အစ်မ အခုလို တစ်ခါမှ မကောင်းဖူးဘူး

ကျွန်တော့် ဘဝ တစ်လျှောက်လုံးမှာ မိန်းမ တော်တော်များများနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီထဲက မမေ့နိုင်တဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းခင်တဲ့ တင်ဝင်း ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်း ရှိပါတယ်။ သူ့အိမ်က ကျနော့ရဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပါ။ သူ့မိဘတွေက တစ်နေကုန် ဈေးမှာ ဆိုင်ထွက်ပါတယ်။ သူ့မှာ ညီမအရင်းတစ်ယောက်ရှိပြီး တင်မေ လို့ခေါ်ပါတယ်။ တင်မေက ၈ တန်း ကျောင်းသူပါ။ နောက်ပြီး မုံရွာကလာပြီး စက်ချုပ်တဲ့ မသန်းအေးဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်လည်း သူတို့နဲ့ အတူနေပါတယ်။ ဇာတ်လမ်းစခဲ့ပုံက ဒီလိုပါ။ အဲဒီအချိန်မှာ တင်ဝင်းက နယ်မှာ သင်တန်းတက်နေပါတယ်။ အိမ်မှာမိသားစုလို ဖြစ်နေတော့ နေ့လယ်နေ့ခင်းဆို ကျနော်က သူတို့ အိမ်မှာနေနေကြ။ အဲဒီအချိန်ဆို တင်မေက ကျောင်းသွားပြီ၊ အစ်မသန်းအေးနဲ့ ကျနော် … Read more

မိန်းမကျမ်းကြေတဲ့ သာဟန် နှင့် အပျိုရိုင်းလေး

ကျုပ်နာမယ်က သာဟန် ပါ..။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ…။ ဇရက်ကုန်းရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ…။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို ၄၅ နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ထဲက လယ်အလုပ် ၊ချောင်းအလုပ်တွေကို လုပ်ခဲ့တဲ့လူဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိပါတယ်..။ ပြီးတော့ အရက်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ မသောက်တတ်ပဲ တခါတရံမှ အနည်းငယ်သာ မသောက်မဖြစ်တော့မှသောက်တတ်တော့ အခုချိန်ထိ တော်ရုံလူငယ်တွေတောင် ကျုပ်ရဲ့ သန်မြန်မှုကို မမှီပါဘူး…။ အသားအရောင်ကတော့ ခပ်ညိုညိုပါ…။ အရပ်က ပုတဲ့ အရွယ်အစားထဲ မပါပါဘူး…။ အဲ…. တစ်ခုပြောဖို့ ကျန်သေးတယ်…။ အဲဒါက ကျုပ်ကို တစ်ရွာလုံးက လက်မြန်သာဟန်လို့ ခေါ်တဲ့ဟာပါဘဲ…။ တစ်ခြားတော့ မထင်နဲ့…။ ကျုပ်ဒီအသက်အရွယ်ထိ ဘယ်သူနဲ့မှ ရန်မဖြစ်ဖူးပါဘူး…။ … Read more

ရတနာကုန်သည် သူဌေးမလေးရဲ့ လိုအင် ဆန္ဒ

အချိန်က ည (၁၂) နာရီလောက်ရှိပြီ။ ကားလမ်းမတလျှောက်မှာ လူသူအသွားအလာ သိပ်မရှိကြတော့။ ကားတစ်စီးတစ်လေလောက်သာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ တွေ့ရပြီး များသောအားဖြင့် အသံဗလံတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက်ရှိကြတော့၏။ မို့မို့တစ်ယောက်တည်း ကားလမ်းမဘေးတစ်နေရာမှာ မတ်တပ်ရပ်၍ အိမ်အပြန် ကားတစ်စီးတစ်လေများ တွေ့လေမလားလို့ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးက ယခင်ကလို သူမနှင့် အကျွမ်းတဝင် သိပ်မရှိလှတော့ သူစိမ်းပြင်ပြင်လို ဖြစ်နေသည်။ မို့မို့ ရန်ကုန်မြေနှင့် ဝေးခဲ့ရတာ ကြာပြီ။ ယခု ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြာမှ တစ်ခေါက် ပြန်ရောက်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒါတောင် တစ်စုံတစ်ရာ အလုပ်ကိစ္စကြောင့်သာ လာရောက်ရခြင်းဖြစ်ပြီး ကိုယ့်စိတ်သဘောအတိုင်းသာဆို လာဖြစ်ဖို့က သိပ်မသေချာလှချေ။ သူမ ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည်လားမသိ။ ပရိုဘောက်စ် ကားလေးတစ်စီးက သူမနဘေးသို့ ထိုးရပ်လာခဲ့ပြီး … “လိုက်မလား အစ်မ … Read more

ကိုယ့်မိန်းမ သူ့မိန်းမ လှည့်ဝှိုက်ကြတဲ့ အတွဲ

ဒီနေ့အစောကြီး လင်တော်မောင် အလုပ်ထွက်သွားသဖြင့် နှင်းနှင်းခိုင်တစ်ယောက် ချစ်ရသောမောင်နဲ့ တွေ့ဖို့ တက်ကြွစွာ အလှတွေပြင်နေသည်။ Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည်။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေး နှင့် ထူထူ ထဲထဲ နုတ် ခမ်းလေး မှာ အနီရဲရဲ လေး ဖြင့်လိုက်ဖက်လွန်းနေသည်။ ဖြူစွတ်ဝင်းပ နေတဲ့ အသားအရည်ကြောင့်လည်း နုတ်ခမ်းသား မှာ ပိုမို ပေါ်လွင်နေသည်။ မှန်ထဲမှ မိမိမျက်နှာအား ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည်။ အိုမီဂါ ပုံစံ ဆံပင်သားတို့အား လက်ဖြင့် တစ်ချက်သပ်ချလိုက်ပီး … Read more

အငှားလင်နဲ့ ချစ်မိသွားတဲ့ အိမ်ထောင်သည် မမ

နေလင်းသည် အသက် ၂၇ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည်။ သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့ ရာဂများ ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရ သော အငှါးလင် အလုပ်ဖြစ်သည်..။ အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်.။ နေလင်း၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်နန်းသီဖြိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေလင်းနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကယိုလုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်။ ဒေါ်နန်းသီဖြိုး၏ လင်တော်မောင်က ဆရာဝန် တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင် သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည်။ ကလေးလည်း မမွေးကြသေး။ နေလင်းသည် သူ့အထက်အရာရှိမ ဒေါ်နန်းသီဖြိုးကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျနေသည်။ … Read more

ကိုကို ကောင်းရင် ပြီးတာပဲ

ရင်နှင့်ရင်း၍ မျှဝေသည်နီလာဝင်းက မိုးသန္တာ၏ အဒေါ်ဖြစ်သည်။ နီလာဝင်းသည် မိုသန္တာဖခင်၏ ညီမဝမ်းကွဲဖြစ်သည်။ မိုးသန္တာ၏ မိဘများတွင် သားသမီးမထွန်းကား၍ နီလာဝင်အား လေးနှစ်သမီးအရွယ်ကပင် ခေါ်ယူ၍ မွေးစားခဲ့သည်။ နီလာဝင်း (၅)တန်း ရောက်သောနှစ်တွင်မှ မိုးသန္တာကို မွေးဖွားခဲ့တာဖြစ်သည်။ မိုးသန္တာက နီလာဝင်းလက်ပေါ်တွင်ပင် သားသမီးနှင့်မခြား ကြီးပြင်း လာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ နီလာဝင်းကအခု အသက်(၂၅)နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး မိုသန္တာက အသက်(၁၆)နှစ်၊ (၁၀)တန်း ကျောင်းသူဖြစ်သည်။ မိုးသန္တာ၏ မိဘများက လွန်ခဲ့သော (၃)နှစ်ကျော်လောက်ကပင် ပြည်ပတွင်သွား၍ အလုပ်လုပ်နေသည်။ မိုးသန္တာက နီလာဝင်းကို မခွဲနိုင်သဖြင့် မိဘများနှင့် လိုက်မသွားခြင်းဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်က နီလာဝင်း အိမ်ထောင်ကျသဖြင့် မိုးသန္တာ၏ မိဘများ တခေါက်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ အပြန်တွင် မိုးသန္တာကို ပြည်ပသို့လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်သော်လည်း မိုးသန္တာက လိုက်မသွားခဲ့ပေ။ အဓိကအကြောင်းရင်းကတော့ နီလာဝင်းကို မိုးသန္တာ … Read more

အနေနီးတော့ မှားမိသွားတဲ့ ရုံးဝန်ထမ်းနဲ့ ဘောစိ မမ

သူ့နာမည်က ဝေယံ၊ မကြာသေးမီက အီးမေဂျာနဲ့ ဘွဲ့ရခဲ့သည်။ ကျောင်းပြီးတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဝေလေလေဖြစ်နေသည်။ မိသားစုကလည်း အရမ်းချောင်ချောင်လည်ထဲက မဟုတ်။ ဖခင်မှာ အစိုးရ သာမာန်စာ‌ရေး အဆင့်လောက်နဲ့ အငြိမ်းစားယူထားသည်။ အမေကတော့ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ဖူးပေ။ မိသားစု သုံးယောက်တည်းရှိသဖြင့် အဖေ့လစာနှင့် ဖူလုံသည်။ အခု အဖေက အငြိမ်းစားယူထားတော့ အဖေ့ပင်စင်လစာနဲ့ မလောက်ငတော့ပေ။ မိသားစု စားဝတ်နေရေးက သူ့တာဝန်ဖြစ်လာသည်။ တစ်ရက် သူ့အမေ၏မောင်ဝမ်းကွဲ ဦးလေးတော်စပ်သူ ဖုန်းဆက်လာသည်။ “ဟေ့ ဝေယံ.. မင်းကျောင်းပြီသွားတော့ ဘာလုပ်နေလည်း… ဘာမှမလုပ်သေးဘူး ဦးလေး၊ အလုပ်ရှာနေတာ မရသေးလို့…. အေး ဒါဆို ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းရဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ ငါသွင်းပေးမယ် လုပ်မလား… ဟာ လုပ်မှာပေါ့ ဦးလေးရာ ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ်ဗျာ.. အေး … Read more

အဖြုတ်ကြမ်းတဲ့ လူပျိုကြီး

ကျမနာမည်က ထားထားကြည်ပါ။ ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ် လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ။ ကျမအသားအရည်က ဖြူဝင်းစိုပြည်သလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း ခပ်တောင့်တောင့်ပါ။ သူများတွေက ပြောကြတာက ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့် နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်လို့ မယ်ဝင်ပြိုင်ရင် ပထမရလောက်တယ်တဲ့။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ပေ ၄လက်မ ရင်က ၃၉ ၊ခါးက ၃၀ ၊ တင်က ၄၀နဲ့ ထွားထွားတောင့်တောင့်ကြီးပေါ့။ ကျမရဲ့ တင်ဆုံအိုးကြီးတွေက ထွားထွားပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကားကား ဖြိုးဖြိုးအိအိကြီးတွေပေါ့ရှင်။ ကျမ လမ်းလျှောက်သွားရင် ကျမတင်ဆုံအိုးကြီးတွေ စည်းချက်ညီညီနဲ့ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံတွေက မြင်ရသူ ပုရိသတွေရဲ့ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်စေမှာ အမှန်ပေါ့ရှင်။ သူတို့ရဲ့ … Read more

မုဆိုးမလေး မမနန်း

တောင်ဒဂုံမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က ၂၀နှစ်၊ အဖေကတော့မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်အပ်ပေးထားတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့် ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင်အပေါ်ပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောနေတာနဲ့ စာတောင် တော်တော်ရှည်သွားတော့မယ်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အဖြစ်ပျက်က ဒီလိုဗျ။ ဆိုင်မှာက အလုပ်ပါးနေတာနဲ့ ဖုန်းလေးတွေထုတ်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြာကားတွေ ကူးယူပြီး ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဆိုင်ကို ကလစ်ဆိုင်ကယ်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူ့နာမည်က မနန်းကလျာတဲ့။ အသက်က 34 လောက်ရှိပြီ ထင်တယ် ကျွန်တော်တို့ဆိုင်ကတော့ သူ့ကို မနန်း … Read more

ရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ ဦးဦးရယ်

ဦးလေး ဦးလေးရေ ဘယ်သူလည်း အော်ခေါ်နေတာ ရှိတယ်ဟေ့။ အတွေးတွေပျက်လို့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းကြည့်လိုက်တော့.. ငါ့တူ ဖိုးကျော် လာလေကွာ ဖိုးကျော်ဆိုတာ ကျနော်တစ်ဝမ်းကွဲတူ မိဘတွေတော့မရှိကြတော့ဘူး။ ဖိုးကျော်က ဓါတ်ပုံပညာသင်ယူပြီး နယ်စုံ သွားနေတဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။ ဖိုကျော် ဘေးနားမှရပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းငုံနေရှာတယ်။ တော်တော်လှပြီး အချိုးအစားကလန်းပြီး ချစ်စရာတော်တော်ကောင်းတယ်။ ဖိုးကျော် သူကဘယ်သူလည်း? သူက ပပ ပါ ဦးလေး။ တောင်ကြီးကပါ။ ကျနော် မိန်းမခိုးလာတာ တညလုံး ကားစီးလာရတာ ဒိုက်ဦးကို မနက်မှရောက်တာ။ ကျနော်တို့လက်ထပ်ဖို့ ဦးလေး လိုက်လုပ်ပေးအုံး။ ကဲ အိပ်ပေါ်တက်အုံး ဖိုးကျော် ပပ ပါ တက်လေ။ ဟုတ် ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား တက်သွားပြီး ကျနော်ပါ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး ကဲ … Read more