Month: July 2024

အချစ်ဟောင်း အချစ်သစ် အချစ်တပတ်နွမ်း အချစ်ဟောင်း အချစ်သစ် အချစ်တပတ်နွမ်း ရေးသားသူ – ဇမ္ဗူတလူ ( ၁ ) ပြန်လည်ဆုံစည်းကြမယ် အချစ်ရယ် ကျွန်တော် ကိုမောင်မောင်ကို အတော်မကျေမနပ်ဖြစ်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ…. ကျွန်တော့်ပိုင်နက်ထဲက အစာကို လက်ရဲဇက်ရဲနဲ့ မခန့်လေးစား လုယူခဲ့တာကိုး။ ဒါကတော့…. မဖြစ်သင့်ဘူး….။ သူဘယ်လောက် ချမ်းသာချမ်းသာ… ကျွန်တော့်ထက် ဘယ်လောက်ဘဲ အဆင့်မြင့်မြင့်ပေါ့။ အခုတော့…. ကျွန်တော့်မှာ နေရခက်…. တွေးရခက်နဲ့ သူပေးထားတဲ့ လခကလည်း မနည်းဘူးလေ။ နောက်ပြီး ဆိုင်တစ်ခုလုံးမှာ ကျွန်တော် အခွင့်အရေးအရဆုံးပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို စော်ကားခဲ့တယ်။ စောက်ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ အထာကို ပြခဲ့တယ်။ ” အင်း…. ကိုမောင်မောင် ခင်ဗျား ကျွန်တော်နဲ့ တွေ့တော့မယ်…. တောက်….” ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ … Read more

အချိန်ကား ညနေစောင်းနေဝင်ချိန် ။ တစ်နေ့တာလုံး အလင်းပေးခဲ့သော နေမင်းကြီးသည် တဖြည်းဖြည်း အားနည်းမှေးဖျော့လာ၍ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေ၏ ။ ထိုအချိန်တွင် သစ်တောထဲ၌ ညည့်ငှက်တွန်သံမှ တစ်ပါး အခြားအသံမရှိ ။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေ၏ ။ တောခေါင်းကြီး၏ တဲရှေ့ကျောက်ဆောင်ပေါ်၌အကျ ႌ လက်ပြတ်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် ထင်းခွေနေသည် ။ ထိုမိန်းကလေးသည် သစ်တောကြီးမှ ပေါက် ဖွားလာသော မိန်းကလေးနှင့်လွန်စွာတူ၏ ။ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ သေးသွယ်သော်လည်းအရပ် မြင့်၍ ကျစ်လစ်တောင့်တင်း၏ ။ အသားညို၏ ။ သူမအမည်မှာ မြနှင်းဖြစ်သည် ။ ထိုစဉ် တဲအတွင်းမှ ခေါ်သံကြားရသည် ။ ” ဒီညတော့ ငါတို့သားအမိနှစ်ယောက်တည်းပဲ သမီးရေ မိုးချုပ်တော့မယ် မြန်မြန်အိမ်ထဲ ဝင်ပါကွယ် ။ မှောင်လာရင် … Read more

ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး ဘောလုံးပွဲကြည့်ဖို့ ဦးချိန်တီ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဘက်ထွက်လာတော့ပဲ။ အချိန်က ညဆယ်နာရီရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သည်နေ့က မီးပျက်ရက်ဖြစ်သောကြောင့် တစ်လမ်းလုံး မှောင်မဲနေသည်။ မီးစက်ထွန်းဖို့နေနေသာသာ မီးလာရင်တောင် ထွန်းဖို့အိမ်ရှေ့ မီးတိုင်မရှိသည့် သူ့ရွာထဲက အိမ်တွေ သည်အချိန်ဆို တစ်ရေးတောင် ရနေလောက်ကြပြီ။ မအိပ်သေးတဲ့ အိမ်တစ်ချို့မှ ဖယောင်းတိုင် မီးရောင်ကလည်း မှိန်ပြပြသာ….. လရောင်ကိုပဲ အားကိုးလို့မရတာရယ် အရေးအကြောင်းရယ်မှာ သုံးဖို့ သုံးတောင့်ထိုး ဓာတ်မီးကတော့ မပါမဖြစ်ပေ၊ သည်နေ့ သိပ်ကြိုက်ရသည့် အင်္ဂလန် ပရီးမီးယားလိဂ် ဘောလုံးအသင်း မန်ချက်စတာယူနိုက်တက်ပွဲရှိ တာကြောင့် သိန်းဝင်းတစ်ယောက် တစ်မနက်လုံး ယောက်ယက်ခက်နေတာဖြစ်သည်။အလုပ်မှာ ဘာလုပ်လုပ် ကပျက်ကချောနှင့် အလွဲလွဲအချောချော ပျာပျာသဲလဲ ဖြစ်နေသည့်သူ့ကို ဝပ်ရှော့ဆရာ ကိုတောကြီးတို့က ဆဲရတာလည်း အာပေါက်မတက် ပင်ဖြစ်နေမှာသေချာသည်။ ရွာလယ်မှာ ဖွင့်ထားသည့် ဦးချိန်တီ ရဲ့လက်ဖက်ရည် … Read more

ကျွန်တော် က မန္တလေးဇာတိဖြစ်ပြီး ၁၀တန်းအောင်တော့အမှတ်မှီသဖြင့် (တီတီစီ ) ကျာင်းသို့တက်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဆင်းပြီး ခန္တီးမြို့သို့တာဝန်ကျသဖြင့် သဘောင်္ပေါ်ရောက်နေသည်။ အခန်းယူထားသဖြင့် ဘေးဘက်ခုတင်မှာ မည်သူနှင့်ကျမည်ကို ရင်ခုန်မိသည်။ သားအမိလား ဘာလားတော့မသိ။အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်နှင့် အမကြီးတစ်ယောက်အခန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။ အဒေါ်ကြီးပုံကနေကောင်းဟန်မရှိ ။အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့်လှဲတော့သည်။ အမကြီးကထိုင်စရာနေရာမရှိတော။အပြင်ဘက်ထွက်လမ်းလျှောက်လိုက် သူ့အဒေါ်ကို လာကြည့်လိုက်လုပ်နေတော့ ကျွန်တော်ကုတင်မှာ ထိုင်ရန်ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ကုတင်မှာ ထိုင်လို့ရပါတယ်ခင်ဗျး ကျေးဇူးပါမောင်လေးရယ်။အဒေါ်က လမ်းကျဆင်းမှာရယ်း စကားဝဲတယ်နော်အမ တိုင်းရင်းသားလားဗျး ဗမာပါပဲကွယ် ဒေသသံပါ ။အထက်ပိုင်းကစကားသံတွေက ဒီလိုချည်းပါပဲးဒါနဲ့မောင်လေးက ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ ခန္တီးဗျ။တာဝန်နဲ့ ဆရာဝန်လား မဟုတ်ဖူးခင်ဗျ ကျောင်းဆရာပါ ထက်ပြလား မူလတန်းပါဗျ ကျွန်တော့်အကြောင်းမေး သူမအကြောင်းလည်းပြောရင်း အတော်ခင်မင်လာသည်။ မမက သားဖွားဆရာမတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း အဒေါ်ကိုလိုက်ပို့တာဖြစ်ကြောင်းသိရသည်။ အဒေါ်ကြီးက ကုတင်ပေါ်မှာအိမ်မောကျလျက်။ မမရုပ်ရည် အသက်အရွယ် အလုပ်အကိုင် ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အပျိုမဖြစ်နိုင်။ … Read more

ညအမှောင်က ကြီးစိုးနေသည့်အပြင် တိတ်ဆိတ်နေသည့်အတွက် ပိုးလေး ရင်ထဲ ကြောက်ရွံ့လာသည်။ ပိုးလေး ဒီအချိန်မှ အလုပ်ပြန်ရသည့်အတွက် မန်နေဂျာကို စိတ်တိုမိသည်။ ပုံမှန် (၇းဝဝ) အလုပ်ချိန်ကို အရေးကြီးသည်ဆို၍ ပြီးသည်အထိ လုပ်ပေးရန် ပြောသဖြင့် လုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ အခုမှပြီးသွား၍ နာရီကြည့်လိုက်တော့ (၁၂း၄၈)။ မန်နေဂျာမှ အိပ်ရန်ပြောသော်လည်း ပိုးလေး မအိပ်ရဲ။ ဒီလူကြီးက နှာဘူးကြီးဟု သူငယ်ချင်း ခိုင်သူဇာ က ပြောဖူးသည်။ ထို့အပြင် ပိုးလေးကိုလည်း တဏှာမျက်လုံးများဖြင့် ခဏခဏ ကြည့်သည်လေ။ ထို့ကြောင့် ပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ပိုးလေးတို့အိမ်က မဝေးပါ။ ကားမှတ်တိုင် တစ်တိုင်စာလောက်သာ ဝေးသည်။ သို့သော် လူပြတ်သည်။ နေ့ခင်းပိုင်းတောင် လူသွားလူလာ သိပ်မရှိ။ ည (၁းဝဝ) ဆိုတော့ ပြောဖွယ်ရာမရှိ။ အမှောင်ထုအတွင်း လမ်းလျှောက်ရင်း … Read more

အရိန္ဒမာပူရ အရှင်ကြီး… ယုတ်မာ ကြပြန်ပြီ..သမထီးအရပ် အရည်းကြီးဂိုဏ်း ကျောင်းဝင်းကြီးအတွင်း ကြားနေကျဖြစ်သော ကြေးစည်သံ တံပိုးခရာသံ များက နားထဲသို့သံရည်ပူများ လောင်းချဘိသို့ စူးစူးနစ်နစ် ဝင်ရောက် လာလေသည်။ သမထီးတပ်ဝန်းရဲ့မုခ်ဦးဆီက တဝေါဝေါ လူအုပ်ကြီးက အောင်သေအောင် သား စားကြမည့်ပွဲမို့ ယဇ်ပူဇော်သမှု ပြုပြီးသော အမဲ သားငါးများ သေကျည်တောက်များကို ကိုင် မြှောက်ဟစ်ကြွေးရင်း အသံကွဲ အသံကြောင်များကို တိရစ္ဆာန်များနှယ် အော်ဟစ်လာနေတယ်။ လူအုပ်အလယ်…ထမ်းစင်ထက်၌မူ…တောင်မြောက်လေးပါး…ကယ်တင်မည့်သူကို…အငိုမျက်နှာ လေးဖြင့် လှည့်ပတ် ကြည့်လျက်…မျက်ရည်မိုး ဖြိုင်ဖြိုင်သွန်းလျက် လိုက်ပါလာရရှာလေသော… မိန်းမငယ်…နုနုလေးတစ်ဦး..ဆယ်ကျော်သက်…အရွယ်မြစ်ပျို…ပန်းငုံသဖွယ်…မပွင့်ကြွယ်သေး.. ငယ်ငယ်လေး မှ…တကယ့်ငယ်ငယ်လေး ပါဘိ။ ရှင်ကြီးမာတိက္ခ ရှင်ကြီးဂေါသက္က ရှင်ငယ်တိတ္တသ တို့ ဦးဆောင်လာသော သေရည်ယစ်နေသူ တစ်သိုက်သည်ကား ငရဲသားများနှယ် နက်ပြာရောင် သင်တိုင်းရှည်ကိုယ်ရုံကြီးများ တဖွားဖွား မုတ်ဆိတ်မွေး ဖာရလျားဖြင့် … Read more

မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ စုမွန် တစ်ယောက် မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီဝတ်စုံနဲ့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်း သိနေသည် ။ သူမရဲ့ အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူးဝတ်စုံအပေါ်ကပင် ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေမစိုသေး…။ ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလို ဖြစ်နေမည် ။ ရေကူးဝတ်စုံအရောင်ကိုက နုလွန်းနေ၍ … Read more

တကယ်တော့ လောကကြီးကအေးချမ်းပါတယ် ပူလောင်ခြင်းဆိုတာတွေ မကောင်းမှုဆိုတာတွေကို လူတွေကသာဖန်တီးဆေးခြယ်လိုရာပုံသွင်းပစ်ခြင်းကို လောကကြီးကသာ ခါးစီးခံနေရတာပါ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းကမျက်နှာကို ထိုးကျလာပေမဲ့ မလှုပ်မယှက်ထိုင်ရင်း သံလွင်မြစ်ပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်လေးများဝေ့လာရင်း ကမ်းစပ်ကိုအပြေးလေးရိုက်ခတ်လာတဲ့ လှိုင်းခွက်ကလေးများကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက် ရင်ထဲမငြိမ်းချမ်းပဲ အသက်ကိုပြင်းပြင်းလေးရှုရှိုက်ရင်း သက်ပြင်းတွေသာအခါခါချနေမိပါတော့တယ်ဗျာ ဦးငြိမ်းချမ်း ကမ်းနားမှာ ဘာထိုင်လုပ်နေတာလည်း နေလဲပူနေပြီ လို့ နောက်ကျောက ထွက်ပေါ်လာသောစကားသံကြောင့် အတွေးများရပ်တန့်လို့ အသံလာရာဘက်ကိုစောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ အော် အလင်းစက် ပဲ လာလေကွာ လာထိုင် လို့ ခေါ်လိုက်တော့ ကျနော် အလင်းစက် တစ်ယောက် ဦးငြိမ်းချမ်းဘေးနားကပ်ပြီးထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလည်း ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက်တည်းငေးငိုင်နေတာ ကျနော်ရောက်လာတာတောင် သတိမထားမိလောက်အောင် ပြောပါအုံးဗျာ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး အလင်းစက် အတိတ်ကို သတိရပြီး အမှတ်တရဒဏ်ရာတွေကို စဉ်းစားမိလို့ ရင်တွေနာလွန်းလို့ … Read more