“ကောင်းလိုက်တာ မွန်ရယ်… ကိုပြီးတော့မယ် …ကို့မိန်းမကို သူကဘာတွေလုပ်သေးလဲ ”

စောင့်နေရတာ ကြာတယ်။ အထူးသဖြင့်တော့ လိုချင်တာတစ်ခုကို စောင့်ရရင်ပေ့ါ။ ခင်ဗျားတို့လဲ ကြုံဖူးကြမှာပေါ့နော်။ ရင်တွေခုန်နေတာ အပြင်ကတောင် ကြားရမလားပဲ။ ဒီလိုညလေး ဖြစ်ဖို့ စောင့်နေခဲ့ရတာ ကြာပြီလေ။ ကိုထွန်းတစ်ယောက်ကတော့ ဘဝမှာ သူဖြစ်ချင်တာတွေပဲ ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာ ဒီတစ်ခါလောက်ကြာတာ တစ်ခါမှ မစောင့်ခဲ့ရဖူးဘူး။ အခုတော့ လိုချင်တာတွေ ဖြစ်လာတော့မယ်။ ခန်းမထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုသိန်းလွင်တောင် မရောက်လာသေးပါလား။ ငါ့ဖာသာ စိတ်စောပြီး ကြိုရောက်နေတာပဲ။ ကာမစိတ်များတတ်လာရင် လူတွေက ဘာကိုမှ မမြင်တော့တာပဲ။ ဘေးနားက ချစ်ဇနီးချောလေး မွန့်ကိုကြည့်တော့ အတွေးတွေ ရှုပ်ထွေးနေပုံပါပဲ။ ဘာတွေ ဖြစ်လာမလဲဆိုတာတော့ ပြောမထားဘူးလေ။ ကိုသိန်းလွင်ဆိုတာလည်း ခင်များတို့မြင်အောင် ပြောရရင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ပါပဲ။ သူလည်း လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ပါပဲ။ များသောအားဖြင့်တော့ ထိုင်းဖက်မှာ အနေများတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စသိတာတော့ … Read more

“အား အစ်ကိုရေ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ…အစ်ကို့ဟာက တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးပဲ ”

အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သို့ လေယာဉ်တစ်စင်း ဆင်းသက်လာလေသည် ။ ထိုလေယာဉ်ပေါ်မှ အသားဖြူဖြူ ဗလတောင့်တောင့်ဖြင့် ကြည့်ကောင်းသော ယောက်ျားတစ်ယောက် နေကာမျက်မှန်လေးတပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို စတိုင်ကျကျလေး ဝတ်ကာ ဆံပင်တိုလေးကို ဂျဲလ်ထောင်ထားသည် ။ သူ၏ စတိုင်သည် တကယ်ကို ကြည့်ကောင်းပြီး ရုပ်ရည်အရလည်း ချောမောလှသဖြင့် မိန်းကလေးများ ငေးလောက်စရာဖြစ်သည် ။ သူ၏ နာမည်မှာ လင်းလရောင် ဖြစ်သည် ။ အသက် ၂၈ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ လင်းလရောင် ခရီးဆောင်အိတ်လှည်းလေးကို ဆွဲကာ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ “သား” “အစ်ကိုကြီး” မိမိအား ခေါ်လိုက်သံနှင့် တူသဖြင့် လင်းလရောင် ခေါ်သံကြားရာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မှန်ပေသည် ။ လင်းလရောင်ကို ခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ အသက် … Read more

သုံးယောက်စုံပြီး အချစ်ကြမ်းတဲ့ ပွဲကြီး

သူ့နာမည်က ဖြိုးကိုကို ။ ဒါပေမယ့် အသိမိတ်ဆွေတွေရော၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကရော ဖြိုးလေး လို့ ခေါ်ကြတယ်။ အရပ်ရှည်ပေမယ့် ပိန်ပြီးသွယ်တယ်။ အသားဖြူတော့။ ပိုးဟပ်ဖြူ လို့ ကျောင်းမှာတုန်းက နာမည်ပြောင် ခေါ်ကြတယ်။ အလုပ်လုပ်တာက ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ ဂိုဒေါင်စာရင်းကိုင်တဲ့အလုပ်လုပ်တယ်။ ဂိုဒေါင်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ကိုရာဇာနဲ့ ခင်ခဲ့တယ်။ ကိုရာဇာက အရပ်မြင့်ပြီး အသားညိုတယ်။ အလေးတွေ ဘာတွေ မတော့ ကိုယ်လုံးက ခပ်တောင့်တောင့်ပဲ။ သူက ကုမ္ပဏီရဲ့ ရှယ်ယာဝင် တစ်ယောက်။ ဖြိုးလေးနဲ့ ကိုရာဇာ စတွေ့ကတည်းက ခင်ခင်မင်မင် မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုရာဇာမှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ရှိတယ်။ နဒီ တဲ့။ နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် လူကလည်း လှတယ်။ … Read more

ခိုးစားတဲ့ အရသာကို မတင်းတိမ်နိုင်တဲ့ မိန်းမသား

ညနေကတည်းက ညစာအတွက်ထမင်းကို တဝတပြဲစားထားပြီးပြီ။ ဒီနေ့ သိန်းဆောင် ကြက်ခြံမှာစောင့်အိပ်မှဖြစ်မယ်။ သူ့ရွာက ကောင်တွေအကြောင်းကို သိန်းဆောင် ကောင်းကောင်းသိတယ်။ တန်ဆောင်တိုင်ည အတွက် ရွာကကာလသားကောင်လေးတွေရဲ့ ပစ်မှတ်က သူ့ရဲ့ကြက်ခြံ ဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲ။ နောက်နေ့မှ ကြက်ခိးုတဲ့လူတွေကို သိလို့အရေးယူပေးပါ သွားပြောလို့မရဘူး။ တန်ဆောင်တိုင်ညမှာ ရွှေငွေ အဖိုးတန်ပစ္စည်းမဟုတ်ပဲ အသေးအမွှားခိုးတာလောက်နဲ့တော့ ထုံးတမ်းအစဉ်အလာပဲဆိုပြီး အရေးယူလေ့မရှိဘူး။ ရွာထဲမှာလည်း ဧည့်လာရင်ကျွေးမွေးဖို့ ဟင်းမရှိတဲ့အခါ ချက်စားဖို့တစ်နိူင်တစ်ပိုင် ကြက်မွေးကြပါတယ်။ ရွာထဲမှာ တန်ဆောင်တိုင်ညပြီးရင် ကြက်မပျောက်တဲ့အိမ်ဆိုတာ မရှိသလောက်ပဲ။ ကို့ယ်အိမ်ကကြက်သူခိုး သူ့အိမ်ကကြက်ကိုယ်ခိုးနဲ့ ပတ်ချာလည်နေတယ်။ သိန်းဆောင်တို့ရွာမှာ တန်ဆောင်တိုင်ညဆိုတာ ကြက်ခိုးကိုခိုးရမယ်လို့ အစဉ်အလာဖြစ်နေတော့တာပဲ။ သိန်းဆောင် ရဲ့ကြက်ခြံမှာ ကြက်ဖရော ကြက်မရော စုစုပေါင်းဆို ၅၆၈ကောင်ရှိတယ်။ ကြက်ဥ တွေကို မြို့ပေါ်ကဈေးမှာ တစ်ပတ်တစ်ခါ ဖောက်သည်ဈေးနဲ့သွားသွင်းလေ့ရှိတယ်။ သူ့ကြက်ခြံမှာ … Read more

“သားရယ် တဆုံးပဲကွယ် အောင့်သွားတာပဲ… ဖြည်းဖြည်း သွင်းရတယ်ကွယ့်”

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစုလေးမှာ ဖေဖေ ဦးမြင့်သာ၊ မေမေ ဒေါ်ဇီဇဝါ၊ မမ နှင်းနှင်းသာ နှင့် ကျွန်တော် လင်းထက်သာ ဆိုပြီး ရှိကြတယ်။ ဖေဖေနဲ့ မမက ထက်မြက်ကြတယ်။ အခု စလုံးမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်။ မေမေက ရိုးအေးတယ်၊ အေးဆေး တည်ငြိမ်တယ်။ ကျနော်က ဆိုးတယ်၊ တေတယ်။ ရန်ဖြစ်တယ်။ ဆယ်တန်းလည်း … Read more

” အ…အာ့…ကိုရယ်… ကို့ဟာကြီးက ဒီနေ့ ကြီးလိုက်တာ အရမ်းပဲ… ဖြိုး…ကြိုက်တယ်… အ…အ…”

ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် နဲ့ ထွန်းကျော် တို့နေတဲ့တိုက်ခန်းတွဲကို ညားခါစလင်မယား နှစ်ယောက်ရောက်လာသည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် အခန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်ပြီး ထွန်းကျော် နဲ့က ကပ်ရပ်အခန်း ဖြစ်သည်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် သည်လူပျို လူလွတ် တစ်ကောင်ကြွက်ဖြစ်ပြီး မိန်းမကိစ္စ အတော်ရှုပ်သည်…။ ၀င်ငွေကောင်းလေတော့ တစ်ခါတရံ သူ့အခန်းမှာပဲ ဖာသည်မတွေ ခေါ်ခေါ်ပြီး ဖာချလေ့ရှိသည်…။ ထွန်းကျော်ကတော့ မိန်းမရှိပြီး ကလေး နှစ်ယောက် အဖေ ဖြစ်လေတော့ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်လောက် မရှုပ်နိုင်…။ ကုလားဒိန်သန်းကြိုင် သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းကို ရောက်လာတဲ့ လင်မယားကို သေချာလေ့လာနေသည်…။ ယောက်ျားဖြစ်သူက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး မိန်းမဖြစ်သူက မူလတန်းပြ ကျောင်း ဆရာမတစ်ဦး ဖြစ်သည်…။ အသက်အားဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ၂၃ နှစ် ၂၄ နှစ်မျှပင် ရှိဦးမည်…။ … Read more

ကာမနဲ့ ဝေးနေတာကြာလေ ပိုငတ်လေပါပဲ…

ပေ၆ဝ ပေ၁၀ဝ ပတ်လည် ခြံဝင်းထဲရှိ အစိမ်းရောင် ၄ထပ် တိုက်ကြီ၏ ပထမ ထပ်တွင် ခပ်မြူးမြူး တီးလုံးသံ လေးနှင့် အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံး ခပ်လှလှ ခါးသေးရင်ချီ မိန်းမချောလေး တယောက် စီးချက် ကျကျလေး ကခုန် နေ၏။ ” သမီးရေ … ပိုးရတီ … ကျောင်း နောက်ကျမယ်နော် … ရနာရီ ကျော်နေ ပြီ ” ” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ ” အခန်းဝမှ ထွက်ပေါ်လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ အသံ ကြောင့် စက်ပိတ်ကာ အက ရပ်ပြီး အခန်းပြင် ထွက်လာတော့ သည်။ အောက်ထပ် သူမ အိပ်ခန်း လေးထဲ ရေလဲ … Read more

“ အ..အ… အာ… သာသာလုပ်ပါ… မမရဲ့…အရင်းက ပြုတ်ထွက်သွားပါဦးမယ်….“

မန္တလေးမြို့ ကန်တော်ကြီး အရှေ့ဖက်ခြမ်း တစ်ခုသော တိုက်ခန်း၏ အစွန်ဆုံးရှိ တတိယအလွှာတွင် အမျိုးသမီး ၃ ဦး တိုးတိုးတိတ်တိတ်နှင့် ကြိတ်၍ တိုင်ပင်နေကြသည်။ မည်မျှအရေးကြီးသော စကားမို့ ယခုလို ကြိတ်၍ တိုင်ပင်နေကြသည် မသိ။ အဝင်တံခါးမကြီးကို အသေအချာ ဂျက်ထိုးပိတ်၍ တကယ့်ကို တိုးတိတ်စွာလေး။ အသားညိုညို ခပ်တောင့်တောင့် မျက်နှာခပ်ချောချော မိန်းမနာမည်က မညိုရှိန်။ အသားညိုသော်လည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ယောက်ျားတွေမက်လောက်သည့် အဖုအထစ် အမို့အမောက် အစွင့်အကား အင်္ဂါရပ်တွေနှင့် အားလုံးပြည့်စုံသည်။ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကြာမူကြာဟန်က အပြည့်ရှိသည်။ အသက်က ၃၅ နှစ်ဝန်းကျင်။ ဤတတိယအလွှာက တိုက်ခန်းက သူမပိုင်ဆိုင်သည်။ သူမက မန္တလေးမြို့တွင်းရှိ တရုတ်သူဌေးတစ်ဦး၏ တတိယမြောက်မယား။ နောက်တစ်ယောက်က မညိုရှိန်ထက် ၃ နှစ်ခန့်ငယ်သည်။ သူမ … Read more

” ကိုကို့ရဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို…အသဲစွဲနေပြီ ကိုကိုရယ် “

“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သင်္ဘော ကပ်ပြန်ပြီ။ ကိုကို ဒီသင်္ဘောနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုကို ပါမလားဘူး။ ညိုမီ စိတ်ညစ်တယ်။ သင်္ဘောကြီးရယ် ဘာလို့များ ကိုကို့ကို ခေါ်မလာတာလဲ။ စိတ်မကောင်းစွာနဲ့ စက်ဘီးလေးကို တွန်းပြီး ညိုမီ ပြန်လာခဲ့တယ်။ ကိုကိုရယ် ဘယ်တော့များမှ ပြန်လာမှာလဲ။ ညိုမီ လွမ်းလှပြီ။ ကိုကို ရန်ကုန်မှာ ပျော်နေပြီလား။ ကိုကို ပြန်မလာတော့ဘူး။ အတွေးတွေက ဝမ်းနည်းစိတ်ကို ခေါ်ဆောင်လာတယ်။ မျက်ရည်တွေနဲ့ အတူပေါ့။ ညိုမီ တိတ်တိတ်လေး ငိုချလိုက်တယ်။ ကိုကို မကောင်းဘူး။ ညိုမီ့တယောက်ထဲကို ထားသွားတယ်။ ရန်ကုန်မှာ ကျောင်းသွားတက်တဲ့ … Read more

“နှာဗူးလေး…..သူဒါပဲ….စိတ်ကူးနေတာ….ကဲ…စိမ်လိုက်..ဘယ်ပုံစံနဲ့ ခံရမလဲ…ပြော….“

“ဖိုးတာရေ…..ဟေ့…. ဖိုးတာ ……“ “ဗျိုး……“ “အခုလာစမ်း…….“ သောင်းမြင့်တို့နှင့် စကားပြောနေစဉ် သူ့အမေက လှမ်းခေါ်သဖြင့် ဖိုးတာ ပြန်ထူးလိုက်၏…။ သူ့အမေအကြောင်း သူသိ၏ ..။ ခေါ်တုန်းလာရင်လာ…။ မလာလို့ကတော့ ထန်းလက်နဲ့ ကျောတစ်ပြင်လုံးအရေလန်အောင် ဆော်တတ်သည်..။ အဲဒါ ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက….။ ထို့ကြောင့် ..ဖိုးတာတစ်ယောက် အိမ်သို့ အပြေးပင် ပြန်ခဲ့သည်..။ သောင်းမြင့်တို့နှင့်အိမ်ချင်းဆက်လျက်မို့ ခဏချင်း သူ့အမေ ရှေမှောက် ရောက်သွား၏..။ “အင့်….အဲဒီငွေ နှစ်ဆယ်…တင်ကြည်မဆီ သွားပေး….လိုက်စမ်း….၊ ဖေလိုးမကစောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့…….“ သူ့အမေ တကယ်ဒေါကန်နေ၍ ဖိုးတာ ဘာစောဒကမှ တက်မနေတော့ပဲ ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ် လှမ်းယူ၍မတင်ကြည်မတို့အိမ်ဖက် ပြေးထွက်ခဲ့သည်..။ ( မှတ်ချက် ၊ ၊ ထိုခေတ်က ဆန်တစ်ပြည် ငွေ ၅ ကျပ် ခေတ်ဖြစ်၏ )မတင်ကြည်မတို့အိမ်က … Read more