ပြီးအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ကိုကို

အော်.. ဘာလိုလိုနဲ့ မနက်ဖြန်ဆိုရင် မောင်တောင် ခွင့်ရက်စေ့လို့ တောင်ကြီး ပြန်ရတော့မှာပဲ။ မောင်က ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ဖြစ်သလို ကျွန်မလည်း ဝန်းထမ်းဆိုတော့ တာဝန်ကျတဲ့နေရာက မတူတော့ ခွဲနေရတာပေါ့။ မောင်က တောင်ကြီးမှာ တာဝန်ကျတယ် ကျွန်မက နေပြည်တော်မှာ။ “မိန်းမရေ မိုးလည်းချုပ်ပြီ အိပ်ယာထဲဝင်ကြစို့ကွာ နှုတ်ဆက်ပွဲလေး ကျင်းပရအောင်” “ဟွန့် အစောကြီးရှိသေးတာကို” ကျွန်မလည်း မျက်စောင်းလေး ချိတ်ပြီး မူနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်တယ်။ မောင်ပြန်ရောက်ကတည်းက နေတိုင်းလိုလို နေဖြစ်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးအားရတယ် မရှိဘူး။ “လာပါ မိန်းမရာ” “အင်းပါ သွားမယ်လေ” နှစ်ယောက်အတူတူ ဖက်လို့ အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ မောင်က လူကို အတင်းဖက်ပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ မောင်က နှုတ်ခမ်းလေးတွေ စုတ်ပေးရင်း နို့ကို ကိုင်နေတယ်။ … Read more

ခံစားတတ်တဲ့ မိန်းမသား

စကားလုံးဆိုတာ … ဓါးလိုပဲ … ပြောတတ်ရင် ထက်တယ် … အပြောခံရရင် … ဓါးထိုးခံရသလို … နှလုံးသွေးစိမ်းရှင်ရှင် … ထွက်တတ်တယ် … ဟိုနေ့က … ညီမလေး ယောက်ျား အိမ်သစ်တက်ပွဲ လုပ်တယ် … အေး … မသွားချင်ပါဘူး … ရှက်တယ် … သွားခိုင်းတာက … အဖွား … ညီမလေးဆီသွားလိုက်ပါတဲ့ … ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ … ဧည့်ခံပုံလေးက … နင်က ပြည့်တန်ဆာပဲ … နောက်တခါ ဒီအိမ်မလာနဲ့ … ကြက်သရေတုံးတယ် … အိမ်ယုတ်တယ်တဲ့ … တအူတုံဆင်း … ညီအမတွေလေ … ပြောရက်လိုက်တာ … သူ … Read more

မုဆိုးမလေး မသီတာ

သူငယ်ချင်းထူးမော် ဆုံးပြီးကတည်းက သီတာတစ်ယောက် နေ့စဉ်လို မျက်ရည်နှင့် မျက်ခွက်ဖြစ်နေရှာသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ နေ့စဉ် ငိုနေသည်မို့လည်း ဆောင်းနှင်းလေးခမျာ အချော့ခံရမည့်အစား သူမကပင် မိခင်ဖြစ်သူ သီတာကို ပြန်၍ ချော့မော့ရမလို ဖြစ်နေသည်။ အဆိုးဆုံးကား သီတာ အရက်သောက်တတ်လာ၏။ “သီတာ…အရက်သောက်တတ်လာတာတော့ မကောင်းဘူး” “အော်…အော်….ကိုချစ်ထွန်းက ကျမကို သတိပေးဖော်ရသေးသားပဲ….အဟတ်ဟတ်” ဒီနေ့လည်း သီတာတစ်ယောက် ထုံးစံအတိုင်း မူးနေပြန်သည်။ “ကျနော်က စေတနာနဲ့ သတိပေးတာပါ သီတာ” “စေတနာ….ဟလား…သီတာ့ကို ရှင်ဘယ်လောက်အထိ နားလည်ထားသလဲ ကိုချစ်ကို” မှေးစင်းထားသော မျက်တောင်ကော့ကြီးများဖြင့် သီတာက ချစ်ထွန်းကို ခပ်ငေါ့ငေါ့မေးလိုက်သည်။ “ကျနော်က သီတာတို့လို ပညာတတ် တစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး သီတာ…ရှင်းရှင်းပြောရရင် သီတာ့ကို သနားမိလို့ပါ…သေသူက ပြန်ရှင်ရိုးမှ မရှိတာဘဲ….သီတာ” “အဲဒါကြောင့် ကျမ ဒုက္ခလှလှတွေ့တာပေါ့…ဟင်း…ဟင်း…သူ့ကြောင့် ကျမ … Read more

အပျိုရိုင်းလေး နုနုထွေး

တစ်နေ့တော့ ညနေစာ စားပြီး ပျင်းတာနဲ့ ကျုပ် ရွာထဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်က မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့အချိန် တစ်နေရာ အရောက်မှာ “ထွန်းလွင်….နင် ဘယ်သွားမလို့တုန်း” ကျုပ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း အေးသူဆိုတဲ့ ကောင်မပေါ့။ သူက ခြံဝမှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့ရွာက ရွာကြီးဖြစ်သလို အိမ်တိုင်းနီးပါး ခြံနဲ့ဝန်းနဲ့ နေကြတာ။ “ငါလဲ ပျင်းတာနဲ့ ထွက်လာတာဟ” “ဒါဆို…အိမ်ထဲဝင်အုန်းဟာ…..ငါပြောစရာရှိလို့” “အေးပါ” ကျုပ်လဲ ခြံထဲကို မိအေး နောက်ကနေ ဝင်လိုက်သွားတယ်။ ကျုပ်က လူပျိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ရှေ့ကသွားတဲ့ အေးသူကို နောက်ကနေ ကြည့်မိတယ်။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အိပဲ့ အိပဲ့နဲ့ အသည်းယားစရာကြီး။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေ လှုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဗျာ။ “လာထိုင်…..ထွန်းလွင်” ကျုပ်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ “နင့်အိမ်ကလူတွေ … Read more

တောသား မြို့ရောက် မောင်မောင်ကြီး

“ မင်္ဂလာပါ ” ခင်ဗျာ . ကျွန်တော် လေသန့် လေးစားစွာ တင်ပြရေးသားလိုက်ပါတယ်. … ဘကြီးထောင်ရဲ့ချစ်ဒုက္ခ ဇာတ်လမ်းအပေါ် မှီငြမ်းရေးသားချင်း ဖြစ်သောကြောင့် ကိုတပ်ကြပ်ကြီးအားအကြောင်းကြား၊ အကူအညီတောင်း၊ အကြံဉာဏ်တောင်းကာ ရေးသားချင်းဖြစ်ပါသည်။ ဘကြီးထောင်နှင့် တူကြီးတော်သူ မောင်မောင်ကြီးအဖြစ် ဇာတ်ကောင်ဖန်တီး ထားမျှသာ ဖြစ်ပါတယ်။ မှုလ ဇာတ်လမ်းအပေါ် မှားရွင်းစေလိုခြင်း၊အနှောက်အယှက်ပေးလိုခြင်း လုံးဝမရှိကြောင်း လေးစားစွာဖြင့်တင်ပြအပ်ပါတယ်။ အားလုံးကိုကျေးဇူးတင် ပါတယ်…. လေသန့် “ မောင်မောင်ကြီး ( တောသား ) ” ကျွန်တော်က မောင်မောင်ကြီးပါ။ တောသားကြီးပေါ့ဗျာ ။ တောသားဆိုတော့ အတီးအတပေါ့ ။ တစ်နေ့ ရွာမှာ အမျိုးတွေနဲ့ စကားပြောရင်း …. မြို့ က ဘကြီးတစ်ယောက်ကို သတိရသွားတယ်။ ကျနော့် … Read more

အင်းယားလမ်းက ချစ်ဇာတ်လမ်း

သိပ်ချစ်ရတဲ့ … မောင် … နဲ့ ကျွန်မ … စတွေ့တာ … ဒီအင်းယားလမ်းမှာပေါ့ … UFL ကျောင်းမှာ ညနေပိုင်း … အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းတက်ဖို့ သွားတိုင်း … နောက်က တကောက်ကောက်လိုက်လာတဲ့ … ခပ်တောင့်တောင့် ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို … အစကတော့ သတိမထားမိပါဘူး … သုံးလေးရက်လောက်နေတော့ သတိထားမိတာပါ … ကျွန်မအိမ်က … ကန်လမ်းထဲမှာဆိုတော့ … UFL ကျောင်းကို … ဘက်စ်ကားစီးရမှာလည်း အဆင်မပြေဘူးလေ … စီးလည်း မစီးချင်ဘူး … လူတွေ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာမျိုးကို … ကျွန်မ မကြိုက်ဘူးရှင့် … သုံးလေးရက်လောက် … နောက်ကနေလိုက်လာပြီး … ဘာမှလည်း မပြောတော့ … Read more

နတ်သမီးလေးပေးတဲ့ ချစ်လက်ဆောင်

ဝါသနာဆိုတာမျိုးကလေ … တယောက်မှာ တမျိုးဆီတော့ ရှိကြတာပဲ … တံဆိပ်ခေါင်းစုတာ ဝါသနာပါတဲ့လူ … ရှေးဟောင်း ပစ္စည်း စုတာ ဝါသနာပါတဲ့လူ … ကျွန်တော်လည်း … စာအုပ်အဟောင်းတွေ စုတာ ဝါသနာပါတယ် … ထားပါတော့ဗျာ … ဘကြီးခန့်ဆိုတဲ့ … ကျွန်တော့် ဦးလေးက … လူ့ဂွစာဗျ … သူ့ဝါသနာက အဆန်း … ပုလင်းသေးသေးလေးတွေကို စုဆောင်းရတာ အရမ်းဝါသနာပါတယ် … သူက လူပျိုကြီး .. အင်းယားမြိုင်က ခြံထဲမှာ နေတာ … ကျွန်တော့်ရဲ့ မွေးစားအဖေ ကျေးဇူးရှင်လို့လည်း ပြောလို့ ရပါတယ် … ကျွန်တော်တို့က ပြည် ပေါင်းတည် ဇာတိ … ကျွန်တော် … Read more

ကျွန်တော့်ရဲ့ ပီယာနို ဆရာမလေး

အထက်တန်းအောင်ပီးစကာလပေါ့။ ကျနော့်ဇတ်လမ်းစတာက။ငယ်ငယ်ကထဲက သင်လိုက်ရတဲ့တူရိယာတွေစုံနေတာပဲ.. တယော၊ဟာမိုနီကာ၊ဂစ်တာ စုံနေတာပဲ။ တအားဝါသနာကြီးတဲ့ကလေးလို.တော့မထင်နဲ.နော်။ ကျနော့်ဖေဖေကတောမြို.လေးမှာလူပျိုဘဝကတော်တော်လေးနာမည်ကြီးတဲ့ဂစ်တာသမား၊မေမေက ဘုရားကျောင်းကတယောဆရာမလေးဖြစ်ခဲ့ဖူးတော့ကျနော့်ခမျာလူမှန်းသိတတ် စကတည်းကမိဘတွေရဲ.အတင်းအကျပ်သင်ကြားမှုအောက်မှာကစားချိန်တောင်မရှိခဲ့ဖူးဗျ။ သူများတွေကျောင်းဆင်းလာလို.ဘောလုံးကန်ကြ၊စွန်လွှတ်ကြ၊ကစားကြပီဆိုကျနော့်မှာမျက်ရည် နဲ.မျက်ခွက်။ အိမ်ကမြို.ရဲ.ဘောလူံးကွင်းနဲ.မျက်နာချင်းဆိုင်ဆိုတော့ပြူတင်းပေါက်ကနေတခြားကလေးတွေဆော့နေတာကိုငေးကြည့်ပီး ပဲပင်ပေါက်နုတ်စ်တွေဖတ် ဝမ်းအန်တူးအန် ဘာညာ ဆိုပီးတိုင်မင်ရေနေခဲ့ရတဲ့ဘဝပေါ့။ လူပျိုပေါက်ဖြစ်လာတော့ထိုက်သင့်သလောက်တီးတတ်ခတ်တတ်လာတယ်။ ဟာမိုနီကာမှာဆရာတဆူပေါ့လေ(ဟီးကြွားတာနော်) ၊ ဂစ်တာမှာလည်းတော်တော်လေးဟုတ်လာတာပေါ့လေ (Eric Clapton: လောက်တော့မကျွမ်းဘူးပေါ့ တောမြို.လေးမှာနာမည်ကြီးတဲ့တောကျော်ပေါ့လေ) ၊ တယောလား?? အမှန်တိုင်းပြောရရင်နှစ်တွေအကြာကြီး ဒုက္ခခံလိုက်ရတာပဲရှိတယ်ခုထိ မရပါဘူးဗျာ။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဂန္တဝင်ဂီတကိုတယောလေးနဲ.အိညောင်အိညောင်ထိုးရတာကိုမကြိုက်၊စပီးကျင့်စဆို တယောကိုမေးနဲ.ညှပ်ထားရတာကိုက ဆန်အိတ်ကြီးထမ်းနေရသလိုပင်ပန်းဆင်းရဲလိုက်ရတာဗျာ။ အထက်တန်းစာမေးပွဲပီးတော့ကျနော်လည်းယောင်ချာချာဖြစ်နေတာဗျ။ ဖေဖေနဲ.မေမေကသူတို.အလုပ်တွေနဲ.သူတို.မအား(နယ်စပ်ဆိုတော့ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ်ပေါ့ဗျာ) ကျနော့်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်အား၊သူတို.အလုပ်မှာဝိုင်းကူပေးပါ့မယ်ဆိုတာလည်းလက်မခံပဲ နောက်ထပ်ဇတ်လမ်းတစ်ခုထွင်လာပြန်တယ်။ Piano တီးသင်ရမယ်တဲ့ဗျာ။ ကြားကြားချင်းစိတ်လေသွားတယ်။ ကြည့် လည်းလုပ်ကြပါဦးဗျာလို.။တသက်လုံးဒီတူရိယါတွေနဲ.ပဲအချိန်ကုန်ရတော့မှာလားမသိတော့ပါဘူး။ မေမေကမရဘူးဗျ.. ထုံးစံအတိုင်းအာဏာနဲ. ဟေ့ကောင်.. F-ကလပ်(တယော) ကော၊ G-ကလပ်(ဂီတာ) ကောနင်နားလည်ပီးသား၊ ပီယာနိုက C-ကလပ်နုတ်စ်နဲ.သွားတာ..သွားသင်ချေ..ခဏလေးနဲ.တတ်မှာဆိုပီး အမိန်.ချတော်မူတယ်။ အဲ့ဒီတော့ကာ ဆရာဗန်းမော်တင်အောင် … Read more

ဆရာမလေးကို ပညာပေးခြင်း

ဝဏ္ဏ ဘဝ၏ ဒီအချိန်မှာ ဓာတ်အပျက်ဆုံးကာလနှင့်ရင်ဆိုင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ စုစုအောင် သည် သူ နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေသည့် ကျောင်းမှာ ဆရာမဖြစ်လာသည်။ ဒေါက်ဖိနပ်ပေါ်မှ သူမကို စမြင်ကတည်းက သူ့စိတ်ကလှုပ်ရှားသည်။ ၁၈ နှစ်သား သူ့ထက် သူမက နည်းနည်း အသက်ကြီးသည်။ သို့သော် အခြေအနေအရ သူ့အား ဆုံးမနိုင်သည့်အ ခွင့် အရေး ရှိနေသည်။ သူ့ အားကစားနှင့် အခြား ကျောင်းတွင်း လုပ်ငန်းတွေကို သူမက အသိအမှတ်မပြုတော့ အရေးထားရမည့်ကျောင်းသားစာရင်းမှာလည်း သူမပါတော့။ သူ့ဘဝမှာ အခက်အခဲတွေတွေ့အောင် သူမလုပ်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး သူကျောင်းက ထွက်လိုက်ရသည် အထိ။ ထောင်မကျ အောင် သူ့မှာ တပ်ထဲဝင်လိုက်ရသည်။ ဒါကြောင့်ပင် သူမသည် သူ၏ မနှစ်သက်ဆုံး တစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒါကြောင့်လည်း … Read more

အသက်ကြီးလဲ မပျက်စီးသေးတဲ့ မမမူ

ဋပြုံး၍ကြည့်နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏လက်နှစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်သို့ ဆွဲယူလိုက်ရာက မူမူ၏ ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။ သူ၏အနမ်းကို ကျေနပ်စွာဖြင့် ခံယူနေသော မူမူက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ပေးထားရုံသာမက ကြည်နူးစွာဖြင့်ပင် သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှေး၍ချထားပေးသေးသည်။ မူမူ၏ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းပြီးလိုက်ကာမှ ကျော်စွာ၏ကိုယ်တွင်းမှ သွေးသားများက လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာကြသည်။ ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကျောမှသိုင်း၍ ဖက်လိုက်မိသည်။ ပြီးသည်နှင့် မူမူ၏မျက်နှာလေးကို တပ်မက်စွာ ကြည့်နေရင်းကပင် သူ၏မျက်နှာက ငုံ့၍ ဆင်းသွားပြီးလျှင် ထူထူလေးလုံးနေသော မူမူ၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။ ရုတ်တရက်ခြောက်ခြားသွားရသော မူမူသည်ထိတ်လန့်တကြားပင် ကျော်စွာ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် ပြန်ဖက်လိုက်မိသည်။ ဒီမျှအထိဖြစ်လိမ့်မည် မထင်ခဲ့မိသော မူမူတစ်ယောက် ရင်ထဲတွင် တုန်လှုပ်၍သွားရသည် … Read more