“ ပြိုင်တူပြီးလျှင် ကောင်းနိုင်ပါသည် ”

သရက်မြို့၊ ဟိုက်စကူးကျောင်းကြီးမှာ မြို့၏အနောက်မြောက်စွန်း တောင်ကုန်းကလေးတစ်ခုပေါ်တွင် တင့်တယ်စွာ သပ်ရပ်လှပမှုဖြင့် ရှိနေသည်။ မြောက်ဖက်ဘောလုံးကွင်း၊ တပ်ကွင်း၊ လွင်ပြင်များဆီမှ တိုက်ခတ်လာသော လေပြေအေးများမှာလည်း သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သည်နှင့်အမျှ အေးလှသည်။ ထိုလေပြေအေးကို တိုက်ခတ်ခံရင်း ကျောင်းဘေးပတ်လည်၌ ပြေးကာ ခုန်ကာ ကစားနေကြသော ကလေးသူငယ် အရွယ်ပေါင်းစုံမှာလည်း ရွှင်ရွင်မြူးလျှက်၊ ပျော်မြူးနေသည်။ ကျောင်းဘေးပတ်လည်တွင် ရာသီမရွေး အပွင့်အဖူးများဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးလျှက် ရှိနေကြသည်။ ကျောင်း၏ မြောက်ဖက်သို့ ထိုးထွက်ဆောက်လုပ်ထားသော ခန်းမဆောင်ကြီးဘေး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ဇလပ်ပင်များသည် ပိုမို၍ပွင့်နေကြသည်။ အပင်တိုင်း၏အောက်တွင် ဇလပ်ပွင့်များသည် ကြွေကျလျှက် ကောက်ပန်သူများကို ငံ့လင့်လျှက် လဲလျောင်းကာ နေကြလေသည်။ ထိုခန်းမကြီး၏ အရှေ့ဖက် ကလေးများ အနည်းငယ်ရှင်းရာဘက် အုတ်လှေခါးထစ်ဘေး ဇလပ်ပင်တွင် (၁၂) နှစ်၊ (၁၃)နှစ် အရွယ် ကလေးမလေး (၅) … Read more

ပါကင်ကောင်း တစ်ခုကို ဖောက်ရတဲ့ အရသာ

ရပြီလား…. ထပ်သွင်းပေးဦး… ဒီလောက်ဆိုရင်ကော ထပ်သွင်းပေးဦး ရော့ ထပ်သွင်းပေးဦး ဖူးဖူးရောင်ကာ မို့မောက်ပြီး နီတွတ်နေသော ခိုင်နှင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဦးရဲနောင်က သူ့လီးကို တစ်ဆင့်ချင်း သွင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးရဲနောင်မှာ အသက်ငါးဆယ် ကျော်နေပြီ ဖြစ်သော အဘိုးကြီးဖြစ်သည်။ ခိုင်နှင်းမှာ ဦးရဲနောင်မှ မွေးစားထားသော သမီးဖြစ်သည်။ ဦးရဲနောင်မှာ အိမ်ထောင်ရှိစဉ်ကာလက သားသုံးယောက် ထွန်းကားခဲ့သည်။ သမီးလိုချင်ခဲ့သော်လည်း မိန်းမဖြစ်သူမှာ သားသုံးယောက် မွေးပေးပြီးနောက် ဆုံးသွားသည်။ သမီးလိုချင်၍ ရူးနေသော ဦးရဲနောင်အတွက် တစ်ရက်တွင် အိမ်ရှေ့တွင် မွေးကင်းစ ကလေးငယ်လေး ပစ်ချထားသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် မဖြစ်မနေ မွေးစားလိုက်ရသည်။ သမီးလေး လိုချင်နေခိုက်မို့ နတ်ပေးသည့် သမီးလေးအဖြစ် မွေးစားခဲ့သည်။ သမီးလေးကို သားသုံးယောက်နှင့် တန်းတူ ပညာသင်ပေးခဲ့သည်။ သားသုံးယောက်မှာ … Read more

”အစ်ကိုရယ်… ညီမကို လုပ်ပေးပါတော့နော်…”

(အိပ်မက်သခင်မှ ဖတ်၍ကောင်းအောင် ပြင်ဆင်ရိုက်တင်သည်။) 💕အခန်း (၁)💕 ရန်ကုန်မြို့ မောင်ထော်လေးလမ်းရှိ တည်းခိုခန်းတစ်ခု၏ ဧည့်ခန်းအတွင်းတွင် လူနှစ်ယောက် တီးတိုးစကားပြောနေကြသည်။ တစ်ယောက်က အရပ်အနည်းငယ်ပုသော လူရည်သန့် တစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ပထမလူထက် အသက်အနည်းငယ်ကြီးပုံရပြီး လူကောင်ထွားထွား၊ အသားညိုညို မြင့်မြင့်နှင့် ဖြစ်သည်။ ”အစ်ကိုညိုကလည်း ဒါလေးတောင် ဖြစ်အောင် မလုပ်ပေးနိုင်ဘူးလား။” လူထွားကြီးက အရပ်ပုပုလူကို စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။ ”ဇော်ကြီးကလဲကွာ… ငါလည်း တစ်နေကုန်ထွက်ပြီး လိုက်ရှာနေတာပဲ အခုဟာက စီမံချက်ရှိလို့တဲ့ကွ” ”ဟူး” ဇော်ကြီး ဆိုသော လူထွားကြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်နှင့် လေပူတစ်ချက်ကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ”ဇော်ကြီးကလဲကွာ…. စိတ်မပျက်ပါနဲ့ … နောက်တစ်ခေါက်တော့ ရမှာပါကွာ…။ အရင် အခေါက်တွေကလည်း ငါရအောင် ရှာပေးခဲ့တာဘဲဟာ…” ကိုညိုဆိုသောလူက လေပြေထိုး၍ ဇော်ကြီးကိုဖျောင်းဖျသည်။ … Read more

“အ အားအား အူး ကောင်းလိုက်တာနော် ဟူး ‌ဆရာမနှင်းနှင်း ကောင်းလား “

ဆရာမ နှင်းနှင်း က အိမ်ထောင်သယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ကျား အဝေးမှာ သူက သူ့သားနဲ့နေတယ် သူ့ယောက်ကျားက တစ်လတခါတောင်ပြန်လာချင်မှ လာတာ။ ဆရာမ နှင်းနှင်း က အသက်ကသာ ကြီးတာ ကာမစိတ်ကတော့ရှိတုန်း။ ပထမတုန်းကတော့မသိပါဘူး နောက်ပိုင်းကျမှ တဖြေးဖြေး ရိပ်မိလာတာ။ ဆရာမနှင်းနှင်းကို ဘယ်လို ဂွင်ဖန်ပြီး လိုးရရင် ကောင်းမလည်းဆိုပြီးတော့ စိတ်ကူးနဲ့ ကြံစည်ကြည့်နေမိတယ်။ သူ့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်က တဝင်းထဲ အိမ်ကတော့ သက်သက်စီ ခြံစည်းရိုးက ကာမထားဘူး။ ကျွန်တော့ အိမ်ခေါင်းရင်းမှာက သူတို့ရေကန် ရေချိုးတဲ့ နေရာနဲ့ ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နဲ့က တန်းနေတာ။ အဲဒါနဲ့ တစ်ရက်ကျတော့ နေ့လည်ထမင်းစားကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန် ရေချိုးပါလေရော။ အိမ်မှာက ဘယ်သူမှမရှိဘူး။ သူအိမ်ကလည်း သူတစ်ယောက်တည်းရယ်။ သူ့သားက တက္ကသိုလ်ကျောင်းတတ်နေတာ။ အဲဒါနဲ့ ဟုတ်ပြီ … Read more

“အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မြတ်လေးရယ်… အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုရီး မေ့လို့ မရတာပေါ့”

ကျွန်တော်က နယ်ကဗျ။ ဒါပေမဲ့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းရောက်အောင် ရန်ကုန်မှာသွားနေဆိုပြီး ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆီကို လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အဒေါ်ကလည်း သူတစ်ယောက်ထည်းမို့ အဖော်ရတယ် ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာလည်းပါပါတယ်။ ကျွန်တော့် အမေရဲ့ ညီမပေါ့။ သူကလည်း အထက်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမ ဆိုတော့ တခြားကျူရှင်တက်စရာ မလိုပဲနဲ့ အိမ်မှာတင် စာလုပ်လို့လဲ ရတာပေါ့။ အဒေါ်ဆိုတဲ့ ဒေါ်မြတ်မျိုးမြင့် က အသက် သုံးဆယ်ငါးလောက်ရှိပြီ။ အသားက ညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဘော်ဒီတောင့်တောင့်ပဲ ပြောကြပါစို့။ အိမ်ထောင်ကျတာ ခုနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ယောက်ျားက သင်္ဘောသားဆိုတော့ အိမ်မှာ မရှိတာ များတယ်လေ။ ကလေးလည်း မရှိသေးဘူး။ ရုပ်ကတော့ အချောကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်ထည်တယ်။ နို့ကြီးတွေက ဖောင်းကြွလုံးတင်းနေပြီး ဖင်ကြီးကလည်း … Read more

အပျိုစင်တစ်ယောက်ရဲ့ ကာမ အိမ်မက်

ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည် သူဝင်လာသည်နှင့် အလိုလို ဂျိုင်းကနဲ့ ပိတ်သွားသည်၊ သူက တံခါးပိတ်သံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒေါ်ဒေါ်၊ ဦးလေး၊ ဦးလေး၊ မညွန့်၊ မညွန့် ဆိုပြီး သူ့ ကို စာသင်ပေးနေသည့် ကိုမောင် အိမ်က အိမ်သားတွေကို အသံထွက်အောင် အော်ခေါ်နေသော်လည်း မည်သူကမှ မထူး။ အလိုလိုပိတ်သွားသော တံခါးကို ဆွဲဖွင့် ကြည့်သော်လည်း တံခါးက တုံ့တုံ့မျှ မလှုတ်။ ပါးစပ်က တကြော်ကြော် … Read more

ဆရာမ မမငြိမ်းရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထဘီလေး

တောင်ကြီးရဲ့ ဆောင်းက အေးချမ်းလွန်းတော့ မိုးလင်းလို့ မထချင်ဘဲ စောင်ထဲသာ ဆက်ကွေးနေလိုက်သည်။ ”စိုင်းလေး ထတော့လေ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီ… မင်း အစ်မကိုလည်း ကားဂိတ်မှာ သွားကြိုလိုက်ဦး..” မငြိမ်း… မမငြိမ်း က အမေ့တူမ.. ကျွန်တော့် တစ်ဝမ်းကွဲ မမ။ အသက် ငါးနှစ်လောက်ကတည်း က မမ အဖေက မိုးကုတ်ကျောက်တွင်းမှာ ကျောက်ပိပြီး ဆုံးသွားသည်။ ထိုစိတ်နဲ့ မမ အမေကလည်း နှလုံးရောဂါဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် ထပ်ဆုံးသွားသည်။ ငယ်ငယ်လေးနဲ့ မိဘမဲ့သွားရှာတဲ့ မမကို မေမေက မွေးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လိမ္မာပြီး ကျေးဇူးသိတတ်တဲ့ မမကလည်း မေမေ့ကို ချစ်ကြောက် ရိုသေလေးစားပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်လည်း မောင်လေး အရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင် ဂရုစိုက်သည်။ … Read more

“…..ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်….. ဆွေမေ့မျိုးမေ့ပါဘဲ… “

“….အေး… ဟုတ်တယ်….. ငါလည်း ကြားဖူးတယ်…..။ စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ မိန်းမကို ခေါင်းအုံးခုပြီး လုပ်မှအားရဆိုဘဲ….။ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်တော့ သားအိမ်ဝက မြင့်တက်လာပြီး လီးထိပ်နဲ့ ဆောင့်မိတော့ ပိုကောင်းဆိုဘဲကွ….” တူးတူးက သူကြားဖူးသမျှကို အားပါးတရ ပြောနေစဉ် အောင်ထွန်းက… “….ခေါင်းအုံးခုလိုးတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ……။ မိန်းမတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းနက်မနက် ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ…..။ သူ့ထမီလှန်ပြီး လက်နဲ့ ထိုးကြည့်ရမှာလား…” “…..နင့်..အမေကလွှားမှဘဲ….။ လက်နဲ့ထိုးကြည့်လို့ ရမလားဟ….။ ပါးကျိုး ထောင်ကျသွားမှာပေါ့……။ခွီးစ်တဲ့မှာဘဲ…. တုံးလိုက်တာ….” တူးတူးက အောင်ထွန်းကို ကလော်တုတ်လိုက်သည်။ “…..ဒါဖြင့်ရင်…. စောက်ခေါင်းနက်မနက်သိဘို့ ပြောလေကွာ…” အောင်ထွန်းက သူ့အမေကို ထိပါးပြီး ပြောလာသော တူးတူးကို မကျေမနပ်သံဖြင့် မေးလိုက်၏။ “…..ပြောလိမ့်မပေါ့ကွာ… မင်းကိုက လောနေတဲ့ဥစ္စာ “ ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ငြိမ်နားထောင်နေသော စိုးလွင်က … Read more

ဘာလာလာ အာသာမပြေတဲ့ အပျိုကြီး

ဒီအကြောင်း ကိုပြောရမည်ဆိုရင် “တော်ဝင်ပန်း” အမျိုးသမီး ဘော်ဒါဆောင်က စရမည်မှာသေချာ၏။ တော်ဝင် ပန်း ဆိုသည်မှာ ရန်ကုန်မြို့ ဆင်ခြေဖုံး ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက် တခု၏အစွန်မှာ ရှိသည်။ တဖက်ရပ် ကွက် ကတော့ သာမန်လူတန်းစား အများစုနေထိုင်ရာ ရပ်ကွက်ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ တော်ဝင်ပန်း တည်ရှိရာက လည်း ဟို အရင်ကဆိုရင် သာမန်ရပ်ကွက်တခုသာဖြစ်သည်။ နောက်မှ လူလူသူသူ လူချမ်းသာ ရပ်ကွက်ဆန် ဆန် ဖြစ် လာ သည့် နေရာတခုဖြစ်သည်။ တော်ဝင်ပန်းကို နာမည်နှင့် လိုက်သည်ဟု အရပ်ထဲမှာရော ဒီအနီးနား တဝိုက်မှာပါ သိကြသည်။ ပြောစမှတ် ဖြစ် လောက်အောင်လည်း အဆောင်သူတွေက လှတပတ လေးတွေများသည်။ တော်ဝင်ပန်းမှ မိန်းကလေး တွေ အ ကြောင်းပြောပါက အဆောင်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူ … Read more

“ မမတင်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်မချစ်ရရင် ကျနော် မပြန်ဘူး…”

အိမ်ထောင်မပြုရသေးသော အမျိုးသား အမျိုးသမီးများ အသက်အရွယ် နှစ်ဆယ်ကျော် အစိတ်ထဲသို့ ဝင်လာကြပြီဆိုလျှင် လူပျိုကြီးအပျိုကြီးဆိုသော ဘွဲ့ကိုရလာကြသည်။ မိသားစုအသိုင်းအဝိုင်း၊ သူငယ်ချင်းအသိုင်းအဝိုင်း၊ အိမ်နီးချင်းအသိုင်းအဝိုင်းများကြားတွင် ဘာပဲပြောပြော၊ ဘာပဲလုပ်လုပ် အပျိုကြီး လူပျိုကြီးဖြစ်ရတာကို အပြစ်ကြီးတစ်ခုသဖွယ် စောင်းပါးရိပ်ခြေအပြောခံရသည်သာမက နောက်ပြောင်သရော်ခြင်းကိုပါ ခံကြရတော့သည်။ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးတွေဆိုတာကလည်း ဘယ်သူမှ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ခုံမင်နှစ်သက်လွန်းလို့ ဒီဘဝကို ခံယူထားကြတာမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အိမ်ထောင်ကျခြင်းအဖြစ်ကို မရောက်ကြဘဲ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ရောက်ရှိလာကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ထိုသို့သော အပျိုကြီး လူပျိုကြီးများသည်လည်း အပျိုကြီးလူပျိုကြီးဟူသော ဂုဏ်သတ္တိအပြည့်ဖြင့် ဒီအသက်အရွယ်ရောက်သည်အထိ အပျိုစစ်စစ်၊ လူပျိုစစ်စစ်တွေရော ဟုတ်ကြပါရဲ့လား…။ အားလုံးတော့ မဟုတ်နိုင်ကြပါ။ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှုန်းကတော့ အဖြစ်ဟောင်း၊ အချစ်ကြောင်းလေးတွေဖြင့် လူမသိသူမသိ နောက်ကွယ်မှအကြောင်းလေးတွေ ရှိခဲ့ကြပါသည်။ ဒီလို အဖြစ်ဟောင်း၊ အချစ်ကြောင်းလေးတွေနဲ့ မြောက်များလှစွာသော … Read more