Month: January 2024

အညာနွေသည် ပူလောင်လှသည်။ သို့သော်….. ဤအပူကို ဂရုစိုက်ပြီး လူသားတို့၏ လုပ်ငန်းတောင်တာများကို ရပ်ဆိုင်းရမည်ဆိုလျှင် လွန်စွာဆိုးချေမည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နွားနှစ်ကောင်ရုန်းသော လှည်းကလေးသည် လူ(၄)ဦးကို တင်ဆောင်လျက် ပျဉ်းမပင်ရွာဆီသို့ သွားရာလမ်းအတိုင်း နှင်နေသည်။ လှည်းပေါ်တွင် နွားလှည်းမောင်း ကိုသာမြ၊ ရွာလူကြီး ဦးကြွက်နီ၊ ကာလသားခေါင်း ကိုဘဒင်နှင့် ၎င်းတို့ သွားရောက်ကြိုဆိုခဲ့သော ဆရာကိုနေနွယ် ပါလေသည်။ ကြမ်းတန်းသော ရာသီကြောင့် ဆရာတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ပြောင်းပြေးရသည်။ ယခုလည်း တစ်ယောက်လာချေပြီ ။ “ အတော်တော့ ပူတယ်နော် အဘ……” “ အေးကွဲ့ မတရားပူတယ်လို့ဘဲ မင်းတို့အောက်သားလေနဲ့ ပြောရမှာဘဲ …။ ဒါပေမဲ့ ဆရာလေးရယ် တတ်နိုင်သလောက်တော့ နေပေးပါ …။ ကျနော်တို့ရွာမှာက ကျောင်းကြီးသာရှိပြီး သင်မဲ့ဆရာမရှိဘူး …။ တတ်တဲ့လူတွေကတော့ … Read more

🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️ ” ဟောဒီက … ပဲပြုတ် ပူပူလေး … ယူကြဦးမလား … ဟောဒီက ပဲပြုပ် ” အလင်းထွက်ကျမလာသေးတဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခု မွေးဖွားဖို့ ပန်းတချို့ ချွေးပြိုက်သီးနေတဲ့အခိုက် မိဝိုင်း လို့ခေါ်တဲ့ ပဲပြုတ်သည်ရဲ့ အော်ဟစ်သံ နည်းနည်းတော့ စွေစောင်းသွားမလားပဲရှင်။ အင်း ကျမနာမည် မိဝိုင်း အသက်က ၂၀ ပြည့်ပြီ။ အမေက နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ပေါ့။ လူတွေအိပ်ကောင်းတဲ့အချိန် ဝမ်းရေးအတွက် မနက်မိုးမလင်းခင် အစောကြီးထ ပဲပြုတ်ပြီး လိုက်ရောင်း၊ ရတဲ့အမြတ်လေးနဲ့ စားဝတ်နေရေး ဖြေရှင်းနေရတာပါ။ ဘဝက ခါးတယ် ဒါပေမယ့် ကျမအလှက မခါးပါဘူး။ ဆင်းရဲပေမယ့် တင်တွေ ရင်တွေ သူနေရာနဲ့သူမို့ ရပ်ကွက်ထဲ အကဲစမ်းတဲ့ သူတွေကလည်း … Read more

“စိတ်ပျက်လိုက်တာ အမေရယ်…. ရှေ့ရေးကို မတွေးချင်တော့ဘူး… သေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ်” “အဲ့လိုလည်း ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ သမီးရယ်.. ဘယ်သူမှတော့ ကြုံချင်ပါ့မလဲ… ဒါမယ့်လည်း ဖြစ်ချိန်တန်လို့ဖြစ်လာတော့ ရင်ဆိုင်ရမှာပေါ့” မိုးတဖွဲဖွဲကျနေသော ဇူလိုင်လ ညနေခင်း တစ်ခုတွင် အသက် ၃၆ နှစ်အရွယ် အရပ် ၅ ပေ ၄ လောက်ရှိပြီး တင်ကားရင်စွံကာ အသားအရည် ညှိညှိညက်ရှိသော မိန်းမတစ်ယောက်နှင့် အသက် ၇၀ ခန့် အဘွားအိုအရွယ် မိန်းမတို့မှာ ဝမ်းနည်းပူဆွေးသော မျက်နှာ ပူဆွေးသော သောကများ ပြည့်နှက်လျက်ရှိသည်။ ထိုမိန်းမမှာ မအေးမြင့်ဖြစ်ပြီး လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်ကျော်ခန့်ကမှ သူမ ယောကျ်ား ဆုံးပါးသွားကာ အသက် ၄ နှစ်ခန့် ကလေးတစ်ယောက်နှင့် ဆက်လျှောက်ရမည့် ဘဝလမ်း၏ အခက်အခဲများကိုစဉ်းစားကာ တွေးပူနေလေသည်။ … Read more

ကျွန်တော့် နာမည်က ဇင်မျိုး၊ အသက်က ၃၆ နှစ်ပါ။ ကျွန်တော့်သမီးနာမည်က ချောအိအိခန့်၊ အသက်က ၁၄ နှစ် ရှိပြီ။ သမီးလေးက အသားဖြူဖြူ၊ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လှပတဲ့ မိန်းမချောတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ တစ်ဦးထဲသော သမီးလေးဖြစ်သည့်အတွက် အမေလိုရော အဖေလိုရော မောင်နှမလိုရော သူငယ်ချင်းလိုရော လိုလေသေးမရှိဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ ကျနော်တို့မှာက အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တာ သမီးတစ်သက်ပဲ။ ကျနော့်မိန်းမဟာ သမီးလေးကို မွေးပြီးပြီးချင်း မီးတွင်းထဲမှာပဲ ဆုံးခဲ့တယ်။ မိန်းမဟာ သမီးလေးအသက်ကို သူမအသက်နဲ့လဲပြီး မွေးခဲ့တာပါ။ မွေးပြီးတော့ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲ သမီးလေးကို နို့ဘူးတိုက်ပြီး စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။ သမီးလေးဟာ မွေးကတည်းက ယောကျာ်းဆိုလို့ ကျနော့်တစ်ယောက်ထဲ အနားမှာပဲ နီးနီးကပ်ကပ် နေခဲ့ရတော့ ကျနော်နဲ့သမီးလေးဟာ သံယောဇဉ်အချစ်တွေ ပိုငြိတွယ်ခဲ့တယ်။ ကျနော်တို့အိမ်လေးက ကိုယ်ခြံနဲ့ကိုယ် … Read more

ရန်ကုန်မှ မန္တလေးသို့ ထွက်ခွာမယ့် အမှတ်(၅) အဆန် အမြန်ညရထားကြီးရဲ့ အိပ်စင်တွဲဆီ မီချယ် အချိန်မီ ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဝတ်အစားထည့်တဲ့ အိတ် တစ်လုံးပဲ ပါတာမို့ ရထားပြတင်းနားက ပစ္စည်းတင်စားပွဲလေးအောက်နားမှာ အိပ်ကို ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ရထားထွက်ဖို့က မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ပဲ လိုတော့တာပါ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲမို့ အိပ်ခန်းထဲရှိ အခြားခရီးသည်တွေဟာ မိန်းကလေးတွေပဲ ဖြစ်ပါစေလို့ စိတ်ထဲက ကျိတ်ဆုတောင်းနေမိသေးတယ်။ တကယ်လို့ ဒီအိပ်ခန်းထဲ နောက်ထပ်ဝင်လာမယ့် သုံးဦးဟာ ဘဲကြီးတွေ ဖြစ်ခဲ့ရင် ဘယ်နှယ့်လုပ်ရပါ့။ မီချယ့် ဆုတောင်းက မပြည့်။ မီချယ် မဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း အိပ်စင်ခန်းထဲကို လူလတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားသုံးဦး အထုပ်အပိုး ကိုယ်စီသယ်ပြီး ဝင်လာတယ်။ မီချယ့် ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တကယ်တော့ မီချယ်ဟာ ယင်ဖိုမျှ … Read more

“ဖြိူး စားလေ… ရော့” စားပွဲပေါ် ရှိ ပန်းကန်ထဲက ဘူးသီးကျော်တစ်ခုကို ကောက်ယူပြီး ဖြိုးဆိုတဲ့ ချစ်သူလေးကို ဖိုးကျော်က ခွံ့ကြွေးလိုက်သည်။ ဖြိုးကို ဖိုးကျော် မြတ်မြတ်နိုးနိုးကို ချစ်ရှာသည်။ ချစ်သူသက်တမ်း(၂)နှစ် အတွင်းမှာ လက်ကိုင်ရုံ ပါးလေးနမ်းရုံကလွဲပြီး ကျန်တာဘာမှ မလုပ်ပေ။ ချစ်ရသောဖြိုးကို ဖိုးကျော် တန်ဖိုးထားသည်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း ဆင်ဆင်ချင်ချင်နေသည်။ အခွင့်အရေးတွေရှိပေမယ့် မယူခဲ့တာ ဖိုးကျော်ရဲ့ ဖြိုးအပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းသည်သာ။ ဘူးသီးကြော်ခွံ့ကြွေးနေတဲ့ မောင့်ကိုကြည့်ရင်း ရင်ထဲမှာအချစ်တွေပြည့်နေသည်။ ဒီလိုဂရုတစိုက် ရှိတဲ့သူမို့လည်း ဖြိုးကို သူပစ်သွားမှာကြောက်သည်။ အခွင့်အရေးမယူတတ်သောသူမို့လည်း မောင့်ကို လေးစားမိသည်။ (အခွင့်အရေး ယူခဲ့မယ်ဆိုရင်လည်း ပေးဖို့အသင့်ပါမောင်ရယ်)။ “အန်တီ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လောက်ကျလဲခင်ဗျ” “ဘူးသီးကြော်တစ်ပွဲတည်းဆိုတော့…ငါးရာပဲကျပါတယ်ကွယ်” ဖိုးကျော် ငါးရာတစ်ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီးသည်နှင့် ကားတံခါးကို ဖြိုးဝင်ထိုင်ဖို့ … Read more

ပထမလင်က သူမနှင့် ငါးနှစ်သာ ပေါင်းခဲ့ရပြီး သူမအသက် (၂၆) နှစ်အရွယ်မှာ ကားမှောက်တိမ်းပါးသွားခဲ့ခြင်းကြောင့် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မုဆိုးမလေး ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမယ့် မမြစိမ်းတစ်ယောက် မုဆိုးမဘဝနဲ့ ကြာကြာမနေလိုက်ရ။ သူမ၏ ပထမလင်နှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသော တစ်ယောက်က ပေါင်းသင်းလက်ထပ်ခွင့်တောင်းကာ မမြစိမ်းအား လက်ထပ်ယူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မမြစိမ်းမှာ သူမဘဝအတွက် အားကိုးမှီခိုရာအဖြစ် တပင်လဲမူ တပင်ထူဆိုသည့်အတိုင်း နောက်ထပ် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရပြန်သည်။ ထိုအိမ်ထောင်ဖြင့် စံပြဈေး နောက်ဘက်ရပ်ကွက်လေးထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ထိုရပ်ကွက်လေးထဲသို့ စရောက်ကတည်းက မမြစိမ်းတို့ အိမ်ထောင်စုကို လူအများ စိတ်ဝင်တစား ဖြစ်ခဲ့ကြရ၏။ မမြစိမ်းက အသားညိုသော်လည်း မဲမှောင်နေခြင်း မဟုတ်။ အသားအရေစိုပြေသဖြင့် ဝင်းဝင်းပပဖြင့် လှပသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ ဒုတိယလင်က မမြစိမ်းနှင့် ဘယ်လိုမှ … Read more

ညနေခင်းတစ်ခုဝယ် ဆူညံပွက်လောထနေသော ညကလပ်တစ်ခုတွင် နောင်ရဲတစ်ယောက် အေးဆေးစွာ ဝီစကီ အွန်ရော့ခ်ကို တစ်ငုံချင်း စုပ်နေသည်။ ညနေ ခပ်စောစောအချိန် ဖြစ်သောကြောင့်လည်း လူသိပ် မစည်လှသေး။ ဒုံးချပ်ချပ်တီးလုံးနှင့်အတူ နောင်ရဲဘေးနားတွင် ကနေသော ညပျိုဖြူများကိုလည်း စိတ်မဝင်စား၊ အရှေ့တွင် စကားပြောနေသော သူငယ်ချင်းများရဲ့ စကားဝိုင်းထဲလည်း ဝင်မပြောမိ။ နှုတ်ဆိတ်စွာ ဝီစကီကို အရသာခံ သောက်နေသည်။ ခေါင်းထဲတွင်မှာတော့ ရီဝေဝေ အတွေးများအောက်မှာ သူချစ်ရတဲ့ ကောင်မလေး အကြောင်းသာ။ ဘာ့ကြောင့် နောင်ရဲ အရက်သောက်နေရသနည်း။ အဖြေမှာ မနက်ဖန်ညနေခင်းတွင် သူချစ်ရသော ကောင်မလေးနှင့် ညီအစ်ကိုပမာ ချစ်ရသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ရဲရင့်သွေး တို့ မင်္ဂလာဆောင်ရမည် ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။ အတွေးတွေက အတိတ်သို့ နောက်ပြန်လည်သွားသည်။ ဇာတ်လမ်းတွေထဲကလို အဖြူ၊ အမည်းလည်း မဟုတ်၊ … Read more

အားကိုးရာ ရေးသားသူ – အာကာမင်း (Mom Lover) ဒေါ်နွယ်နီစိုး ဆိုတာက အလယ်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်သောကြောင့်သာ ဒေါ်တပ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက်အားဖြင့်မူ ၂၆ နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နီစိုးမှာ အရင်ဘဝက ဆုတောင်းကောင်းခဲ့ခြင်းကြောင့် ရုပ်ရည်အားဖြင့် ချောမောလှပကာ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း လှပသည်။ သူမမှာ ဝိုင်းစက်ပြီး ကြည်လင်သော မျက်လုံးအစုံ ၊ ပေါ်လွင်သော နှာတံနှင့် ဖြူးဆွတ်နူးညံ့သော အသားအရည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင် ရင် ၃၄ ၊ ခါး ၂၇ ၊ တင် ၃၆ တို့ဖြင့် အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိသည်။ ထိုသို့ အလှသွေးကြွယ်လျက် ရှိနေသော်လည်း ဆရာမလေးနွယ်နီစိုးမှာ အပျိုတစ်ယောက် မဟုတ်ဘဲ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမေ မုဆိုးမပေါက်စလေးလည်း ဖြစ်သည်။ သူမခင်ပွန်းသည်မှာ အရက်ကို နှစ်ခြိုက်စွာ … Read more