Celebrity News and Knowledge

စံပယ်ရှင်းသန့်ဆိုတဲ့သူမ… လှသည် ယဉ်သည်… အသက်၂၀ လှသွေးကြွယ်လေးတင်မက ဖွံ့ထွားသောရင် စွံ့ကားသောတင်တို့ကြောင့် ပုရိသတို့မျက်လုံးက သူမသွားရာကပ်ပါနေတာကို ခံရသလောက် မာနကြီးသူလေးလို့ နာမည်ကြီးသူလေးရယ်ပါ… အဲ့မာနရှင်လေးရဲ့ မာနတွေကိုရိုက်ချိုးပြီး သူမရဲ့အငုံစိတ်ထဲက ကာမစိတ်တွေကို ဖော်ယူပြီး သူမကိုအရှက်ကုန်စေရုံမက လိင်ကျွန်သဖွယ် ဖာသည်သဖွယ် ဆက်ဆံနိုင်ခဲ့သူက အမုန်းမဲ့ဂေါ်လီ ခေါ် နေမြတ်လင်းရယ်ပါ… ဒီနေ့လည်း နေမြတ်လင်းလာမည်ဆို၍ သူမမှာ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးကို သေချာစွာပြုလုပ်ထားရသည်…. မကြာမီပဲ တံခါးဘဲလ်မြည်သံကိုကြားလိုက်ရ၍ တံခါးသွားဖွင့်ပေးတော့ နေမြတ်လင်းတယောက်ဝင်လာသည်… သူမလည်း နေမြတ်လင်းရဲ့အနားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖိနပ်ကြိုးကိုဖြည်ကာ ခြေအိတ်ပါချွတ်ပေးလိုက်သည်… ထို့နောက် နေမြတ်လင်းရဲ့ နောက်တွင်ရိုကျိုးစွာ ကပ်ပါလာခဲ့သည်… နေမြတ်လင်းက ဆက်တီပေါ်တွင်ထိုင်ကာ စားပွဲခုံတွင်အသင့်ရှိနေသော ကြက်ဥကို ဖန်ခွက်ထဲတွင်ဖောက်ထည့်ကာ သံပုရာသီးစိတ်လေးညှစ်ပြီး သောက်လိုက်သည်…. ထို့နောက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ခုံဝိုင်းမှ ထွက်လိုက်ပြီး ခုံနောက်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ဒူးထောက်ထိုင်နေသော … Read more

အခန်း ( ၁ ) အောင်ပန်းမြို့ မြို့ပြင်ဘက်ခပ်ကျကျနေရာတွင် သစ်ပင်များအုံ့ဆိုင်းနေသော ခြံကျယ်ကြီးတစ်ခုတည်ရှိသည်။ ခြံကြီး၏ အဝင်ဝတွင် “ဝက်သစ်ချမြိုင်” ဟု ဆေးအဖြူ ပန်းချီလက်ရေးသော့သော့နှင့်ရေးထားသော ပိတောက်ကျီးပေါင်းသား ဆိုင်းဘုတ်ကြီးတစ်ခု ချိတ်ထားသည်။ ခြံကြီးအလယ်တွင်တော့ ရဲတိုက်ကြီးနှင့်တူသော အုတ်ကွက်ဖော်ဆောက်လုပ်ထားသည့် အုတ်ကြွပ်မိုး နှစ်ထပ်အိမ် နီညိုရောင်ကြီးတစ်လုံးရှိသည်။ ခြံထောင့်တွင် ခြံစောင့်လင်မယားနေသော သစ်သားအိမ်ပုလေးတစ်လုံး။ အချိန်က ညနေ ၇ နာရီခန့်… အောင်ပန်းမြို့၏ ဆောင်းဦးညနေခင်း။ နေဝင်သွားသည်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး မှောင်မည်းသွားပြီး အအေးဓာတ်က စိမ့်ဝင်လာသည်။ သစ်ပင်အချို့ပေါ်မှ ပုစဉ်းရင်ကွဲသံများမှအပ တစ်လောကလုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။ သို့သော် အိမ်ကြီးပေါ်ရှိ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲတွင်တော့ မီးလင်းဖိုထဲမှ တဖျစ်ဖျစ်တောက်လောင်နေသော သစ်တုံးကြီးမှ မီးအရှိန်ဖြင့် အခန်းတစ်ခုလုံး နွေးထွေးနေသည်။ မီးပန်းဆိုင်းမှ ဖြာကျနေသော ဝါကျင့်ကျင့်အလင်းရောင်အောက်တွင် ဆင်စွယ်ရောင် ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို … Read more

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဧည့်ခန်းထဲ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် ” ” အင်း … ခဏထိုင်ဦး ဝါလေး … မွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲ မလား ” ” အင်းလေ … မောင်ရဲ့ … ဝါလေးရဲ့ ၃၀နှစ်မြှောက် မွေးနေ့ပေါ့ ” နှင်ထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအား ပြုံးပြရင်း ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ်အတွင်း မွေးနေ့ ရောက်တိုင်း တနှစ်ပြီး တနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များ ပေးရင်း ဆက်ပရိုက်လုပ်တတ်သော ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အား ကြိုတင်ရင်ခုန် နေမိသည်။ … Read more

အခန်း ( ၁ ) “ဟဲ့ ဟဲ့ နင် တင်မောင်လတ် မို့လား” အလုပ်က မိတ်ဆွေတစ်ယောက် သူ့ အိမ်တက်မင်္ဂလာ ဖိတ်တာမို့ မသွားမဖြစ် သွားရင်း မမျှော်လင့်ဘဲ ကျောင်းတုန်းက နာမည်ကို ခေါ်ပြီး မေးလိုက်တာကြောင့် အရင်တုန်းက သူငယ်ချင်းမှန်း တန်းကနဲ သိလိုက်သည်။ လောလောဆယ် ဒီကလူတွေက သူ့ကို မိုက်ကယ် လို့ဘဲ သိကြတာကိုး။ ခေါ်တဲ့သူကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တန်းကနဲ မှတ်မိလိုက်သည်။ ပုံစံက ပြောင်းသွားပေမဲ့ ဒီအပြုံးနဲ့ ဒီအသံက အရင်တုန်းကလို မပြောင်း “ဟာ မဝေ၊ ထင်မထားဘူး၊ ကြည့်စမ်း မှတ်တောင်မမှတ်မိချင်ဘူး” “ခစ် ခစ်၊ ငါတို့ မျိုးရိုးကိုက ကြီးလေ လှလေဟ၊ နင်ကတော့ဟယ် တခါတည်း ဘာမှကို … Read more

မောင်သက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ အဘွားတို့ ရွာသွားနေခဲ့သည်။ ဒီမှာက လွတ်လပ်တယ် အဘွားတို့ကလဲ ဘာလုပ်လုပ် မဆူမဆဲ သောက်လိုက်စားလိုက် လယ်ထဲယာထဲလိုက်ကူလိုက် နေ့လည်နေ့ခင်းဆို အမျိုးတွေအသိတွေ အိမ်လည်လိုက်နဲ့ တစ်လလောက်တောင်ရှိသွားြပြီ အသိအိမ်က အမကြီးတစ်ယောက်က မသူဇာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေး ရေဆေးငါးကြီး မြို့မှာကိုး တန်းထဲကကျောင်းသွားတက်ပြီး ဆယ် တန်း သုံးခါကျနဲ့ ရွာပြန်လာြပြီး အိမ်မှာပဲ အသုပ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ် သူတို့က သာမန်လူတန်းစားပါ ြမြို့မှာကျောင်းနေတာလဲ သူ့အဒေါ်ခေါ်ထားပေးတာတဲ့ ခုတော့ သုံးခါကျလို့ သူဆက်မနေချင်လို့ပြန်လာတယ် ပြောတာပဲ။ ကျတာလဲမပြောနဲ့ ရည်းစားခပ်များများတဲ့ အကိုဝမ်းကွဲပြောတာ နောက်တစ်ယောက်က ဦးလေးခယ်မ မနုနုဝင်း ကျွန်တော့်ထက် ငါးနှစ်လောက်ကြီးတယ် သူကတော့ တောသူပီပီ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်အသားညိုညိုနဲ့ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေး။ သူလဲ အိမ်မှာ အမကလေးထိန်း ထမင်းဟင်းချက် ဒါပဲ သူက ခြောက်တန်းလေက်ပဲအောင်တာ ရည်းစားထာဖူးလားမထားဖူးလားတော့ … Read more

နိဒါန်း… ကျွန်တော့်ရဲ့ အပျော်ဆုံး အချိန်လေးပါပဲ……။ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်ရတဲ့ သမီးလေးရယ်… ကျွန်တော် ရင်ခုန်ရဆုံး လူရယ်… အေးချမ်းတဲ့ မိသားစုလေး တစ်ခုလို နေရတာ အရမ်းဝမ်းသာမိတာ အမှန်ပါ….။ “အချစ် အချစ်.. အသစ်တွေဖြစ်ပေမဲ့ စွဲလမ်းခဲ့တဲ့ ချစ်သူဆိုတာ တစ်ဦးတည်း…” ကျွန်တော် လေးနက်စွာ မတွေးပဲ.. ချရေးလိုက်သော ကာရံမရှိသော စာလေး …။ စာလေးရဲ့ အောက်မှာ ၅ နှစ် သာသာ သမီးလေး ပုံတူ……။ ၎င်း…. ၎င်းတို့နှင့် အတူ ကျွန်တော် ဖြတ်သန်းခဲ့ရသော ဘဝတိုတိုရယ်… မဆုံးသော အကြောင်းအရာများဆီသို့… မှတ်တမ်းတင်ထားသော စာအုပ်လေး……။ အခန်း (၁) လူပျိုပေါက်စ ဂျိုထောင်စ ဆိုသလို… အောင်ခန့် တစ်ယောက် တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်လောက်ရောက်လာတော့… အပေါင်းအသင်းကောင်းမှု … Read more

ဦးတေဇသည် မနက်ကတည်းက ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ ဆုံးဖြတ်စရာများကို တောက်လျှောက်လုပ်ကာ အမြန်ဆုံး အပြီးသတ်လိုက်ပြီးနောက် ဘယ် ကို နှိပ်လိုက်သည်။ မကြာမီ သူ၏ ရုံးတံခါးပွင့်လာသည်။ ထို့အတူ သူ အမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်နေသော “ဆု” တစ်ယောက် ငြင်သာစွာ ဝင်ရောက်လာသည်။ ဆုသည် မီးခိုးပြာရောင် ရုံးဝန်ထမ်းဝတ်စုံဖြင့် လှချင်တိုင်း လှနေသည်။ သူမကို မြင်လိုက်သည်နှင့် သူက ခါးပတ်ကြိုးကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ဆုကလည်း တံခါးခတ်ပြီးသည်နှင့် ပေါင်လည်ထိ ရောက်နေသော စကဒ်ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဦးတေဇကလည်း ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဆုကို မြင်လိုက်တိုင်း သူ့လီးက အငမ်းမရ တောင်တတ်သည်မှာ တော်တော်ကြာခဲ့ပြီ။ ခုလည်း တောင်နေဆဲပင်။ ရိုးမသွားနိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်လွန်းနိုင်သည့် ဆု၏ စောက်ဖုတ်ကို သူ တန်းတန်းစွဲ ဖြစ်နေသည်မှာလည်း … Read more

(အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်) 🏵️ အခန်း (၁) 🏵️ 📘ကြယ်စင်📘 “မင်္ဂလာပါ။ ပင်လယ်ဟိုတယ်က ကြိုဆိုပါတယ်။” “အစ်ကို check in လုပ်မလို့လား။ ခဏလေးနော်။ အစ်မလေး နွဲ့စိုး လာလိမ့်မယ်။” အလုပ်ကိစ္စနဲ့ မော်လမြိုင်မြို့ကို တစ်ခေါက်ရောက်ရပြန်ပြီ။ မွန်တို့ဌာနီ ရာမည။ မွန်မလေးတွေ တအားလှသည်။ အသားအရေ ဝင်းဝင်းလေးတွေနဲ့ မျက်နှာလုံးလုံး၊ အပြုံးချိုချို။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အချိုးအဆစ်ကျလှသည်။ အထူးသဖြင့် ဒီဟိုတယ်က ဝန်ထမ်းကောင်မလေးတွေက အလန်းလေးတွေချည်း။ အဲဒီ နွဲ့စိုး ဆိုသည့် တစ်ယောက်က အလန်းဆုံး။ “အစ်ကို တစ်ယောက်တည်းလား။ အဖော်လိုရင်ပြောနော်။ ညီလေး စီစဉ်ပေးမယ်။ ဆက်ရှင်လား။ တစ်ညလုံးလား။ တစ်ယောက်လား။ နှစ်ယောက်လား။” “မင်းက တယ်အလိုက်သိပါလား။ ညီလေး နာမည် ဘယ်လို ခေါ်လဲ။” … Read more

မိုးလင်း ကတည်းက အသဲအသန် ရွာသွန်းနေသော ကိုရွှေမိုးက ညနေရောက်မှာသာ လုံးလုံးတိတ်သွားတော့သည်။ ဇွဲကိုက ဆိုင်ရှေ့မှာ ပစ္စည်းလေးတွေ ပြန်ခင်းရင်း ဈေးဝယ်သူ အလာကိုသာ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်။ မိန်းမက ဆိုင်အတွင်းက စက်ချုပ်ရင်း ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိတော့ ပြုံးမိပြန်သည်။ ကျွန်တော့်နာမည်က ဇွဲကို ပါ။ အမျိုးသမီး နာမည်က မိုးမြင့်သူ ပါ။ ကျွန်တော်က စက်ရုံတစ်ရုံမှာ စာရေးလုပ်တယ်။ သူကတော့ အရင်က အထည်ချုပ်စက်ရုံလုပ်ရင်း ကျွန်တော်နဲ့ ညားပြီးတော့ စက်ချုပ်သင်တန်းလေးတက်ကာ ဆိုင်လေးဖွင့်လိုက်တာ မထင်မှတ်ပဲ အဆင်ပြေသွားတော့ ဆိုင်လေးကို တိုးချဲ့ စက်ချုပ်ပစ္စည်း (အပို) လေးတွေပါ ရောင်းဖြစ်ခဲ့တယ်။ အိမ်ထောင်ကျတာ နှစ်နှစ်ကျော် သုံးနှစ်နီးပါးသာ ဖြစ်လာခဲ့တယ် ကလေးတော့ မယူရသေးဘူး။ စီးပွားရှာကောင်းနေတုန်းမို့လည်း ပါတာပေါ့ဗျာ၊၊ ဟိုတွေးဒီတွေး တွေးနေရင်း … Read more

အင်း ဘာလိုလိုနဲ့ မနက်ဖြန်ဆိုရင် မောင်တောင်ခွင့်ရက်စေ့လို့ တောင်ကြီး ပြန်ရတော့မှာပဲ။ မောင်က ဝန်ထမ်းလေ၊ ကျွန်မလည်း ဝန်းထမ်းဆိုတော့ တာဝန်ကျတဲ့နေရာက မတူတော့ ခွဲနေရတာပေါ့။ မောင်က တောင်ကြီးမှာတာသန်ကျတယ်။ ကျွန်မက နေပြည်တော်မှာ။ “မိန်းမရေ မိုးလည်း ချုပ်ပြီ အိပ်ယာထဲဝင်ကြစို့ကွာ နုတ်ဆက်ပွဲလေး ကျင်းပရအောင်”ဟွန့် အစောကြီးရှိသေးတာကို” ကျွန်မလည်း မျက်စောင်းလေး ချိတ်ပြီး မူနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်တယ်။ မောင်ပြန်ရောက်ကတည်းက နေတိုင်းလိုလို နေဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးအားကတယ်မရှိဘူး။ “လာပါ မိန်းမရာ” “အင်းပါ သွားမယ်လေ” နှစ်ယောက်အတူတူ ဖတ်လို့ အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်က လူကို အတင်းဖတ်ပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ မောင်က နခမ်းလေးတွေ စုတ်ပေးရင် နို့ကို ကိုင်နေတယ်လေ။ “အင်္ကျ ီတွေချွတ်လိုက် မိန်းမရာ” … Read more