြိုးညီတို့အဖေက တရုတ်စပ်သည်။ အဒေါ့် ယောကျာ်းကလဲ တရုတ်ဆိုတော့ မမမွန်က ပီဘိတရုတ်မလေးတစ်ယောက်နှယ်။ အရပ်မြင့်မြင့် ရင်သားတွေက ထွားထွား … Read more

ညနေကတည်းက ညစာအတွက်ထမင်းကို တဝတပြဲစားထားပြီးပြီ။ ဒီနေ့ သိန်းဆောင် ကြက်ခြံမှာစောင့်အိပ်မှဖြစ်မယ်။ သူ့ရွာက ကောင်တွေအကြောင်းကို သိန်းဆောင် ကောင်းကောင်းသိတယ်။ တန်ဆောင်တိုင်ည အတွက် ရွာကကာလသားကောင်လေးတွေရဲ့ ပစ်မှတ်က သူ့ရဲ့ကြက်ခြံ ဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲ။ နောက်နေ့မှ ကြက်ခိးုတဲ့လူတွေကို သိလို့အရေးယူပေးပါ သွားပြောလို့မရဘူး။ တန်ဆောင်တိုင်ညမှာ ရွှေငွေ အဖိုးတန်ပစ္စည်းမဟုတ်ပဲ အသေးအမွှားခိုးတာလောက်နဲ့တော့ ထုံးတမ်းအစဉ်အလာပဲဆိုပြီး အရေးယူလေ့မရှိဘူး။ ရွာထဲမှာလည်း ဧည့်လာရင်ကျွေးမွေးဖို့ ဟင်းမရှိတဲ့အခါ ချက်စားဖို့တစ်နိူင်တစ်ပိုင် ကြက်မွေးကြပါတယ်။ ရွာထဲမှာ တန်ဆောင်တိုင်ညပြီးရင် ကြက်မပျောက်တဲ့အိမ်ဆိုတာ မရှိသလောက်ပဲ။ ကို့ယ်အိမ်ကကြက်သူခိုး သူ့အိမ်ကကြက်ကိုယ်ခိုးနဲ့ ပတ်ချာလည်နေတယ်။ သိန်းဆောင်တို့ရွာမှာ တန်ဆောင်တိုင်ညဆိုတာ ကြက်ခိုးကိုခိုးရမယ်လို့ အစဉ်အလာဖြစ်နေတော့တာပဲ။ သိန်းဆောင် ရဲ့ကြက်ခြံမှာ ကြက်ဖရော ကြက်မရော စုစုပေါင်းဆို ၅၆၈ကောင်ရှိတယ်။ ကြက်ဥ တွေကို မြို့ပေါ်ကဈေးမှာ တစ်ပတ်တစ်ခါ ဖောက်သည်ဈေးနဲ့သွားသွင်းလေ့ရှိတယ်။ သူ့ကြက်ခြံမှာ … Read more

သရက်မြို့၊ ဟိုက်စကူးကျောင်းကြီးမှာ မြို့၏အနောက်မြောက်စွန်း တောင်ကုန်းကလေးတစ်ခုပေါ်တွင် တင့်တယ်စွာ သပ်ရပ်လှပမှုဖြင့် ရှိနေသည်။ မြောက်ဖက်ဘောလုံးကွင်း၊ တပ်ကွင်း၊ လွင်ပြင်များဆီမှ တိုက်ခတ်လာသော လေပြေအေးများမှာလည်း သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သည်နှင့်အမျှ အေးလှသည်။ ထိုလေပြေအေးကို တိုက်ခတ်ခံရင်း ကျောင်းဘေးပတ်လည်၌ ပြေးကာ ခုန်ကာ ကစားနေကြသော ကလေးသူငယ် အရွယ်ပေါင်းစုံမှာလည်း ရွှင်ရွင်မြူးလျှက်၊ ပျော်မြူးနေသည်။ ကျောင်းဘေးပတ်လည်တွင် ရာသီမရွေး အပွင့်အဖူးများဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးလျှက် ရှိနေကြသည်။ ကျောင်း၏ မြောက်ဖက်သို့ ထိုးထွက်ဆောက်လုပ်ထားသော ခန်းမဆောင်ကြီးဘေး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ဇလပ်ပင်များသည် ပိုမို၍ပွင့်နေကြသည်။ အပင်တိုင်း၏အောက်တွင် ဇလပ်ပွင့်များသည် ကြွေကျလျှက် ကောက်ပန်သူများကို ငံ့လင့်လျှက် လဲလျောင်းကာ နေကြလေသည်။ ထိုခန်းမကြီး၏ အရှေ့ဖက် ကလေးများ အနည်းငယ်ရှင်းရာဘက် အုတ်လှေခါးထစ်ဘေး ဇလပ်ပင်တွင် (၁၂) နှစ်၊ (၁၃)နှစ် အရွယ် ကလေးမလေး (၅) … Read more

ရပြီလား…. ထပ်သွင်းပေးဦး… ဒီလောက်ဆိုရင်ကော ထပ်သွင်းပေးဦး ရော့ ထပ်သွင်းပေးဦး ဖူးဖူးရောင်ကာ မို့မောက်ပြီး နီတွတ်နေသော ခိုင်နှင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဦးရဲနောင်က သူ့လီးကို တစ်ဆင့်ချင်း သွင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးရဲနောင်မှာ အသက်ငါးဆယ် ကျော်နေပြီ ဖြစ်သော အဘိုးကြီးဖြစ်သည်။ ခိုင်နှင်းမှာ ဦးရဲနောင်မှ မွေးစားထားသော သမီးဖြစ်သည်။ ဦးရဲနောင်မှာ အိမ်ထောင်ရှိစဉ်ကာလက သားသုံးယောက် ထွန်းကားခဲ့သည်။ သမီးလိုချင်ခဲ့သော်လည်း မိန်းမဖြစ်သူမှာ သားသုံးယောက် မွေးပေးပြီးနောက် ဆုံးသွားသည်။ သမီးလိုချင်၍ ရူးနေသော ဦးရဲနောင်အတွက် တစ်ရက်တွင် အိမ်ရှေ့တွင် မွေးကင်းစ ကလေးငယ်လေး ပစ်ချထားသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် မဖြစ်မနေ မွေးစားလိုက်ရသည်။ သမီးလေး လိုချင်နေခိုက်မို့ နတ်ပေးသည့် သမီးလေးအဖြစ် မွေးစားခဲ့သည်။ သမီးလေးကို သားသုံးယောက်နှင့် တန်းတူ ပညာသင်ပေးခဲ့သည်။ သားသုံးယောက်မှာ … Read more

(အိပ်မက်သခင်မှ ဖတ်၍ကောင်းအောင် ပြင်ဆင်ရိုက်တင်သည်။) 💕အခန်း (၁)💕 ရန်ကုန်မြို့ မောင်ထော်လေးလမ်းရှိ တည်းခိုခန်းတစ်ခု၏ ဧည့်ခန်းအတွင်းတွင် လူနှစ်ယောက် တီးတိုးစကားပြောနေကြသည်။ တစ်ယောက်က အရပ်အနည်းငယ်ပုသော လူရည်သန့် တစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ပထမလူထက် အသက်အနည်းငယ်ကြီးပုံရပြီး လူကောင်ထွားထွား၊ အသားညိုညို မြင့်မြင့်နှင့် ဖြစ်သည်။ ”အစ်ကိုညိုကလည်း ဒါလေးတောင် ဖြစ်အောင် မလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလား။” လူထွားကြီးက အရပ်ပုပုလူကို စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။ ”ဇော်ကြီးကလဲကွာ… ငါလည်း တစ်နေကုန်ထွက်ပြီး လိုက်ရှာနေတာပဲ အခုဟာက စီမံချက်ရှိလို့တဲ့ကွ” ”ဟူး” ဇော်ကြီး ဆိုသော လူထွားကြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ”ဇော်ကြီးကလဲကွာ…. စိတ်မပျက်ပါနဲ့ … နောက်တစ်ခေါက်တော့ ရမှာပါကွာ…။ အရင် အခေါက်တွေကလည်း ငါရအောင် ရှာပေးခဲ့တာဘဲဟာ…” ကိုညိုဆိုသောလူက လေပြေထိုး၍ ဇော်ကြီးကိုဖျောင်းဖျသည်။ … Read more

ဆရာမ နှင်းနှင်း က အိမ်ထောင်သယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ကျား အဝေးမှာ သူက သူ့သားနဲ့နေတယ် သူ့ယောက်ကျားက တစ်လတခါတောင်ပြန်လာချင်မှ လာတာ။ ဆရာမ နှင်းနှင်း က အသက်ကသာ ကြီးတာ ကာမစိတ်ကတော့ရှိတုန်း။ ပထမတုန်းကတော့မသိပါဘူး နောက်ပိုင်းကျမှ တဖြေးဖြေး ရိပ်မိလာတာ။ ဆရာမနှင်းနှင်းကို ဘယ်လို ဂွင်ဖန်ပြီး လိုးရရင် ကောင်းမလည်းဆိုပြီးတော့ စိတ်ကူးနဲ့ ကြံစည်ကြည့်နေမိတယ်။ သူ့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်က တဝင်းထဲ အိမ်ကတော့ သက်သက်စီ ခြံစည်းရိုးက ကာမထားဘူး။ ကျွန်တော့ အိမ်ခေါင်းရင်းမှာက သူတို့ရေကန် ရေချိုးတဲ့ နေရာနဲ့ ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နဲ့က တန်းနေတာ။ အဲဒါနဲ့ တစ်ရက်ကျတော့ နေ့လည်ထမင်းစားကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန် ရေချိုးပါလေရော။ အိမ်မှာက ဘယ်သူမှမရှိဘူး။ သူအိမ်ကလည်း သူတစ်ယောက်တည်းရယ်။ သူ့သားက တက္ကသိုလ်ကျောင်းတတ်နေတာ။ အဲဒါနဲ့ ဟုတ်ပြီ … Read more

ကျွန်တော်က နယ်ကဗျ။ ဒါပေမဲ့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းရောက်အောင် ရန်ကုန်မှာသွားနေဆိုပြီး ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆီကို လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အဒေါ်ကလည်း သူတစ်ယောက်ထည်းမို့ အဖော်ရတယ် ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာလည်းပါပါတယ်။ ကျွန်တော့် အမေရဲ့ ညီမပေါ့။ သူကလည်း အထက်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမ ဆိုတော့ တခြားကျူရှင်တက်စရာ မလိုပဲနဲ့ အိမ်မှာတင် စာလုပ်လို့လဲ ရတာပေါ့။ အဒေါ်ဆိုတဲ့ ဒေါ်မြတ်မျိုးမြင့် က အသက် သုံးဆယ်ငါးလောက်ရှိပြီ။ အသားက ညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဘော်ဒီတောင့်တောင့်ပဲ ပြောကြပါစို့။ အိမ်ထောင်ကျတာ ခုနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ယောက်ျားက သင်္ဘောသားဆိုတော့ အိမ်မှာ မရှိတာ များတယ်လေ။ ကလေးလည်း မရှိသေးဘူး။ ရုပ်ကတော့ အချောကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်ထည်တယ်။ နို့ကြီးတွေက ဖောင်းကြွလုံးတင်းနေပြီး ဖင်ကြီးကလည်း … Read more

ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည် သူဝင်လာသည်နှင့် အလိုလို ဂျိုင်းကနဲ့ ပိတ်သွားသည်၊ သူက တံခါးပိတ်သံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒေါ်ဒေါ်၊ ဦးလေး၊ ဦးလေး၊ မညွန့်၊ မညွန့် ဆိုပြီး သူ့ ကို စာသင်ပေးနေသည့် ကိုမောင် အိမ်က အိမ်သားတွေကို အသံထွက်အောင် အော်ခေါ်နေသော်လည်း မည်သူကမှ မထူး။ အလိုလိုပိတ်သွားသော တံခါးကို ဆွဲဖွင့် ကြည့်သော်လည်း တံခါးက တုံ့တုံ့မျှ မလှုတ်။ ပါးစပ်က တကြော်ကြော် … Read more

တောင်ကြီးရဲ့ ဆောင်းက အေးချမ်းလွန်းတော့ မိုးလင်းလို့ မထချင်ဘဲ စောင်ထဲသာ ဆက်ကွေးနေလိုက်သည်။ ”စိုင်းလေး ထတော့လေ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီ… မင်း အစ်မကိုလည်း ကားဂိတ်မှာ သွားကြိုလိုက်ဦး..” မငြိမ်း… မမငြိမ်း က အမေ့တူမ.. ကျွန်တော့် တစ်ဝမ်းကွဲ မမ။ အသက် ငါးနှစ်လောက်ကတည်း က မမ အဖေက မိုးကုတ်ကျောက်တွင်းမှာ ကျောက်ပိပြီး ဆုံးသွားသည်။ ထိုစိတ်နဲ့ မမ အမေကလည်း နှလုံးရောဂါဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် ထပ်ဆုံးသွားသည်။ ငယ်ငယ်လေးနဲ့ မိဘမဲ့သွားရှာတဲ့ မမကို မေမေက မွေးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လိမ္မာပြီး ကျေးဇူးသိတတ်တဲ့ မမကလည်း မေမေ့ကို ချစ်ကြောက် ရိုသေလေးစားပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်လည်း မောင်လေး အရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင် ဂရုစိုက်သည်။ … Read more