ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးကိုမှ ကြိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်ကဲ့ အန်တီလေး
“ပြန်တော့မှာလားကွ” “သွားတော့မယ် ကိုကြီးစိုးရာ အိမ်မှာက တီလေးတစ်ယောက်ထဲဗျ” “ဗညားရာ မင်းလည်း မိန်းမတောင် ရပါဦးမလားကွာ” “အဲ့ဒါတွေက နောက်မှပါဗျာ အရေးကြီးတာက ကျနော့်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အဒေါ်ပါဗျာ” “အေးပါကွာ သိပါတယ် ငါကစတာပါကွာ ကျေးဇူးသိတတ်တာ မမှားပါဘူး ဗညားရာ” ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဗညား အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ဗညားရဲ့ နာမည်အပြည့်အစုံက ဗညားမောင်မောင် ။ စီးပွားစီမံ နောက်ဆုံးနှစ် တက်ရောက်နေသော ကျောင်းသားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူကတစ်ဦးထဲသောသားဖြစ်ကာ သူခြောက်တန်းအရောက်တွင် ကားမတော်တဆမှုဖြင့် မိဘများ ကွယ်လွန်ခဲ့လေရာ သူအမေ၏ ညီမအရင်း တီလေးဆုမြတ်နှင့် သူ့ယောက်ျား အန်ကယ်လင်းသူက စောင့်ရှောက်ခဲ့လေသည်။ အဖေကလည်း တစ်ကောင်ကြွက်ဖြစ်ကာ အမေဘက်ကလည်း ပြေးကြည့်မှ ညီမနှစ်ယောက်ရှိသည်ဖြစ်ရာ ဗညားဘဝမှာ ဆွေမျိုးဆို၍ တီလေးဆုမြတ် […]
အိမ်ထောင်သည် လင်မယားနဲ့ တဏှာကြီးတဲ့ အပျိုကြီး
ဝေလွင် နှင့် ကလျာတို့သည် ညားခါစ လင်မယားများ ဖြစ်ကြသည်.. ။ ထို့ကြောင့် နှစ်ဖက်မိဘများနှင့် အတူမနေချင်ကြပေ…။ ကြင်စဦးမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဝုန်းချင်သလို ကုတင်ကျိုးသွားအောင်အထိ ဆောင့်ချင်ကြလေသည်….။ ထို့ကြောင့် နှစ်ဦးသား အလုပ်ပိတ်ရက်မှာ အိမ်ငှါး ရှာထွက်ကြလေသည်…။ အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင် အကူအညီနှင့် လှလှဟုခေါ်သော အပျိုကြီးအိမ်သို့ သွားကြည့်ကြသည်..။ အိမ်သည် နှစ်ထပ် ပျဉ်ထောင် ပျဉ်ခင်း အိမ်ဖြစ်သည်..။ အိမ်အောက်ထပ်ဝင်သော တံခါးဘေးတွင် အပေါ်ထပ်လှေကားထားသလို.. အိမ်နောက်တွင်လည်း မီးဖိုဂျောင်ဘေးမှ အပေါ်တက်သော လှေကားရှိလေသည်.. ။ ရေချိုးလျှင် အိမ်ခြေရင်းဘေး အောက်ထပ်ခြေရင်း ပြတင်းပေါက်ဘေးတွင် ချိုးရသည်..။ အိမ်သာမှာ အုတ်ခံ ပျဉ်ကာ အိမ်သာလေး ဖြစ်သည်။ အလေးအပေါ့သွားလျင် အောက်ထပ်နေသူက တန်းသွားလို့ရပေမဲ့ အပေါ်ကလူက လှေကားမှ ဆင်းရမည် […]
” မင်းဟာက လူရောဟုတ်ရဲ့လား…ဒီလောက်ကြီးတာ မမ တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး “
ညပိုင်း အချိန်ပို ဆင်းရမှာမို့လို့ ကျုပ် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့တယ်။ ကားဆေးသုတ် လုပ်ငန်းပါ။ အလုပ်က မနိုင်ဘူးဗျ ဆရာပါ ဝင်လုပ်နေရတာ။ကျုပ်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုး နဲ့ မမဖြူကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျုပ်နာမည်က ကျော်ဦးပါ။ မမဖြူက ကျုပ်အစ်မအရင်း နာမည်က ခင်နှင်းဖြူပါ။ ဦးမြင့်စိုးက မမဖြူယောင်္ကျားရဲ့ ဦးလေးပါ အသက်က ၅၅ ကျော်နေပါပြီ။ ယောက်ဖရဲ့အဖေ ဦးတင်စိုးနဲ့ ဦးမြင့်စိုးက ညီအစ်ကိုအရင်းဆိုတော့ အမွေဆိုင်အိမ်မို့ တစ်အိမ်ထဲ အတူနေကြတာဗျ။ ဦးမြင့်စိုးမိန်းမ ဒေါ်ခင်မြင့် ဆုံးတော့ ကလေး မရကြဘူး။ အခုထိ ဦးမြင့်စိုးက တစ်ယောက်တည်း သမားပေါ့။ မမဖြူနဲ့ ကျုပ်ယောက်ဖကိုသိန်းလွင် လက်ထပ်ပြီး နှစ်လကြာတော့ ယောက်ဖရဲ့အဖေ ဦးတင်စိုး ဆုံးသွားရှာတယ်။ ဦးတင်စိုး မဆုံးခင်ကတည်းက ပေ ၄၀ […]
ယောကျာ်းတွေ အရမ်းကောင်းတဲ့ အကြောင်းကို သိသွားတဲ့ ချွေးမလေး
သားဖြစ်သူ တိုးမောင်က နေပြည်တော်ကို သင်တန်း ၂ ပတ်သွားရမှာမို့ အိမ်မှာမိန်းမသား ၂ ယောက်ထဲရှိလို့ အိမ်လာစောင့်ပေးပါဦး အဖေဆိုလို့ မုဆိုးဖိုကြီး ဦးမြမောင်တစ်ယောက် ရန်ကုန်ကို ဘုရားဖူးလို သဘောထားပြီး ရောက်လာခဲ့တယ်။ အသက် ၆၀ ကျော်ဆိုပေမယ့် သန်တုန်းမြန်တုန်း ဆိုပါတော့။ ငယ်စဉ်က အားကစားလိုက်စားခဲ့၍ အခုချိန်ထိ ခန္ဒာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီး သန်မာဆဲ။ သားတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ၅ နှစ်ကျော်ပြီ ကလေးမရကြပေ။ ချွေးမ အေးအေးခိုင်က အထည်ဆိုင်ဖွင့်သည်။ တူမတော်စပ်သူ မိတာကို အိမ်အကူအဖြစ် ခေါ်ထားကြသည်။ မွေးကတည်းက ဖခင်မရှိခဲ့သော ချွေးမလေးက ဦးမြမောင်အား ဖခင်အရင်းလိုပင် အလွန်ချစ်ရှာသည်။ တိုးမောင်ခရီးမထွက်မှီ ၂ ရက်ခန့်ကြို၍ ရန်ကုန်သို့ ဦးမြမောင် အရောက်သွားသည်။ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ဆုံချင်တာလည်း […]
စိတ်ဆန္ဒရဲ့ အလိုကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့တဲ့ ကိုကိုနဲ့ ညီမလေး
ကူးယဉ် အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ တစ်ခုခု အကြောင်းအစုံတရာ ဖြစ်ခဲ့လျင် ကျွန်တော့် အမှားသာ ဖြစ်ပါကြောင်း။ ကျနော့် နာမည် သက်လွင်ဦး ပါ။ ကျနော် ဆယ်တန်းအောင်တော့ အားအားယားယား သင်တန်းတွေချည်း တက်ဖြစ်ပါတယ်။ သင်တန်းတွေ တက်ရင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ပေါင်းစုံရ အတွေ့အကြုံတွေလည်း ပေါင်းစုံရတော့တာပါပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ သင်ပေးရင်းနဲ့ အတတ်ကောင်း တစ်ခု တတ်လာတာကတော့ ဆေးချတာပဲ။ တော်တော်များများတော့ လုပ်ဖူးပေမယ့် အကြိုက်ဆုံးကတော့ အသီးပဲ။ ဒီကောင်က ဆွဲပြီးသွားရင် ကိုယ်လုပ်ချင်တာကို မျောနေတော့တာ။ ဂိမ်းဆော့တဲ့ကောင်က ဂိမ်းကိုဖိဆော့၊ ဆော်ကြူတဲ့ကောင်က ဆော်ချည်းလိမ့်ကြူ၊ စာဖတ်တဲ့ကောင်က ဖတ်၊ ကိုယ့်အာရုံနဲ့ကိုယ်ပဲ။ ကျနော်ကတော့ အောကားတွေ ကြည့်ရတာ ဝါသနာပါတော့ ဆိုက်စုံမွှေရင်း ကြည့်လိုက် ဒေါင်းလိုက်ပဲ။ ကျနော် မိသားစုက ချမ်းသာတဲ့ […]
” တင်လှရယ်…အစ်ကိုတော့ရူးတော့မယ်ကွာ “
အချိန်က ညနေဆည်းဆာ အချိန် ဖြစ်သည်။ ရွာလမ်းတလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက်ရှိသော အသားနီစပ်စပ်နှင့် တရုတ်ကပြားပုံပေါက်နေသော လူတစ်ယောက် လျှောက်လို့လာသည်။ ထိုသူမှာ ခြံတစ်ခြံရှေ့သို့ ရောက်လျှင် ရပ်၍ ခြံထဲသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ခြံထဲတွင် သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတစ်လုံး ရှိနေသော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ခြံစပ်ထိ စိုက်ပျိုးထားသည့် ရွက်လှပင်များ၊ ကိုရန်ကြီးပင်များ၊ ဖလံတောင်ဝှေးပင်များကြောင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးမှာ အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်၏ လည်ပေါ်နေရာလောက်သာဖြစ်၍ နေရလေသည်။ ခြံစည်းရိုးမှာ မဒမတိုင်နှင့် ဝါးကပ်တိုင်များ ကာရံထားပြီး ခြံတံခါးမှာမူ ဖွင့်ထားသဖြင့် ထိုသူမှာ ခြံဝင်းအတွင်းသို့ လျှောက်ဝင်ခဲ့လေသည်။ ” တင်လှရေ.. ဟေ့ တင်လှ ” ခြံထဲသို့ လှမ်းမျှော်၍ ခေါ်လိုက်ပြီး အတန်ငယ်မျှ နားစွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှ အသံမကြားရသဖြင့် ထိုသူက ထပ်၍ ခေါ်ပြန်သည်။ ” […]
ရှက်ကြောက်နေပေမယ့်လဲ ခံချင်စိတ် ကို ထိန်းမရတဲ့ မိန်းကလေး
အိမ်တွင် မမ မရှိတုန်း အေးလွင် သူ့ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြောချင်၍ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခုတော့ သူအိပ်သောအခန်းထဲတွင် အေးလွင်က လီးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဝင်သလောက် လီးတဝက်လောက်နဲ့ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ငယ်ငယ်က အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးနေသည်။ ဒီလို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေရင်း အေးလွင်က သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျန်တဲ့ လီးကို ဆောင့်ပြီး အရှိန်ဖြင့် သွင်းလိုက်သည်။ “ ဗြစ်……ဗြစ်……ဒုတ်……” “ အမလေး…… အမလေး…… နာလိုက်တာ…… အစ်ကိုရဲ့… နာလိုက်တာ…… ကျမဟာလေးတော့ စုတ်သွားပါပြီ…… ကျွတ်… ကျွတ်…… ကျွတ်…… နာလိုက်တာနော်……” ငြီးလည်းငြီး ငယ်ငယ်က သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကားနိုင်သလောက် ကားပေးလိုက်ပါတော့သည်။ သူမရဲ့ ခေါင်းကလည်း ရမ်းနေတော့ […]
မညှာမတာ ရက်စက်လွန်းတဲ့ ကိုကို
“မလုပ်ပါနဲ့တော့ တော်ပါတော့ အားးးး သေပါပြီ။ ကိုကို တော်ပါတော့ အားးး နာလိုက်တာ သေပါပြီ။ အား” အချစ်ဆိုတာကို ရင်မခုန်ဖူးသေးတဲ့ မေမဒီ ဆိုတဲ့ ကျမအတွက် နာကျင်မှုထက် အရွယ်မတိုင်ခင် စော်ကားဖျက်စီးခံရခြင်းထက် မောင်နှမအရင်းကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုကိုရဲ့ မတရားမုဒိန်းကျင့်ခြင်းကို ခံနေရလို့ ကျမအသဲနှလုံးတွေ တစ်ဆက်ဆက် နာကျည်းခံပြင်းရင်း နှုတ်ခမ်းကို အံကြိတ်ကိုက်ထားရင်း မျက်ရည်တွေ ထိန်းမရသိမ်းမရ ပြိုဆင်းနေပါတော့တယ်ရှင်။ မဆန့်မပြဲ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းကြပ်စွာ ဝင်နေသော လီးက နုနယ်လွန်းတဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ပွတ်တိုက်ဝင်သွားလိုက်တိုင်း ပွန်းရှသွားသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးက သွေးစလေးများပါ စီးကျနေပါတော့တယ်ရှင်။ “အားးးး ဖေဖေရေ အားးးး ကယ်ပါဦး။ အားးး မခံနိုင်တော့ဘူး တော်ပါတော့။ အားးးး ကိုကို အားးးး ရပ်လိုက်ပါတော့ […]
“ ညီမလေးကလဲကွယ်…လိမ္မာသားနဲ့…နဲနဲ ကားပေးပါဆို…..”
“ အစ်ကိုလေး ….” အိပ်မပျော်ပဲ မျက်လုံးကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့်သွားသည်..။ “ ဟင်… ပုံ့ပုံ့ … မအိပ်သေး ဘူးလား…..” ကွယ်လွန်သူ ဇနီးသည်နှင့် ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ပုံကလေးများကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်နေသော ကိုသက်အောင်ရဲ့ ဘော်ဒါကြီးက တင်းမတ်နေသည်..။ ပုံ့ပုံ့က အဲဒါကြီးကို တွေ့ဖြစ်အောင် တွေ့လိုက်လေသည်..။ “ မမသီ သားတွေက အရမ်းသေးပေါက်တာပဲ…” ကိုသက်အောင် မြင်သာအောင် အနှီးနှစ်ထည်ကို ကိုင်ပြီး မြှောက်ပြလိုက်သည်..။ ကိုသက်အောင် ကုတင်ပေါ်မှထကာ ပုံ့ပုံ့ အနားသို့ လာခဲ့သည်..။ ပုံ့ပုံ့ထံမှ သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ဦးစွာ ရှူရှိုက်မိလိုက်ရသည်..။ “ ထားခဲ့လေ….မိုးလင်းတော့ ..ငါလျှော်လိုက်ပါ့မယ်….“ “ အို….မဟုတ်တာ….” ပုံ့ပုံ့က လက်ကို ပြန်ရုတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်..။ ဝတ်ထားသော ညဝတ်အင်္ကျီလေးအောက်မှ […]
“ အင်း…ဟင်း……ဟင်း….ယားတယ်….ကိုစိုးရယ်……ဇင်…မနေတတ်တော့ဘူး….ကွယ်….“
ကျွန်မနာမည်က ဇင်ဇင်ပြုံး ပါ..။ သိတဲ့အတိုင်းပါဘဲ.. ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ..။ ကျမအသားက ခပ်ညိုညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ခပ်တောင့်တောင့်ပါ..။ သူများတွေက ပြောကြတယ်။ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့်နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်နေသတဲ့ ရှင်။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ ပေ မပြည့်တတ်ပေမဲ့ ရင်က ၃၉ ၊ ခါးက ၃၀ ၊ တင်က ၄၀ ရှိတယ်ရှင့်..။ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေက ထွားထွားပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကားကား ဖြိုးဖြိုးအိအိကြီးတွေပါ..။ ကျမ လမ်းလျှောက်သွားရင် ကျမဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေ အချက်ကျကျနဲ့ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံတွေက မြင်ရသူ ပုရိသယောက်ျားတွေရဲ့ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်စေတာပေါ့ […]