“ငါတို့ မင်းမမလေးနှစ်ယောက်ကို ဘယ်လို ပြုစုမလဲဆိုတာ သေချာကြည့်ထား ဟေ့ကောင်”

မြစ်ကြီးနားမြို့ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီး တစ်ခုတွင် ခန်းနားထယ်ဝါသော နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တစ်လုံးရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦး၏ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသက် 35 နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး Gold label ပုလင်းထောင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို စောင့်နေသည်။ ထိုအမျိုးသားသည် ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျားပီသသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မေးရိုးကားကား ပေါ်တွင် နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်စိတ်မွှေးများသည် rhythm ကျကျနှင့် အလွန်ခန့်ညားသည်။ မျက်လုံးများက စူးရှပြီး နှုတ်ခမ်းဒေါင့်စွန်း တွန့်ရုံသာ ပြုံးတတ်သည့် သွေးအေးသော လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ၏ နာမည်က အောင်ဒင်။ သူ၏ အရှေ့တည့်တည့်ရှိ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးငယ်လေး တစ်ဦး၏ ငိုရှိုက်သံ သဲ့သဲ့ကို ကြားနေရသည်။ ထို အခန်းထဲတွင် အပျိုပေါက်အရွယ် … Read more

“မောင်ထွန်း .. ငရဲတွေ ကြီးကုန်ပါ့မယ်ကွယ် .. တော်ပြီ တော်ပြီ အခုရပ် ..”

ထွန်းကျော် အိပ်ယာမှနိုးတော့ တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လျက် ရှိသည်။ သူသည် အိပ်ယာမှ နိုးနိုးခြင်း ရေချိုးလိုက်လျင် ကောင်းမည်ဟုတွေးကာ အင်္ကျီကိုချွတ်၊ သဘက်တစ်ထည်ကို ပုခုံးပေါ် တင်၍ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လေသည်။ ရေချိုးခန်းသို့သွားရန် မီးဖိုဆောင်ထဲမှ ဖြတ်အထွက်တွင် ထွန်းကျော် မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ ဝေ့ကာကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှ မတွေ့ရ။ အေးအေးဆေးဆေးပင် ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ကာ ရေကိုတစ်ဝကြီး ချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ထွန်းကျော်သည် သူ့အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်ကာ အဝတ်အစား လဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူဒီအိမ်ကိုရောက်တိုင်း လုပ်နေကျ ဖြစ်သည့် ထမင်းစားခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မည်သူ့ကိုမျှ မတွေ့ရပေမယ့် သူအတွက် စားစရာ တစ်ခုခုတော့ စီစဉ်ထားမြဲ ဖြစ်သည်။ ထွန်းကျော် ထမင်းစားခန်း အတွင်းသို့ လှမ်းအဝင်လိုက်တွင် ထမင်းစား စားပွဲဘေးတွင် ရပ်နေသော လှလှမွန်က … Read more

“ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ သမီးရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

“သမီးကြီး ညည်းအဖေရော” “အိမ်သာသွားတယ် အမေ” “အာ့ဆိုလည်းနေပါစေ အမေ့ကိုအိမ်သော့ပေး အမေ ဆေးရုံပြန်သွားရဦးမယ်” “ရော့အမေ ” “အ အ” “ဟဲ့ ဘာဖြစ်တာတုန်း” “ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်တာ အမေ” “ဆေးဖြန်းလေသမီး… အမေသွားပြီ သမီးအဖေ လာရင်ပြောလိုက် ဒီနေ့ည စာရင်းတွေ လုပ်ရမှာမို့လို့ ဆေးရုံမှာ အိပ်ရမယ် သမီးတို့သားအဖ ညစာကို ကြည့်ကြပ်သာ စားလိုက်တော့” “ပင်ပန်းလိုက်တာ အမေရယ်” ”မတတ်နိုင်ဘူး သမီး… ဆေးရုံမှာလည်း အမေမရှိရင် မဖြစ်တာ သမီးသိလျက်နဲ့။ မနက်ဖြန် လူကြီးလာမှာမို့ ပြင်ဆင်နေရတယ် ” “ဟုတ်ကဲ့ပါအမေ စောစောလည်း အိပ်ဦးနော် ” “အေးအေး အမေသွားပြီ” ဟူးးး တော်ပါသေးရဲ့ အမေဆိုင်ထဲ မဝင်လို့။ နို့မို့ဆို သေပြီ။ အဖေက ခုံရှည်အရှေ့ကနေ … Read more

သိုင်းလောကသား ကိုရွှေဘနှင့် စွန့်စားခန်းများ အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း

အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း ကိုရွှေဘနှင့် မိချိုလေး ဒီနေ့ ရပ်ကွက်ထိပ်က မီးကင်းတဲမှာ လူတော်တော် စည်ကားနေကြတယ်ဗျ။ နှင်းကျသံ တဖျောက်ဖျောက်ကြားထဲမှာ လူငယ်တွေ တရုန်းရုန်းပဲ။ ထုံးစံအတိုင်း ဖိုထားတဲ့ မီးဖိုကြီးကို ဝိုင်းထိုင်လို့ ပါးစပ်တပြင်ပြင် လုပ်နေကြတယ်။ ၃ ချောင်းထောက်နှစ်ခုကို တန်းထိုးပြီးတော့ မီးဖိုပေါ်မှာ အလှူတွေမှာ ဟင်းရည်လိုက်တဲ့ ချိုင့်အကြီးကြီးနှစ်လုံးကို တင်ထားတယ်။ ချိုင့်အကြီးကြီးတွေထဲမှာ ကျနော်တို့လူငယ်တွေ ကြိုက်တတ်တဲ့ အထူးဟင်းပေါင်းဗျ။ အရပ်ဒေသအလိုက်ရှိကြတဲ့ ရိုးရာအစားအစာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုဗျ.. ဒီနေ့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ မင်္ဂလာဆောင်တစ်ခုရှိတယ်။ အဲ့ဒီခေတ်က ဗမာပြည်ကြီး ချမ်းသာနေသေးတဲ့ခေတ်ဆိုတော့ မင်္ဂလာဆောင်ဆိုတာ အလျှံပယ်ကျွေးတာကိုး။ ထမင်းနဲ့ဟင်း အဝ၊ တစ်မြို့လုံး မီးခိုးတိတ်လေဗျ။ ဝက်ကို ၁၀ ကောင်၊ ကြက်အကောင် ၈၀၀၊ အဲ့လိုတွေကိုး။ ဟင်းတွေကလည်း ၈ … Read more

သိုင်းလောကသား ကိုရွှေဘနှင့် စွန့်စားခန်းများ အပိုင်း (၁)

အပိုင်း (၁) ကိုရွှေဘနှင့် ဥစ္စာစောင့်မလေး နှင်းတွေက တဖြောက်ဖြောက်နဲ့ မီးကင်းတဲခေါင်မိုးပေါ်ကျသံ ကြားနေရပြီ။ ဒီနှစ်ဆောင်းက တော်တော်လေး အေးတာကိုးဗျ။ ကင်းတဲဘေးက ကြက်ခွပ်ပင်ကြီးအောက်မှာ ထင်းတုံးကြီးကြီးကို မီးဖိုထားပြီး မီးဖိုဘေးပတ်ပတ်လည်မှာ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်တွေ ဝိုင်းပတ်ထိုင်ရင်း စကားပြောနေကြတာပေါ့။ သာရေးနာရေးမှာသုံးတဲ့ ကြွေရည်သုတ် မတ်ခွက်ကိုယ်စီနဲ့ ရေနွေးကြမ်းခါးခါးပူပူကို သောက်ရင်း စကားဝိုင်းကောင်းနေကြတာ ညဉ့်တောင် တော်တော်နက်စပြုလာပြီ။ စောစောပိုင်းက ဂျပန်ခေတ်အတွေ့အကြုံတွေ ပြောပြနေတဲ့ လူကြီးတွေတောင် ပြန်အိပ်ကုန်ပြီ။ ကျနော်တို့ ချာတိတ်တွေရယ်၊ လူလတ်ပိုင်းတချို့ရယ်ပဲ ကျန်ခဲ့ပြီး စကားဝိုင်းဆက်နေကြတာပေါ့လေ။ ရောက်တတ်ရာရာတွေပြောရင်း တစ္ဆေ၊ သရဲ အတွေ့အကြုံတွေ ဘယ်ကဘယ်လို ရောက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သူ့ထက်ငါ အတွေ့အကြုံတွေ ဖလှယ်နေကြတာ ဇာတ်လမ်းတွေက စုံလာရောဗျ။ ဟုတ်တာတွေရော၊ မဟုတ်တာတွေရော စုံလာတော့ ဘယ်သူမှ အပေါ့အပါးသွားချင်တာတောင် … Read more

” အေးဘုံကို ပန်းဦးခြွေတဲ့သူက … ဖေဖေဦးသာဒင်ပါ ”

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ဒီနေ့ နေဝင်တော့မည်။ သားကောင်ရှာရင်း တောထဲ ဝင်လာခဲ့ရာ တောအတွင်းသို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်လာခဲ့သည်။ သားကောင်များမှာ မြေပြန့်တွင် တွေ့ဖို့ အခွင့်အရေး နည်းသည့်အတွက် အတွင်းကျကျ လိုက်ရှာရလေ့ရှိ၏။ ဘခက် စိတ်ဓာတ်ကျနေသည်။ အသက် ၂၅ နှစ်၊ အရပ် ၅ ပေ ၇ လက်မ၊ အသားညိုညိုနှင့် အမေတစ်ခု သားတစ်ခု … Read more

တဏှာကချိုချို ဘောင်းဘီလေးကတိုတို

အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါလို့ နှုတ်ခွန်းဆက်ပါရစေရှင် ။ နာမည်ကတော့ မျိုးမမ ပါ၊ မျိုးလို့ပဲ ခေါ်ကြပေါ့နော်။ တဆက်တည်း မျိုးရဲ့ အကြောင်းအရာလေးတစ်ခုကို ရင်ထဲမှာ သိမ်းထားရတာ ပင်ပန်းလွန်းလို့ အကုန်လုံးရှေ့မှာ ဖွင်ပြပြောပြချင်တယ်၊ ပြောပြပါရစေနော်. .. ။ အသက်ကတော့ မပြောတော့ပါဘူးရှင် ။ အဲ မပြောလို့တော့ မဖြစ်သေးဘူး ။ ကိုကို မောင်မောင်များကတော့ အသက်မသိပဲ မျိုးကို စိတ်၀င်တစားရှိကြမှာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဟုတ်တယ်မလား။ အသက်ကတော့ ပြောရမှာတော့ ခက်ရှက်ရှက်ပါ ။ အဲ့လိုပြောလို့ အသက် ၅၀ အဖွားကြီးလို့ မထင်လိုက်ကြပါနဲ့နော် ။ မျိုးအသက်က ၃၀ ရှိပြီ ၊ အိမ်ထောင်သည်ပါ ။ မျိုးနဲ့ ကိုအောင်ကြီးတို့ လင်မယားသက်တမ်း တစ်နှစ်ကျော်လောက်မှာ သားလေးတစ်ယောက် … Read more

” အင်းပါ မောင်လေးရယ်.. မောင်လေးစိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရပါမယ်.. ဟွန်း.. သူနဲ့ကြမှ လူလည်း အရှက်ကုန်ရတော့တယ် ”

” မမကို အရမ်းချစ်တာဘဲ မမရယ် ” ” အော်.. မောင်လေးရယ် မမလည်း မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား ” ” တကယ်နော် ” ” အော်.. မောင်လေးရယ် တကယ်မို့လို့ မောင်လေးကို မမရဲ့ တကိုယ်လုံး လိုရာသုံးဖို့ ပုံအပ်ထားတာပေါ့ကွယ်.. ” ” ဒါပေမယ့်.. မမရယ်..။ မောင်လေးလေ.. အခုလို တစ်ပတ်တစ်ခါ လိုးရတာကို အားမရဘူး သိလား..။ မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြဲတမ်း လိုးချင်နေတာ သိလား ” ” ဖြစ်လာမှာပေါ့ မောင်လေးရယ်.. အခုလည်း တစ်ပတ်တစ်ခါ မကတော့ဘူး.. မောင်လေးလိုးချင်တဲ့ အချိန်တိုင်း မမအမြဲတမ်း အလိုးခံနေတာဘဲ မဟုတ်ဘူးလား ” ” မမရဲ့ ဟောဒီ … Read more

“အို… ဆရာ ဒုက္ခပါပဲ… ဘာတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲလို့ .. အို”

အညာနွေသည် ပူလောင်လှသည်။ သို့သော်….. ဤအပူကို ဂရုစိုက်ပြီး လူသားတို့၏ လုပ်ငန်းတောင်တာများကို ရပ်ဆိုင်းရမည်ဆိုလျှင် လွန်စွာဆိုးချေမည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နွားနှစ်ကောင်ရုန်းသော လှည်းကလေးသည် လူ(၄)ဦးကို တင်ဆောင်လျက် ပျဉ်းမပင်ရွာဆီသို့ သွားရာလမ်းအတိုင်း နှင်နေသည်။ လှည်းပေါ်တွင် နွားလှည်းမောင်း ကိုသာမြ၊ ရွာလူကြီး ဦးကြွက်နီ၊ ကာလသားခေါင်း ကိုဘဒင်နှင့် ၎င်းတို့ သွားရောက်ကြိုဆိုခဲ့သော ဆရာကိုနေနွယ် ပါလေသည်။ ကြမ်းတန်းသော ရာသီကြောင့် ဆရာတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ပြောင်းပြေးရသည်။ ယခုလည်း တစ်ယောက်လာချေပြီ ။ “ အတော်တော့ ပူတယ်နော် အဘ……” “ အေးကွဲ့ မတရားပူတယ်လို့ဘဲ မင်းတို့အောက်သားလေနဲ့ ပြောရမှာဘဲ …။ ဒါပေမဲ့ ဆရာလေးရယ် တတ်နိုင်သလောက်တော့ နေပေးပါ …။ ကျနော်တို့ရွာမှာက ကျောင်းကြီးသာရှိပြီး သင်မဲ့ဆရာမရှိဘူး …။ တတ်တဲ့လူတွေကတော့ … Read more

ညီမလေးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ပေပွနေတဲ့ အချစ်ရည် ပျစ်ပျစ်များ အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း

အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း တွေ့တွေ့ချင်း ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမပါ ခပ်သွက်သွက်ကလေး အသားကုန် အုပ်ပစ်လိုက်ကြတာ နှစ်ယောက်စလုံး အီဆိမ့်သွားကြတယ်ဗျာ။ ဘာစကားမှ မဆိုဖြစ်ပဲ အိပ်ယာနွေးနွေးလေးပေါ်မှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖက်ထားရင်း မှိန်းနေလိုက်ကြသေးတယ်။ အသားကုန်ဗျင်းပြီးလို့ အဲ့ဒီလို ပွေ့ဖက်ထားရင်း အိပ်ရတဲ့ အရသာကလည်း တစ်မျိုးတော့ တစ်မျိုးပဲနော့်။ ခင်ဗျားတို့လည်း ကြုံဖူးမှာပါ။ အဲကွန်းအခန်းတို့၊ အင်မတန်အေးတဲ့ ရာသီဥတုတို့ဆို ပိုတောင်ဇိမ်ကျသေး။ တော်တော်လေးကြာတော့မှ နှစ်ယောက်သား အိပ်ယာက လူးလဲထ ရေချိုးဖို့ပြင်ကြတယ်။ ဗိုက်က တကျုတ်ကျုတ်မြည်အောင် ဆာလာကြပြီလေ။ ရေချိုးခန်း မှန်ခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲက ခပ်နွေးနွေး ရေပန်းအောက်မှာ တိုးခွေ့ရင်း ကလေးတွေလို ရေဝင်ချိုး၊ ဆပ်ပြာတွေဘာတွေ အပြန်အလှန်တိုက်ပေး၊ သူ့ပစ္စည်းကိုယ့်ပစ္စည်းတွေ ဆေးကြောပေးကြရင်း သာယာနေကြတယ်ပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီမှာဗျာ “ဟေးး! အောက်ထပ်မှာ ရေတွေယိုကုန်ပြီ ..” ဆိုတဲ့ … Read more