သူနာပြုဆရာမလေးနဲ့ ကာလ သားခေါင်း

ခင်ခင်လေးတစ်ယောက်သူနာပြုသင်တန်း ဆင်းပြီးတောရွာလေးတစ်ရွာမှတာဝန်ကျ တယ်အသက်ကငယ်ငယ်ရုပ်ရည်လေးကရှိတော့အဖြူနှင့်အနီလေးတွဲဝတ်ထားရင်ကျက်သရေရှိလုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့တင်သားလေးကအိချောပိုထက်သာတယ်။အွန်း တင်ပဲရှိတယ်ထင်လားရင်လဲရှိတယ်။မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆိုမြင်သူတိုင်းချစ်ကြတယ်ဒါပေမယ့်ခင်ခင်လေးမှာရည်းစားသနာမရှိခဲ့ဘူးကြိုက်တဲ့သူတွေရှိပေမယ့်လည်းခင်ခင်လေးစိတ်မဝင်စားရဲဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ခငျခငျလေးမိဘကဆငျးရဲတယျမိဘကပညာသငျပေးနတေဲ့အရှယျမှာရညျးစားသနာမြားထားခဲ့ရငျမိဘကပွောဆိုပွီးပညာဆကျသငျခှငျ့ရမှာမဟုတျလို့ပဲ။ “ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရှာကလူတှနှေငျ့မိတျဆကျပေးမယျ” “ဟုတျကဲ့ရှငျ့ဆရာ” “ဒီနေ့ ခငျမြားတို့ရှာကိုအသဈရောကျလာတဲ့ သားဖှားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမညျကခငျခငျ လေးတဲ့ဝနထြမြးအသဈတှခပွေေးတဲ့အတှကအြဆငမြပှတောလေးတှရှေိရငဒြီရှာကရပမြိရပဖြတှကကေူညီစောငြ့ရှောကပြေးစခငွေတြယြ” “ဟုတကြဲ့ပါဆရာကှီး၊ကနွောတြို့စောငြ့ရှောကပြေးပါမယြ၊အခုတော့ဆေးပေးခနြးကဆောကနြဆေဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို ကနွောတြို့ရှာကသငြ့တောတြဲ့အိမတြဈအိမမြှာနရောမှာစီစဉပြးပါ့မယြ” “ဒီကိစ္စက ဥက္ကဌကြီးတို့ကိုအားကိုးရမှာပဲ” “ရပါတယ်ဆရာကြီး၊ကျနော်တို့ရွာရဲ့ကျန်းမာ ရေးနိမ့်ကျတဲ့အခြေအနေတွေတိုးတက်လာပေါင်ကျေးရွာဆေးပေးခန်းနှင့်ဝန်ထမ်းချပေးတဲ့အတွက်ဆရာကြီးတို့ကိုအထူးကျေးဇူးတင်ပါတယ်” “ကဲဒီလိုဆိုကျနော်ဥက္ကဌကြီးတို့နဲ့ကျနော့်ဝန်ထမ်းကိုစိတ်ချထားခဲ့ပါမယ်”မြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးပြန်သွားပြီးနောက်မှာတော့ “ဆရာမလေး ဘာမှအားမငယ်နဲ့” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “ဆရာမလေးကို ဒေါ်ထားတို့အိမ်မှာနေရာချပေးပါ့မယ်။ဒေါ်ထားတို့အိမ်ကကျယ်လဲကျယ်တယ်ရေတွင်းနှင့်လည်းနီးတယ်။” “ဟုတ်ကဲ့ဦးသင့်တော်အောင်စီစဉ်ပေးပါ” “ဒေါ်ထားရေ ကျနော်ခင်များကိုတာဝန်ပေး လိုက်ပြီ” “အမလေးကိုရင်ရယ် ကျမကဒီလိုသမီးချောချောလေးအိမ်လာနေတာကိုပဲအရမ်းဝမ်းသာလှပါပြီ” “လာသမီးလေး အဒေါ်တို့အိမ်ကိုလာလိုက်ခဲ့” “မင်းမင်းအောင်ရေနင် ငါ့သမီးလေးအထုတ်တွေသယ်ခဲ့တော့” ခင်ခင်လေး ကကိုကိုမင်းမင်းအောင်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်တောသားဆိုပေမယ့်အသားကမမဲဘူး ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့်လေးနှင့်ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲ့သူမျိုး၊လို့တွေးနေတုန်း “သမီးလေး လိုအပ်တာရှိရင်မင်းမင်းကိုခိုင်း အဲဒါ အဒေါ့်တူပဲ” “ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်” ရွာစပ်လေးမှာ ဒေါ်ထားရဲ့အိမ်ကိုလိုက်ခဲ့တယ် အိမ်ခြံဝင်းမှာရေတွင်းလေးနှင့်အိမ်ရှေ့မှာလမ်းဘေးမှာလယ်ကွင်းတွေသန့်ရှင်းတဲ့လေကိုရူလို့ရတာပဲဆိုပြီခင်ခင်လေးသဘောကျသွားတယ် “လာသမီးလေးသမီးလေးနေမယ့်အခန်းပြမယ်” “ဟုတ်ကဲ့အဒေါ်” “မင်းမင်းရေ သမီးလေးနေမယ့်အခန်းရှင်းပေးစမ်းပါအုံး ကွယ်” “ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်လေး” မင်းမင်းတစ်ယောက်ဖင်ပေါ့စွာအခန်းကို ရှင်းလင်းပေးလိုက်တယ်အဒေါ့်အိမ်နှင ့်မင်းမင်းတို့အိမ်ကခြံဝင်းတဝင်းထဲ။ဆရာမလေးကလဲ အရမ်းလှတော့မင်းမင်းရင်ခုန်နေပြီ။ … Read more

ဒုတိယမြောက် လင်ရဲ့ စကေးကြမ်း

ပထမလင်က သူမနှင့် ငါးနှစ်သာ ပေါင်းခဲ့ရပြီး သူမအသက် (၂၆) နှစ်အရွယ်မှာ ကားမှောက်တိမ်းပါးသွားခဲ့ခြင်းကြောင့် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မုဆိုးမလေး ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမယ့် မမြစိမ်းတစ်ယောက် မုဆိုးမဘဝနဲ့ ကြာကြာမနေလိုက်ရ။ သူမ၏ ပထမလင်နှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသော တစ်ယောက်က ပေါင်းသင်းလက်ထပ်ခွင့်တောင်းကာ မမြစိမ်းအား လက်ထပ်ယူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မမြစိမ်းမှာ သူမဘဝအတွက် အားကိုးမှီခိုရာအဖြစ် တပင်လဲမူ တပင်ထူဆိုသည့်အတိုင်း နောက်ထပ် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရပြန်သည်။ ထိုအိမ်ထောင်ဖြင့် စံပြဈေး နောက်ဘက်ရပ်ကွက်လေးထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထိုရပ်ကွက်လေးထဲသို့ စရောက်ကတည်းက မမြစိမ်းတို့ အိမ်ထောင်စုကို လူအများ စိတ်ဝင်တစား ဖြစ်ခဲ့ကြရ၏။ မမြစိမ်းက အသားညိုသော်လည်း မဲမှောင်နေခြင်း မဟုတ်။ အသားအရေစိုပြေသဖြင့် ဝင်းဝင်းပပဖြင့် လှပသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ ဒုတိယလင်က မမြစိမ်းနှင့် ဘယ်လိုမှ … Read more

“ အ… အား… တစ်ခါထဲကိုပဲ အောင့် အောင့်သွားတာပါပဲ အစ်ကိုထွန်းရယ်….”

မလွှဲသာလို့သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီ ကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာ မဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလိုလောက်အောင် လှသည်။ သူက စျေးရုံထဲတွင် ကလေးဝတ် အဝတ်အစားလေးတွေ ရောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အဓိက အလုပ်မဟုတ်။ စျေးထဲတွင် နေ့ပြန်တိုးပေးတာက ကြည်ကြည်အေး၏ အဓိကအလုပ်ဖြစ်သည်။ ကြည်ကြည်အေးဆိုင်မှာက ကောင်လေးတွေ တရုန်းရုန်းနဲ့ အမြဲစည်ကားနေသည်။ ရီလေးမှာ ကြည်ကြည်အေးကို ကြည့်လို့ရတာမဟုတ်။ ကြည်ကြည်အေးက မုဆိုးမဆိုပေမယ့် အပျိုရှုံးလောက်အောင်ကို ဝတ်စားပြင်ဆင်သည်။ သေသွားသော ယောက်ျားထားခဲ့သည့် စီးပွား ဥစ္စာများနှင့် ချမ်းသာနေသည်။ ရင်ထဲက ဘယ်လိုပဲ မကျေနပ်ပေမယ့် တကယ့် တကယ်မှာတော့ … Read more

“အင်း … အရမ်းကောင်းတယ် … ကိုရယ် … စန္ဒီ့ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်ဖြစ်နေတယ် … အင်း…. အရမ်းမောတယ် ကိုရယ်”

အချစ်ဆိုတဲ့ အရာကို လိုက်ရှာရင် … တွေ့ချင်မှ တွေ့ပါတယ် … တွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း … မထင်မှတ်ပါပဲ … အချစ်ကို သေသေချာချာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် … ခံစားခွင့်ရခဲ့ပေမယ့်် … ချစ်ခွင့်ရတဲ့ အချိန်တွေက တိုလွန်းပါတယ်ဗျာ … ကံကြမ္မာက တစ်ညတာပဲ … အချိန်ပေးတော့ … ပြန်တွေးမိတိုင်း … အသည်းတွေနာအောင် … လွမ်းနေပါတယ် … အချစ်ဦးဆိုတာမျိုးက … တစ်ဘဝလုံး သေတဲ့အထိ … အသည်းထဲမှာ ဘယ်တော့မှ မေ့မှာ မဟုတ်သလို … ဝေးသွားတော့လည်း … ပြန်တွေ့လေမလားလို့ … တစ်ဘဝလုံး လိုက်ရှာနေမိပါတယ် … ချစ်ဖူးသူတိုင်း … ချစ်ဦးသူနဲ့ ညားကြပါစေ … “ငအောင် … Read more

” သမီးအရင်းလို သတ်မှတ်ချင်ပေမယ့် အခုလို မြင်ရတော့ ဦးဖေ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ လုပ်ပါရစေတော့….”

နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့ တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စ အမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိုက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကို ဆောင်နေသည် ။ အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅ နှစ်ပင် ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား၊ ဦးဖေနှင့် ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော် (အိမ်ပေါ်) … Read more

အပေးကောင်းသူလေး မေ

” ဟဲ့..စောက်ပတ်ကြီးပြဲ…ပလုပ်တုပ် လီးက အကြီးကြီးပဲတော့..အဲ..ခိခိ “ ရှေ့ကဈေးဝယ်နေတဲ့ လူကြီး ထွက်သွားတော့ အနားရောက်နေတဲ့ ခင်ခင်ဆိုတဲ့ တစ်ခုလပ် ကောင်မလေးက ခါးတို့လိုက်တာနဲ့ မချိုရီရဲ့ ပါးစပ်က ထုံးစံအတိုင်းပဲ ယောင်ပြီးအော်ရင်း ခါးတွန့်လိုက်မိသည်။ အော်လိုက်မိပြီးမှ အဲဒီလူကြီး ကြားသွားမလားလို့ တွေးမိပြီး ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အချိန်မီ အုပ်လိုက်ပေမယ့် နောက်ကျသွားလေသည်။ စပ်ဖြီးဖြီးကြီးနဲ့ အဲလူကြီးက တစ်ချက်လှည့်ပြီး ကြည့်တော့ ခင်ခင့်ပေါင်တွင်းကြောကို ဆွဲနှိုက်လိမ်ရင်း အရှက်ပြေ မျက်နှာလွှဲလိုက်ရပေမယ့် တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ အရှက်က မပြေနိုင်ဘူး။ ပျံကျဈေးသည်ဆိုတော့ သိပ်အကြာကြီးလည်း ရှက်မနေအားတော့ပါဘူး ရုန်းနေတဲ့ ခင်ခင်နဲ့ ကြိတ်ကြိတ်တိုး ယွပိုး ထိုးနေကြရင်း ပွစိပွစိ လုပ်နေမိကြတာနဲ့ ရှက်ဖို့မေ့သွားလေသည်။ အဲလူကြီးကလည်း အဲလူကြီးပဲ.. ဈေးဝယ်သလို ဈေးမေးသလိုနဲ့ မချိုရီရဲ့ မပေါ်တစ်ပေါ် … Read more

ခဲအိုနဲ့ အပျိုကြီး ခယ်မလေးတို့အချစ်

’မရဘူး မေမေကမနက်ဆိုအစောနိုးဒါ’ ‘အင်းပါ’ ‘အ့ဆို အိပ်တော့မယ်နော်’ ‘အင်းကိုကို ကလောသွားတော့ တူတူသွားမယ်နော်’ ‘အင်းပါ အာဘွား းးးးးးးးမွ””””’ ဆိုပီး သူဇာပါးစပ်ကိုအနမ်းပေးကာ အိပ်ဖိုထွက်သွားခဲ့သည် ဒီလိုနက် နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် မနက်စာအတူစားချိန် သူဇာမှာ ပုံမှန်မဟုတ်ပဲ နာနေသည့်အနေထားဖြင့် ပေါင်ကား၍ထွက်လာသည် ထမင်းဝိုင်းသို့ရောက်ချိန် အသင့်စောင့်နေသောစိုးမြင့်သည် သူ၏ခြေထောက်ဖြင့်သူဇာ အဖုတ်ကို ထိုးလိုက်သည် သူဇာမှာ မျက်စောင်းကို ချစ်ပြုံးပြုံး၍ထိုးပီး ရွေတ်နေသည် ဒီလိုနဲ့ စိုးမြင့်လည်းအိမ်ပြန်သွားခဲ့ပီး သူဇာလည်း သူမ၏လုပ်ငန်းခွင်ပြန်ရောက်လာသည် ‘မောနင်း အမ’ ‘မောနင်း မောင်လေး’ လာနုတ်ဆက်နေသော စည်သူဖြိုးကိုကြည့်ကာ ပြန်လည်နုတ်ဆက် လိုက်သည် နေ့ခင်းထမင်းစားချိန် စည်သူဖြိုးနက် အိမ်ပြန်လာကာ ထမင်းစားပီး ပြန်ထွက်သွားသည် ဒီလို ဖြင့် မေလ ၁၆ရက်ညနေတွင် သူဇာဆီစိုးမြင့်ဆီကဖုန်းဝင်လာကာ ‘ညမလေး ဒီညနေကလောသွားမာ လိုက်မလား’ … Read more

“မိုက်တယ်ကွာ၊ နင့်အစ်မတောင် င့ါရဲ့…အရသာ မသိဘူး”

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ သူမတို့ ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည်။ မိဘဆုံးသွားတော့ ညီအစ်မသုံးယောက် အတူတူနေကြသည်။ ပထမ အလတ်တစ်ယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင်ကျသည်။ အိမ်ဝိုင်းက နည်းနည်းကျယ်သဖြင့် ထိုအိမ်ဝိုင်းထဲတွင်ပင် အိမ်တစ်လုံးဆောက်သည်။ နောက် အကြီးဆုံး ခင်ဦး အိမ်ထောင်ဆက်ကျသည်။ သူမက အိမ်ခွဲမည်လုပ်သော်လည်း ခင်စီကို စိတ်မချသေးသဖြင့် အိမ်မခွဲသေး။ အစ်မတို့နှင့် သူမက ကိုးနှစ်ကွာသဖြင့် ခင်စီက အခုမှ … Read more

“ခစ် ခစ် ခစ် ခစ် ဦးမောင်လှကြီးဟာက ရေခဲချောင်းလဲ မဟုတ်ဘူး၊”

ဘုန်းကြီးဘဝ နဲ့ ကျုပ် စိတ်တော်တော် ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ ခု ဘုန်းကြီး လူထွက်ပြီး သန်းမြ နဲ့ ပြန်နေတော့ အရင် အတိုင်းပါဘဲ၊ သန်းမြလဲ ကျုပ်နား ကပ်ကို မကပ်တော့၊ ည အိပ်ချိန်တောင် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ခပ်ခွာခွာ။ ကြည့်ရတာ သန်းမြ ဒီကိစ္စ အရင်လို စိတ်ဝင်စားပုံ မရတော့သလိုဘဲ၊ ကျုပ်ကလဲ နေသားနဲနဲကျနေပြီဆိုတော့ အရင်ကလိုတောင်းမနေတော့၊ ဒီတော့ သန်းမြနဲ့ ကျုပ်လဲ လင်မယား ဆိုပေမဲ့ လင်မယား အရာမမြောက်တောင် အတော်ကြာပေါ့။ ကျုပ် ဘုန်းကြီး လူထွက်ရတာလဲ လယ်လုပ်ငန်း ပြန်စချိန်ရောက်လို့ ဆိုရမယ်။ ဒီတော့ ကျုပ်လဲ လယ်ထဲ နေ့တိုင်းသွား၊ ထုံးစံအတိုင်း လုပ်စရာ ရှိတာ ကြိုလုပ်ပေါ့။ ကောက်စိုက်ချိန်တော့ မကျသေးပါဘူး။ … Read more

မွေး၍ စားသော စားဆော်ကြီးများ

သား ထပီလား ဒီမှာ ထမင်းကြော်ထားတယ်နော် “ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ” အမေ့အား စကားပြန်ပီးနောက် စိုးကျော် လက်ဆေးကန်တွင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် ထမင်းကြော်စားနေတုန်း ကော်ဖီပန်းကန်ကိုင်၍ အမေရောက်လာကာ ဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း… “ငါ့သားရယ် အမေ့အသက် ၅၀နီးပါပီ သားရယ် ငါ့သားသာ လိမ်လိမ်မာမာ အေးအေးဆေးဆေးနေသွား ဘာမှမလုပ်ပဲ အမေတို့သားအမိ ဒီတိုင်းထိုင်စားလို့ရပါတယ် မဆိုးပါနဲ့တော့ကွယ်” “မေမေရယ် သားမဆိုးတော့ပါဖူးဗျာ ဒီလောက် ဖြစ်ခဲ့ပီးမှ သားဆက်မိုက်နေရင် သားပဲ ပျက်စီးမှာပေါ့ သားနားလည်ပါပီ မေမေ” “ကဲပါ သားလေး သိရင် အမေ မပြောတော့ပါဘူးကွယ် ငါ့သား အလုပ်နောက်ကျနေဦးမယ် စား စား” “အော် သားရေ ညကျ အမေတို့ ဧည့်ခံပွဲ တခုသွားရမယ်နော် ညစာစားပွဲပါကွယ် မွေးနေပွဲပါ အမေ့သူငယ်ချင်း သားလိုက်ခဲ့ရမယ်နော်” “ဟုတ် … Read more