Month: December 2023

အောင်ကို သည် ညနေကျောင်းဆင်းတော့ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့လေသည်။ အောင်ကို မှာ ၅ တန်းကျောင်းသားဖြစ်ပြီး ၁၀ နှစ်သား အရွယ်ပင် ရှိသေးလေသည်။ သူ့၌ အဖေမရှိတော့ပေ။ သူ ၅ နှစ်သားလောက်ထဲက ဆုံးသွားပြီဖြစ်ကာ သူ့အမေ မထားနွဲ့မှာ ဖခင်ဆုံးပြီး ၅ လလောက်မှာပဲ နောက်အိမ်ထောင်ထူခဲ့လေသည်။ အောင်ကို အိမ်ထဲသို့ဝင်ကာ လွယ်အိတ်လေးအား သံငုတ်၌ ချိတ်ပြီး သူ့အမေ မထားနွဲ့နားက မုန့်ဖိုးတောင်းရန် မထားနွဲ့အခန်းသို့လာစဉ် အပေါက်ဝ အရောက်မှာပဲ မထားနွဲ့က အခန်းဘက် ကျောပေးထားကာ အဝတ်အစားများ မရှိပဲ ကိုယ်တုံးလုံး ဖင်ပြောင်ကြီးနှင့် သူ့ပထွေး အမေ့နောက်ယောက်ျား ဦးမြဒင်က အောက်မှပက်လက်အိပ်လျက် မထားနွဲ့ကအပေါ်မှ ဦးမြဒင် လီးရှိရာသို့ သူမဖင်ကြီးလှုပ်ကာ ထိုင်ချနေသည်။ သူသည် ၁၀ နှစ်သား … Read more

အခုပြောမဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့တဲ့ ဆရာမက ဒေါ်သီဒါထွဏ်း။ အဲဒီတုန်းကကျွန်တော် အသက် ၂၀ တောင် မပြည့်သေးဘူးရယ်။ ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးကတည်းက သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုသလို ယောက်ျားအိမ် လိုက်နေရတာပေါ့။ ဆရာမယောက်ျားက ဒူဘိုင်းမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကလေး အခုထိမရသေးဘူး။ ကလေးမရသေးတော့ ဆရာမလည်း သိပ်ပျော်ပုံမရဘူး။ မြေးချီချင်တဲ့ ယောက္ခမတွေက ဖိအားပေးတာကြောင့်လည်း ပါမယ်။ ဆရာမအသက်က ၃၅ လောက်ရှိပြီ။ ဆရာမက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ နဂိုကလည်း လှပြီးသားကို ပြင်တတ်ဆင်တတ်ဆိုတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။ ဆရာမက သူရုပ်ချောတာကိုလည်း သိတယ်။ ချောလို့ ကျောင်းသားတွေ အငမ်းခံရတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ ချောသထက် ချောအောင်လည်း ပြင်တယ်ပေါ့။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလည်း မိုက်မှမိုက်။ ဆရာမယောက်ျားက ဟိုတလောကမှ ဒူဘိုင်းကို … Read more

”Octane နှစ်ထောင်ဖိုးလောက်…..” တွေးလက်စ အတွေးတွေကို လက်စသတ်ပြီး ရှေ့မှာရပ်ထားတဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို ဆီဖြည့်လိုက်သည်။ စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်တာကြောင့် ဆီပန့်မှာ ပိုက်ဆံပမာဏကို မရိုက်ထည့်မိ။ အပြင်ဘက်ကို ငေးရင်း ဆီထည့်လိုက်တာ ဆီတွေက တိုင်ကီအပြင်ဘက်ကို လျှံကျကုန်သည်။ ”သီရိ…… နင်ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။” ငှက်ဆိုးထိုးသံလို အသံသြသြကြီးကြောင့် သီရိလန့်ဖျတ်သွားပြီး ကိုင်ထားတဲ့ ဆီဂေါက်ကို ယောင်ယမ်းပြီး လွှတ်ချလိုက်သည်။ သီရိသူငယ်ချင်း ကောင်မလေးက အလိုက်တသိ ဆီဂေါက်ကို ပြန်ကောက်ပြီး လိုအပ်တာတွေ ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးသည်။ သီရိ ဝမ်းနည်းစိတ်နဲ့ အတူ ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ငုံ့ထားလိုက်သည်။ ”ကဲ…… သီရိ…။ ပိုသွားတဲ့ ဆီဖိုး ၁၄၀၀ စိုက်ပေး…။ စာရင်းက တစ်နေ့ချင်းစီရှင်းတာ။” ”ဟို…ဟို… ဦး…။ သမီးလခထုတ်မှ ဖြတ်လို့ မရဘူးလားဟင်..။ အခုလောလောဆယ် ပိုက်ဆံမရှိသေးလို့ပါ … Read more

တောင်ကြီးရဲ့ ဆောင်းက အေးချမ်းလွန်းတော့ မိုးလင်းလို့ မထချင်ဘဲ စောင်ထဲသာ ဆက်ကွေးနေလိုက်သည်။ ”စိုင်းလေး ထတော့လေ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီ… မင်း အစ်မကိုလည်း ကားဂိတ်မှာ သွားကြိုလိုက်ဦး..” မငြိမ်း… မမငြိမ်း က အမေ့တူမ.. ကျွန်တော့် တစ်ဝမ်းကွဲ မမ။ အသက် ငါးနှစ်လောက်ကတည်း က မမ အဖေက မိုးကုတ်ကျောက်တွင်းမှာ ကျောက်ပိပြီး ဆုံးသွားသည်။ ထိုစိတ်နဲ့ မမ အမေကလည်း နှလုံးရောဂါဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် ထပ်ဆုံးသွားသည်။ ငယ်ငယ်လေးနဲ့ မိဘမဲ့သွားရှာတဲ့ မမကို မေမေက မွေးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လိမ္မာပြီး ကျေးဇူးသိတတ်တဲ့ မမကလည်း မေမေ့ကို ချစ်ကြောက် ရိုသေလေးစားပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်လည်း မောင်လေး အရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင် ဂရုစိုက်သည်။ … Read more

“အော် သူ့အကောင့်လေး မီးစိမ်းနေပါလား” ဖုန်းလေးကို ကိုင်ပြီး Facebook လေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ သီရီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ ဘဝ။ “သီရိရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေ ဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံး ကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာ” လို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို ဇော်မိုး တစ်ယောက် တမ်းတပြီး မဆုံနိုင်တဲ့ ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ”အော်သီရိရယ်” ကျနော်.. ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် lecture therater တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ကနေပြီး အလုပ်သွားရတာလေ။ ကားမောင်းပြီးပေါ့။ ဖောင်ဒေးရှင်းလေး စတင်နေခဲ့တဲ့ အချိန်မှာ ပုံစံတွေက မတည်မငြိမ်၊ အခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် မူလဒီဇိုင်းအတိုင်း … Read more

“ ကျွီ ” ကနဲ ကားဘရိတ်ဆွဲသံရှည်ကြီးက ထွက်ပေါ်လာပြီးခဏတွင် သူ့ကိုယ်သူ အနိုင်နိုင်သယ်ကာ လမ်းဖြတ်ကူးလာသော သူသည် ကားရှေ့မှာပင် မှောက်ရက်လဲပြီး ကျသွားလေသည်။ နှင်းဝေတစ်ယောက် ကမန်းကတမ်း ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ရင်း ထိုသူအနားသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ကားမီးရောင်အောက်တွင် မှောက်ရက်လဲနေသော သူ့ကို နှင်းဝေ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ စိတ်ထဲတွင် စိုးထင့်ကာသွားလေသည်။ နောက်တဖန် သေချာအောင် ကြည့်လိုက်မိမှ နှင်းဝေတစ်ယောက် အံ့သြတုန်လှုပ်ကာသွားလေသည်။ ထိုစဉ်တွင် ပလက်ဖောင်းဆီမှ တဖုံးဖုံးပြေးကာလာနေသော ခြေသံများကို ကြားလိုက်ရပြီး ထိုပြေးလာသော လူမှပင် လဲကျနေသော သူ့အား ဆွဲကာထူလိုက်လေသည်။ ထိုသူသည် နှင်းဝေဖက်သို့ လှည့်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီး “ဟာ … နှင်းဝေပါလား ” “ ဟင် … ကိုစိန်တင် … ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ ” … Read more

ကျွန်မနာမည်က ဇင်ဇင်ပြုံး ပါ..။ သိတဲ့အတိုင်းပါဘဲ.. ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ..။ ကျမအသားက ခပ်ညိုညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ခပ်တောင့်တောင့်ပါ..။ သူများတွေက ပြောကြတယ်။ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့်နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်နေသတဲ့ ရှင်။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ ပေ မပြည့်တတ်ပေမဲ့ ရင်က ၃၉ ၊ ခါးက ၃၀ ၊ တင်က ၄၀ ရှိတယ်ရှင့်..။ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေက ထွားထွားပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကားကား ဖြိုးဖြိုးအိအိကြီးတွေပါ..။ ကျမ လမ်းလျှောက်သွားရင် ကျမဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေ အချက်ကျကျနဲ့ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံတွေက မြင်ရသူ ပုရိသယောက်ျားတွေရဲ့ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်စေတာပေါ့ ရှင်..။ … Read more